Σάββατο, Μαρτίου 12, 2011

Η Patty είναι καλή μαθήτρια;

Ανάμεσα σε όλα όσα κάνω φέτος για να μπορώ να βάζω βενζίνη το αυτοκίνητό μου και μόνο – που φτάσαμε Παναγιά μου – είναι ιδιαίτερο μαθηματικών και φυσικής. Την καλύτερη ατάκα την έχει πει ένας φίλος μου. «Ξέρεις δηλαδή Μαθηματικά; Να σου βάλω ένα πολλαπλασιασμό διψήφιου με διψήφιο να δω σε πόσο χρόνο θα τον κάνεις;» Με τι κόσμο κάνω παρέα;

Η μικρή λοιπόν είναι 15 – δηλαδή όχι και τόσο μικρή – και η διαφορά μας ελάχιστη αλλά έχουμε χάσμα γενεών. Η Patty, ο Χουάν Ροντρίγεζ – τυχαίο το όνομα δεν θυμάμαι τον λατίνο κοιλιακό που μου έχει αναφέρει πολλάκις – και τα greeklish της δεν υπάρχουν. Μισεί τα Μαθηματικά, το σχολείο γενικώς, λατρεύει την κουβέντα και με σέβεται! Και δεν εννοώ τον πληθυντικό που μου μιλάει, αυτό είναι το λιγότερο. Αλλά με μετράει. Εγώ της κάνω μάθημα με τις πυτζάμες πράιμαρκ προς 6 λίρες και η μικρή κάθεται σούζα. Καμιά φορά της λέω και καμιά μαλακία να χαλαρώνει αλλά γενικώς χωρίς ζόρια και πολλά πολλά έχουμε βρει τους κώδικες επικοινωνίας μας. Και δεν είναι καθόλου εύκολο παιδί. Είναι όμως ξεχωριστό. Και έχει και χιούμορ. Ιδού μερικές ατάκες της:

*Τελειώνουμε το μάθημα, μου έχει βγάλει το λάδι στη γεωμετρία και σηκώνομαι να φύγω. Και μου πετάει. «Το φουτερ σας είναι από το Λονδίνο;» «Ναι που το κατάλαβες;» της λέω, Ύφος απαξίωσης και πως έμπλεξα με τόσο χαζή δασκάλα «Αφού είναι Gap, το φαντάστηκα.»!!

*Ενώ συνήθως πάω με φόρμες ή πυτζάμες όπως είπαμε, επειδή όμως είναι Παρασκευή βράδυ και έχω να πάω νωρίς σε θέατρο πάω φτιαγμένη. Μεταξύ άλλων φοράω ένα μακρύ σκουλαρίκι στο ένα αυτί και ένα μικρό στο άλλο. Με κοιτάει και μου λέει «Τα διαφορετικά σκουλαρίκια είναι για να το παίξετε νεολαία;»

*Κάνουμε μάθημα και επειδή γράφει διαγώνισμα την επομένη την έχω στριμώξει για τα καλά. Οπότε γυρίζει και μου λέει, «δηλαδή εσείς θα κάνετε παιδιά;» Καταλαβαίνω ότι είναι ερώτηση παγίδα και την κοιτάω να δω τι θέλει να πει. Και μου συμπληρώνει «ξέρω γω; Δεν το χετε μωρέ!»

*Γράφει το διαγώνισμα και της στέλνω να δω πως πήγε. Ανταλλάσουμε μερικά μηνύματα για να συνεννοηθούμε και στο τελευταίο μου γράφει: «Πάω να δω Patty. Αν μου απαντήσετε θα το δω μετά.» Και στο τέλος κάτι κυριλλικά σύμβολα…που τελικά ήταν greeklish.

*Με ρωτάει που πήγαινα σχολείο. Και ενθουσιάζεται. Οπότε μου λέει «Αν πω το όνομά σας θα σας ξέρουν;» «Δε νομίζω μωρέ, μετά από τόσα χρόνια» της απαντώ. Και τι μου λέει; «Σωστά, θα έχουν πεθάνει και οι καθηγητές σας τώρα πια». Μα πόσο χρονών με βλέπει πια;

*Είναι Παρασκευή απόγευμα και το ίδιο βράδυ είναι ο χορός του σχολείου. Η μικρή δεν έχει καθόλου διάθεση για μάθημα παρά μόνο για κουβέντα. Κάποια στιγμή λοιπόν μου λέει «8.30 έχετε φύγει»! Της λέω εντάξει γιατί βλέπω την ανυπομονησία της. Σταματάω λοιπόν στην ώρα μου και της λέω «είδες τελειώσαμε, σου βάζω homework και σε αφήνω και στην ώρα σου για το χορό.» και μου απαντάει «τελειώνετε, το βλέπω εγώ το ρολόι της κουζίνας! Γράφει 8.31»!!

