Σειρά για ακόμα ένα blogοπαίγνιδο, αυτή τη φορά μετά από πρόσκληση τουΤζονάκου ώστε να ονοματίσω και να εξηγήσω περιεκτικά (5 γραμμές αρκούν; Γιατί φοβάμαι ότι θα βγω εκτός θέματος, πλατειάζοντας; Με επιείκεια τη βαθμολόγηση παρακαλώ κι ελπίζω να υπάρξει επαναληπτική εξέταση εάν με κόψετε τώρα!) τα επτά πράγματα που πάντα κουβαλάω μαζί μου και με ορίζουν. Η κατάταξη κάθε άλλο παρά τυχαία είναι. Τα άϋλα πρώτα και πάνω από όλα είναι οι αφετηρίες μου, οι πυξίδες της ζωής μου, το σημείο εκκίνησης από το οποίο πάντα ξεκινώ και στο οποίο πάντα καταλήγω.
Είναι οι δικοί μου άνθρωποι λοιπόν. Η οικογένεια μου, οι παρέες μου και όλοι όσοι βρίσκονται κοντά μου και σιχαίνομαι να τους βάλω ταμπέλες αλλά είναι κομμάτια της ζωής μου, ψηφίδες της ψυχής μου, αναντικατάστατες και ξεχωριστές. Αν και ενίοτε χρησιμοποιώ ταμπέλες, βαθιά μέσα μου κανένας από τους πλανήτες που με περιβάλλουν και σε πείσμα της βαρύτητας δεν βρίσκονται σε τροχιά ελλειπτική αλλά ταυτόσημη, δεν έχει ξεχωριστό τίτλο παρά μονάχα ξεχωριστή θέση. Είναι αυτοί που κινούμαστε μαζί, που μοιραζόμαστε στιγμές ζώντας μαζί το σήμερα και χτίζοντας τις αναμνήσεις του αύριο. (Και ανάθεμα την ώρα, κατάρα τη στιγμή, σιχαίνομαι που αυτό, ορισμένοι πλανήτες θα μπείτε και θα το διαβάσετε!)
Η ηθική μου, η αξιοπρέπεια μου και η συνείδηση μου. Πολύ πριν από μένα η Πρωτοψάλτη σε ένα στίχο είχε περικλείσει ολόκληρη την αλήθεια γιατί η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα.
Το ρολόι μου. Νομίζω ότι χωρίς αυτό δεν μπορώ να κινηθώ, χάνω την αίσθηση του χρόνου και αισθάνομαι πραγματικά γυμνή. Κάθε ρολόι μάλιστα έχει για μένα συναισθηματική αξία καθώς όλα μου θυμίζουν στιγμές, μικρές που νιώθω ότι έχουν εγκλωβιστεί μέσα στο κουτάκι αγοράς του εκάστοτε ρολογιού. Ένα δώρο των γονιών, την ημέρα της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων εκείνο τον Αύγουστο τέσσερα χρόνια πριν, ένα άλλο αγορασμένο στη Βιέννη κάποια χιονισμένα Χριστούγεννα κι άλλο ένα δώρο φετινό και λατρεμένο.
Ο υπολογιστής. Είμαι εθισμένη. Το παραδέχομαι. Μπορώ να ζήσω χωρίς αυτόν αλλά ζω καλύτερα με αυτόν και βαθειά μέσα μου πιστεύω ότι είναι η δωρεάν ψυχοθεραπεία που ο Θεός μου έχει στείλει ξέροντας πόσο τρελή είμαι. Και είναι φορές που φοβάμαι ότι μετά το 16χρονο που κλείστηκε για αποτοξίνωση από τους υπολογιστές, έρχεται η σειρά μου!
Κινητό, κλειδιά, δίπλωμα και τσίχλες πρέπει να υπάρχουν απαραιτήτως μέσα στην τσάντα πριν κλείσω την πόρτα του σπιτιού. Νομίζω ότι η τσάντα μου δεν έχει ποτέ κουβαλήσει γυναικεία μυστικά και ντοκουμέντα. Λίμες, καθρεφτάκια, καλλυντικά, είναι απλά άγνωστες λέξεις στο περιεχόμενο της.
