Τρίτη, Αυγούστου 30, 2011

Διακοπές...οι λίγες.

Οι φετινές διακοπές ήταν πάρα πολύ λίγες. Όχι, δόξα τω Θεώ να λέμε, τη δουλειά μας να χουμε, λεφτά να βγάζουμε αλλά πολύ λίγες βρε αδερφάκι μου. Τόσο λίγες που χτες κοίταξα πότε πέφτει του χρόνου ο Δεκαπενταύγουστος. Τετάρτη πέφτει. 28η Οκτωβρίου πέφτει Παρασκευή. Τέλειο; Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά πέφτουν Κυριακή. Πίκρα; 25η Μαρτίου δεν κοίταξα. Εκείνος ο Ανώνυμος με καταράστηκε. Να μην σηκώνω κεφάλι η έρμη. Που ούτε στη μάνα μου δεν βρίσκω παρηγοριά η φτωχιά. «Εγώ να δεις δουλειά που πατούσα στην ηλικία σου. Με την κοιλιά στο στόμα έπαιρνα τα λεωφορεία και έτρεχα στις πολεοδομίες.» Ζωάρα.

Θα σου πω την μαύρη αλήθεια. Όταν 12 Αυγούστου 8 το πρωί οδηγείς για το γραφείο και έχει κίνηση δεν είναι καλοκαίρι. Πάει και τελείωσε. Εγώ 12 Αυγούστου δεν είχα ξαναβρεθεί ποτέ στην Αθήνα αλλά από μαρτυρίες είχα ακούσει ότι δεν κινείται φύλλο. (Που τι αέρας ήταν και είναι αυτός φέτος μάνα μου; Αν την έβγαλες στο Αιγαίο φέτος τον Αύγουστο καθόλου δε σε λυπάμαι να ξέρεις. ) Ψέμματα. Της κακομοίρας από φύλλα. Μπορεί να είναι λιγότεροι οι οδηγοί αλλά είναι σαφώς πιο βλαμμένοι. Έχουν το σύνδρομο του ανθρώπου «είμαι στην Αθήνα 15Αύγουστο, if you know what I mean”. Οδηγούν σαν ταξιτζήδες – που τι καλά ήταν μάνα μου χωρίς ταξί τον Ιούλιο, συγγνώμη που το λέω – πηγαίνοντας ανάμεσα σε δύο λωρίδες. Είναι το σύνδρομο του αναποφάσιστου άντρα. (βλέπε επόμενο ποστ με πιθανό τίτλο «πότισέ με». Ο άντρας που ζει σαν ταξιτζής. Οδηγώντας σε δύο λωρίδες σπάζοντας τα νεύρα σου. Εκείνη, εκείνη τη μαγική στιγμή που θες να τον προσπεράσεις.)

Που ποιος μαλάκας σκέφτηκε ότι θα μπορούσες να είσαι παραγωγικός 12 Αυγούστου; Πες μου ποιος! Κάποιος μεγάλος φιλόσοφος – Έλληνας σαφώς – είχε πει πως αυτοί κάνουν πως σε πληρώνουν και εσύ κάνεις ότι δουλεύεις. Που μην τα θυμηθώ τώρα και συγχυστώ. Που πληρωνόμαστε όποτε του φανεί του λωλοστεφανή. Που την τελευταία φορά που τόλμησα να ρωτήσω πότε θα πληρωθούμε, η απάντηση ήταν «καλά, ειδήσεις δεν βλέπεις;». Ετοιμόλογη γαρ βέβαια, απάντησα ότι έχω τρία στόματα να θρέψω. Ψέμα οικτρό. Το ξέρω.

Στα highlights των φετινών μίνι διακοπών – κάτι σαν τα δειγματάκια από σαμπουάν στα ξενοδοχεία - ήταν ότι πέτυχα στο παλιό λιμάνι των Χανίων τον Οικονομόπουλο και στον Άγιο Προκόπιο στη Νάξο τον Διαμαντίδη. Ο θάνατος μου ήρθε από το σοκ με τον πρώτο. Μαύρο παντελόνι πέτσινο, ζώνη με τεράστια αγκράφα, πουκάμισο ζωσμένο, μαλλί λιγδωμένο. Όπως ακριβώς βγαίνει στην πίστα. Φαντάζομαι, δεν έχω πάει. Τώρα που έχει γίνει διάσημος, δεν έχω πάει. Παλιά στα μπουζούκια του Πύργου που ήταν παιδαρέλι…δεν πιάνεται! Τον Διαμαντίδη τον πέτυχα ένα μαγικό σουκου που είπα κι εγώ incognito να πάω στη Νάξο. Και ενώ κάνω μανούβρες – εγώ, πάλι εγώ οδηγούσα, ναι την τύχη μου – να βγω από ένα – ο Θεός να το κάνει – parking, νάτος. Εννοείται ότι δεν τον είδα. Είδα ένα ασημί picanto νοικιασμένο από τον ίδιο απατεώνα που είχαμε νοικιάσει κι εμείς. Και βρίζω. Είχε κλείσει την είσοδο, τις μανούβρες μου μέσα. Μετά έκανε άκρη. Τον χαιρέτησα αλλά δε τον πρόσεξα. Θέα πάλι. Που αν ήξερε πόσο βρίσιμο του έχω ρίξει η γαύρος στις αλυκές θα έπρεπε να με ρίξει μαζί με το νοικιασμένο. Το σαράβαλο.