Έχει πάντα απορίες που με εκπλήσσουν. Δυστυχώς όχι Μαθηματικού περιεχομένου. Θα βγείτε; Που θα πάτε; Πήγατε Σάκη; Ήταν καλά; Τι αυτοκίνητα σας αρέσουν; Τι ρολόγια; Γιατί δεν βλέπετε Patty? Ήσασταν σπασικλάκι στο σχολείο έτσι; Είχατε το Απουσιολόγιο; Σας έχω βρει στο facebook. Να σας προσθέσω; Είναι σαφές ότι μου έχει πάρει τον αέρα. Μπορεί να μην είναι άριστη μαθήτρια αλλά είναι σίγουρα ξεχωριστό παιδί. Βλέπω ότι με τις προσπάθειές μου βελτιώνεται μέρα με τη μέρα. Και της έχω αδυναμία ακριβώς γι αυτό το λόγο. Γιατί ξεφεύγει από το μέσο όρο. Το κουτσούνι μου!

10 σχόλια:

Κωνσταντίνος Καντακουζηνός είπε...

Έτσι είμεθα ημείς οι νέοι: γράφομεν εις γλώσσαν ακατανόητον δι' υμάς τους γηραιούς.
(έτσι περίπου δεν ομιλεί και η μικρά;)

Επίσης αγαπάμε Patty, Χουάν, Σάκη και οτιδήποτε δισύλλαβον.

Kος Μηδενικός είπε...

Η μικρή έχει κατανοήσει αγαπητή μου την πραγματική σου ηλικία. Δεν χρειάζεσαι πλέον να κρύβεσαι. Και μην αρχίσεις για την δική μου ηλικία, γιατί εγώ είναι γνωστόν ότι είναι να αποδημήσω εις Κύριον και απλά με έχουν ξεχάσει.

Η μικρά είναι εξυπνότατη, σε παίζει...ναι σε παίζει...σαν την Καλομοίρα ένα πράγμα...και εγώ προσωπικά της σφίγγω το χέρι.

Εύγε νεαρό τέκνο της πατρίδος!!

Gi...orgio είπε...

πω πω Θεέ μου...πόσο μα πόσο σε νιώθω....ώρες ώρες θέλω να τα σκοτώσω....αυτό δεν είναι χάσμα, το Grand Canyon είναι....!Εμείς ευτυχώς δεν ήμαστε έτσι.

Ξωτικό είπε...

"εμείς ευτυχως δεν είμαστε έτσι";;; πλάκα κάνουμε... φυσικά και είμαστε έτσι, αλλά το έχουμε ξεχάσει... αχ, το γήρας...

εγώ τα πάω πολύ τα εφηβάκια του σήμερα

Dimos είπε...

... τι είναι το Facebook; Σαν εκείνα τα κομπιουτέρια και τα ιντερνέτια που είχαμε στην εποχή μου και δούλευαν με λαμπάκια;

cinderella είπε...

@ Αυτοκράτωρ μου θα σας αφιερώσω ένα στίχο από ένα τραγούδι της εποχής σας! Είστε θεός, ήλιος καλοκαιρινός!
Που τα βρίσκετε μου λέτε;
Έτσι μιλάει και η μικρά. Όταν αρνείται να λύσει τις πρωτοβάθμιες εξισώσεις από άποψη και μόνο μου απαγγέλλει τον ορισμό της τραγωδίας κατά τον Αριστοτέλη!

cinderella είπε...

Θα σας την έλεγα τώρα αλλά έχε χάρη που σέβομαι τα χρόνια σας και την ηλικία σας! Που είστε 800 χρονών - χωρίς τα καλοκαίρια και τους χειμώνες - και μιλάτε κιόλας! :P:P:P

cinderella είπε...

@ Giorgio η αλήθεια είναι οτι μου αρέσει γενικά! Το διασκεδάζω και καλοπερνάω για να είμαι ειλικρινής! :):)
τέλειο το τελευταίο σου ποστ! Γέλαγα μέσα στο εργαστήριο!

cinderella είπε...

@ Ξωτικό μου κι εγώ έτσι νομίζω! Πως έτσι ήμασταν! Και εννοείται οτι τα πάω κι εγώ. Νομίζω πως φαίνεται κι απο το κείμενο ότι της έχω αδυναμία της μικρής! :):)

cinderella είπε...

Καλέ που έχετε χαθεί εσείς; Γράψτε κάνα ποστ γιατί το ιστολόγιο σας έχει αραχνιάσει! Συν του ότι προς στιγμήν νόμιζα οτι η κυρία με τα οπίσθια στην τελευταία σας ανάρτηση σας έκανε να τα παρατήσετε όλα και να φύγετε για τα νησιά Bora Bora!
Δεν έχετε fb? Δε ξέρετε τι χάνετε!!