Το αυτοκίνητο μου. Λατρεύω τις αυτοκινητάδες, τις βραδινές περιπλανήσεις, τις τσάρκες, τα ξημερώματα όπου η κίνηση είναι λιγοστή. Δεν είναι υπερβολή αλλά η οδήγηση μου παίρνει όλο το στρες. Είναι η καθημερινή μου συνήθεια που έχει γίνει λατρεία. Είναι οι κατάδικές μου ώρες όπου βάζω σε μια τάξη τις σκέψεις μου, τα ζητήματα μου, σκέφτομαι και «γράφω» νοερά. «Ταξιδεύω» οδηγώντας και για να μην παρεξηγηθώ εκτονώνομαι κιόλας. Κλασσική Ελληνίδα οδηγός δεν θέλει και μεγάλη φαντασία το βίτσιο μου.
Η μουσική. Έτσι απλά και παντού. Δεν είμαι η πρώτη αλλά από τους πρωτοπόρους σίγουρα που έχουν παρακολουθήσει μαθηματικά σε αμφιθέατρο με ψείρες ακουστικά στα αυτιά, περνώντας το μάθημα με την πρώτη!
Τζονάκο μου, δεν ξέρω κατά πόσο ανταποκρίθηκα σε αυτό που ζητούσες, εγώ πάντως μέσα από αυτό το παιχνίδι άνοιξα ένα μικρό παραθυράκι της πραγματικής ζωής της Cinderella, δείχνοντας πτυχές καθημερινές, απλές, ανθρώπινες. Το ίδιο λοιπόν καλώ να κάνουν η Δηιάνειρα, ο Ndn, ο Donald και η Θαλασσινή Ματιά.
23 σχόλια:
Ωραίο το μπλογκοπαιχνιδο..
Καλησπέρα κοριτσάκι..Τρέχω τόσο πολύ που δεν είχα χρόνο να περάσω απο τα μπλόγκ σας,αλλά θα ανταποκριθώ το συντομότερο δυνατον
@ if-ιγένεια μου, μου αρέσουν πολύ κάτι τέτοια γι' αυτό ανταποκρίθηκα!! :))
@ diianeira μου, τι ξέρω οτι τρέχεις και οτι είσαι φορτισμένη και πιεσμένη από 1000 μπάντες. Take your time! Εμείς και πάλι εδώ θα είμαστε ;))
Την καλησπέρα cinderella μου και καλή χρονιά μιας και δε τα έχουμε ξαναπεί το 2008. Ενδιαφέρον το παιχνιδάκι, εξαιρετικά ενδιαφέρουσες και οι απαντήσεις σου. Πολλά από αυτά που λες είναι πρώτες προτεραιότητες και για μένα (π.χ. εγώ χωρίς το κινητό αποκλείεται να φύγω από το σπίτι, το ανάποδο μπορεί να συμβεί...). Μια συμβουλή μόνο: μην πολυσκέφτεσαι όταν οδηγάς, είναι κομματάκι επικίνδυνο. Αλλά σε καταλαβαίνω, ιδίως πολύ αργά το βράδυ η άδεια Αθήνα είναι μαγεία...
Πολύ ωραία ...είσαι!
Ταυτίζομαι σε όλα, εκτός από το ρολόι. :)
Φιλιά!
@ Δ. Τζ μου Καλή Χρονιά με υγεία και επιτυχίες!! Ότι επιθυμείς! Ελπίζω η Πράγα να ήταν μοναδική!! :))
Το κινητό το κουβαλάω μαζί μου μόνο και μόνο για ώρα ανάγκης! Για τίποτα άλλο. Και το έχω μόνιμα στο αθόρυβο. Σπάνια με ήχο! Έχει τύχει να είμαι σε μαγαζί να ψωνίζω και να με σταματάει η πωλήτρια για να μου πει οτι η Πέγκυ Ζήνα που ακούγεται πρέπει να είναι το δικό μου κινητό! Φυσικά ήταν το δικό μου!! Αλλη μια φορά δονούσε στο μάθημα και απο μέσα μου σκεφτόμουνα ποιος βλάκας δεν το ακούει και μας έχει ζαλίσει;;Και πάλι το δικό μου ήταν. Γύρισε μια φίλη μου απο μπροστά και μου είπε¨"ρε κοπελιά τι θα γίνει;;" Εκει ξύπνησα!!