Ήσυχα κατά τα’ άλλα. Πολύ ξενύχτι στη Νάξο μεταφραζόμενο σε 9 ώρες ύπνο μέσα σε 68 ώρες και πολλές εκδρομές στα Χανιά στα νότια του Νομού. Πολλές τσικουδιές, πολύ καλό φαγητό, πολύς αέρας – μια ξαπλώστρα που μου ήρθε στο κεφάλι και με έκανε να κλάψω από τον πόνο κυριολεκτικά σαν παιδάκι, λίγο ακόμα κλάμα αποχωρισμών που αντισταθμίστηκε με ψώνια και χρέωση της πιστωτικής μου, κάμποσες αγκαλιές, καλή παρέα.

Σπουδαίο πράγμα οι διακοπές. Πολύ μεγάλο. Βρίσκεις αυτό το κομμάτι του εαυτού σου που έχεις καταχωνιασμένο όλο τον υπόλοιπο καιρό. Και είναι ωραίο. Ειδικά όταν χαμογελάς αυτάρεσκα από τον καθρέφτη του οδηγού στον τύπο που σου κορνάρει/κάνει σφήνα/κολλάει. Αγάπη, γύρισα από διακοπές… κι αυτό βγαίνει στον κόσμο.

10 σχόλια:

αντωνης είπε...

Τωρα τι να γραψω που διαβασα για δυο απο τα μερη που γουσταρω τρελλα; Και την Κρητη (αν και στα Χανια εχω χρονια να παω) και φυσικα τη Ναξο;

Να 'μαστε καλα να ξαναπαμε (χωρια εννοω, αυτη η διευκρινιση για τιποτα περιεργους...), μονο αυτο!
:)

DaisyCrazy είπε...

λίγες διακοπές καλύτερες από καθόλου διακοπές. που απ'ότι άκουσα αυτό συνέβηκε (το καθόλου διακοπές) στην αθήνα φέτος γι'αυτό είχε κίνηση 12 αυγούστου.
όσο για τις αργίες και το πότε πέφτουν... τις έχω σημειωμένες στο μυαλό μου για όλο το '12 και αρχές του '13 :)))))
καλημέρα!

υγ. η επαλήθευση masto xaxaxaxaxaxa

Μαίρη (Ginger) είπε...

...παραγωγικός τον Αύγουστο...αυτό μου έμεινε. Σήμερα φεύγει κι αυτός αλλά από παραγωγικότητα και motivation -0. Δεν έχω παράπονο, οι διακοπές μου φέτος ήταν οι καλίτερες της τελευταίας πεντηκονταετίας αλλά όσες και να είναι οι άτιμες πάντα σαν ρετάλια μοιάζουν στο τέλος. Καλά να είμαστε, άρχισα ήδη να μετράω ανάποδα γιά του χρόνου τον Σεπτέβρη αυτή τη φορά.... πόσα μακρυά Θεέ μου. Καλημέρα κοριτσάκι, κουράγιο.....

BUTTERFLY είπε...

Καλα να εισαι κα να ξαναπας! Του χρονου περισσοτερο! Τα φιλια μου!

Gi...orgio είπε...

Μου άρεσε μετά το κατεβατό ''ήσυχα κατά τα άλλα''
χαχα άντε και του χρόνου περισσότερες...
Περιμένω εναγωνίως και το επόμενο ποστ!

Kος Μηδενικός είπε...

Που αν υπάρχει Θεός, τότε ο καναπές μαρή έπρεπε να είχε γίνει στάχτη και μπ-έ-ρμπερι από τη φωτιά που θα έπρεπε να πέσει για να σε κάψει. Αλλά δεν υπάρχει βλέπεις!

Αχ Κούλα θα πω...και θα πάω μέχρι ψυγείο για λίη coca-cola zero και τίποτις να φάω!!

Dream Girl είπε...

Μικρές διακοπές, αλλά καλές (και αυτό μετράει περισσότερο).
Καλό μήνα. =)

leondokardos είπε...

Επιτέλους!!
Το μόνο που θέλω να πω είναι ένα μεγάλο ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕΣ και πάλι στο...καναπέ σου!!
Μας έλειψες το ξέρις;

marianaonice είπε...

Και του χρόνου περισσότερες οι ...διακοπές!!!

Καλό φθινόπωρο Σταχτομπούτα μας!!
:)))

Penny (Pyksida) είπε...

Ποιος είναι ο Διαμαντίδης? 0_0