Με το αυτοκίνητο προσέχω και θέλω να πιστεύω οτι δεν οδηγώ σαν γυναίκα οδηγός!! :):):):):):):)
@ Αfrodiet μου
Xωρίς κινητό όπως 'εγραψα παραπάνω πάω παντού! Χωρίς ρολόι πουθενά!! Καλημέρες κουκλίτσα μου!!
Λοιπόν θα σε βαθμολογήσω άριστα γιατι ανταποκρίθηκες με φιλότιμο.
Γυμνός χωρίς ρούχα δεν με πειράζει αλλα γυμνός χωρις ρολόϊ και αμάξι και υπολογιστή, το καταλαβαίνω απόλυτα ! Τρελλή γύμνια.
Κατα τα άλλα μου αρέσει που βάζεις πράγματα σχετικά με ανθρώπους, πάνω απο τα υλικά.
Ωραίο το θεματάκι σου :)
Αυτό το κόλλημα με το αυτοκίνητο και τις βόλτες το έχω και εγώ, οπότε απλά θα σου υπενθυμίσω ότι παραίτητο συστατικό για βόλτες με το αυτοκίνητο είναι η βενζίνη!!!!
Επίσης ρολόι δεν φορουσα ποτέ (όπως και οτιδήποτε άλλο σε χέρια, δάκτυλα και λαιμό) και γενικά το βρίσκω πολύ άβολο. Αυτό που θα ήθελα να σε παρακινήσω είναι αφού έχεις τρία, να δώσεις κανένα στους φτωχούς!
@ tzonako μου
Αριστά; Με κακομαθαίνεις!! Βασικά δεν ήταν ωραία αυτά που έγραψα αλλά το παιχνιδι που με προσκάλεσες!
Το ρολόι είναι απαραίτητο αξεσουάρ!! Απορώ πως ζουν μερικοί στους τωρινούς φρενήρεις ρυθμούς χωρίς αυτό το μαραφέτι στο χέρι!! :):)
Όσον αφορά τα άϋλα νομίζω οτι αυτά είναι όλη μου η περιουσία. Αυτά μας συντροφεύουν, μας οδηγούν και μας δείχνουν το δρόμο στης ζωής το παρακάτω! Τα υπόλοιπα έρχονται και παρέρχονται, αλλάζουν χέρια και χανονται.
@ Νdn μου
Εγώ πάλι θα σου πρότεινα να σταματήσεις να μου χτυπάς το μεμονωμένο συμβάν με τη βενζίνη και να πας να αγοράσεις κανένα ρολόι!!
Επιπλέον θα σε παρακινούσα να παίξεις έτσι ώστε να σπάσει η ρουτίνα του ΓΑΠ όταν μπαίνει και σε διαβάζει!! :)))))
MOY ΑΡΕΣΑΝ ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΟΥ.ΔΕΙΧΝΕΙΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΑΞΙΕΣ.ΜΠΡΑΒΟ!
Θα μείνω στις αυτοκινητάδες διότι πάσχουμε από την ίδια ασθένεια. Μόνο που εγώ την έχω σε βαριά μορφή και οδηγώ σαν αγριοκάτσικο :)
Καλή συνέχεια
Με εκτίμηση
Παράφωνος
@ Nίκο σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!! :)))
@ Παράφωνε καλως όρισες!!
Οι αυτοκινητάδες είναι πολύ μεγάλο πράγμα! Αρκεί να μην οδηγείς μέσα στη κίνηση ελπίζοντας οτι θα βγεις Κηφισίας ενώ ο τροχονόμος έχει ξεχασει τελέιως την ύπαρξη του παραδρόμου στον οποίο βρίσκεσαι και κατ' επέκταση κι εσένα! Εκεί χρειάζεσαι επειγόντως lexotanil!!
Kαλή συνέχεια και σε σένα! Θα περάσω σύντομα για τσάι και συμπάθεια!! :)))))
Σ' αυτό που λες για τους παράδρομους στην Κηφισίας έχεις πολύ δίκιο cinderella μου. Εδώ πολλές φορές "ξεχνάνε" τον κεντρικότατο δρόμο που οδηγεί από το Χαλάνδρι στην Κηφισίας, παρότι έχει τρομερή κίνηση και η Κηφισίας είναι άδεια. Τι να πεις...
Την καλησπέρα μου
Kαλησπέρες Δ. Τζ μου! Είναι απίστευτο το φαινόμενο. Όπου υπάρχει τροχονόμος παραλύει το σύμπαν. Όπου δουλεύουν τα φανάρια η κίνηση είναι υποφερτή. Σήμερα όμως οδγώντας βίωσα το απόλυτα ανατριχιαστικό περιστατικό. Οδηγός σε δρόμος διπλής κατεύθυνσης χωρίς διαχωριστικό βγήκε στο αντίθετο ρεύμα για να προσπεράσει την ουρά χιλιομέτρων. Φυσικά δεν άργησε να εμφανιστεί όχημα από την άλλη πλευρά και ευτυχώς ο οδηγός είχε γρήγορα αντανακλαστικά ώστε να σταματήσει. Βέβαια επικράτησε πανδαιμόνιο κι εκείνη την ώρα πραγματικά θα ήθελα να κατέβω να τον πλακώσω στο ξύλο τον κερατά!! Θα μπορούσε να γίνει πολύ σοβαρό τροχαίο από καθαρά εγκληματική συμπεριφορά!!
Αυτά συμβαίνουν όταν οι τροχονόμοι την έχουν "στημένη" σε σημεία ρουτίνας για να δίνουν κλήσεις για παράβαση μεν, αλλά ανώδυνη και ακίνδυνη δε και λόγω βλακώδους σήμανσης(π.χ. αναστροφή σε σημείο που απαγορεύεται αλλά χωρίς λόγο, μιας και δεν εμποδίζει σε καμία περίπτωση την κυκλοφορία το αυτοκίνητο που κάνει αναστροφή). Έτσι σε σημεία που γίνονται πραγματικά επικίνδυνες για τους πολίτες και αντίθετες στον ΚΟΚ πράξεις δε βρίσκεται κανείς για να επιβάλλει το νόμο...
Το ίδιο σκέφτηκα κι εγώ. Που είναι το κράτος. Τοόχημα που είχε μπει στο αντίθετο ρεύμα είχε σταθεί ακριβώς στο πλάι δεξιά με το φλας για να μπε ενώ πλέον είχαν φρακάρει και οι 2 λωρίδες. Περιττό να σου πω οτι αμέσως μόλις κάναμε δέκα μέτρα αυτός ξαναμπήκε στο αντίθετο ρεύμα και μάλιστα σε στροφή. Κι εκεί κάπου σκέφτηκα οτι φταίμε πρώτα εμείς και οτι το κράτος δεν μπορεί να είναι παντού και πάντα. Όταν εμείς δενσεβόμαστε τη ζωήμας και τις ζωές των γύρω μας τότε κανείς δεν θα καταφέρει να μας το επιβάλλει. Πάντως πριν λίγες μέρες ξημερώματα είχα και το πρώτο μου αλκοτέστ και πολύ χάρηκα γιατί νόμιζα οτι τα είχαν κόψει τα παλιά σπορ ενώ τα στέκια τους ειχαν γίνει τόσο κλασσικά κι αγαπημένα που μόνο μια παράκμαψη αρκούσε για να γλιτώσεις!
Cinderella, βόλτες με τοαμάξι το βράδι στην άδεια (λέμε τώρα) Αθήνα! Επικροτώ ΟΛΕΣ τις επιλογές!
Cinderella καλή επιτυχία στην εξεταστική σου! Άσχετο, αλλα το θυμηθηκα τώρα ότι ακόμα είσαι φοιτήτρια...!
ellie μου thanks, thans, thanks!!! :)))
Τελικά κάποιες φορές είναι πολύ σημαντικό να μην νιώθεις μόνος στη μια πλευρά του ποταμού! ;))))
@ Γραμματέα μου ήρθα εγώ από το μπλόγκ σου να σε αγχώσω;; ε;ε;
Πλάκα κάνω φυσικά! Έχουμε ακόμα ένα μήνα και κάτι οπότε αναμείνατε στο ακουστικό σας και όταν ο καιρός κοντοζυγώσει εννοείται οτι θα το καταλάβετε από τα πόστς μου που θα είναι μέσα στο άγχος και την γκρίνια!! :)))))
Ευχαριστώ πάντως που με σκέφτηκες!! :))
Ναι, όντως δεν μπορώ χωρίς ρολόϊ.
Δημοσίευση σχολίου