Τετάρτη, Μαρτίου 12, 2008

1-2-3 Κέντρο λαμβάνει;

Ήταν Πέμπτη μεσημέρι. 20 του Φλεβάρη και έχει μεγάλη σημασία. Γιατί δεν ήταν ούτε 19, ούτε 21. Μέρα ζυγή κυκλοφορούσαν τα ζυγά κι εγώ μονή και μόνη σε ένα πεζοδρόμιο περίμενα. Στο κέντρο γινόταν της κακομοίρας. Πάνε κοντά 3 βδομάδες από τότε αλλά ακόμα το θυμάμαι και ιδρώνω από τον πανικό. Εκείνη τη μέρα έσπρωξα και σπρώχτηκα πολύ. Πάτησα και πατήθηκα. Κουράστηκα. Ταλαιπωρήθηκα και έμεινα στο Σύνταγμα πάνω από μιάμιση ώρα περιμένοντας ταξί. Αν περίμενα να μου πέσει το Τζόκερ ή να τα φτιάξω με το Νικοπολίδη θα είχα περισσότερες πιθανότητες, εξακριβωμένο αυτό. Δεν περνούσε τίποτα. Όσα περνούσαν ήταν γεμάτα, όσα είχαν την ευγενή καλοσύνη να με πάρουν διπλοκούρσα ήθελαν να με πάνε Γαλάτσι μέσω Δάφνης και όλοι ξέρουμε ότι Σύνταγμα-Δάφνη-Γαλάτσι δεν είναι καθόλου καλός συνδυασμός μέσα στο μεσημέρι αν έχεις ευαίσθητα νεύρα και έκρυθμη ιδιοσυγκρασία όπως εγώ. Κι εκεί που ετοιμαζόμουν να το κόψω ποδαράτο ξυπόλητη γιατί με είχαν χτυπήσει και τα καινούργια παπούτσια βρέθηκε η Ταξιτζού. Ρόδα είναι και γυρίζει μου σφύριξε μόλις μπήκα μέσα και είδε την απελπισία μου. Από το ράδιο η Πρωτοψάλτη μας καλούσε να πάμε Χαβάη κι εκείνη με ρώτησε αν θέλω να αλλάξουμε τη κούρσα και να πάμε προς Αεροδρόμιο καλύτερα, γιατί αμαρτία να είμαι στη τσίτα νέο κορίτσι. Η κούραση ούτε να χαμογελάσω δεν με άφηνε. Μια γκριμάτσα μορφασμού έκανα που μάλλον παρεξήγησε χωρίς να την πτοήσει ούτε στο ελάχιστο όμως. Αφού είδε και αποείδε ότι με το μαλακό δεν μαλάκωνα αγρίεψε. Με έβαλε να βρω χαρτί και μολύβι για να παίξουμε. Σε τρελή πέσαμε σκέφτηκα αλλά δεν με έπαιρνε να αρνηθώ γιατί δεν θα έφτανα ποτέ Γαλάτσι που ήταν η Ιθάκη. Συμβιβάστηκα λοιπόν. Βρήκα τη λίστα με τα ψώνια και έγραψα τους κανόνες ανάμεσα σε μακαρόνια Barilla, δίλιτρες κόκα κόλες και χλωρίνη Klinex με άρωμα φρεσκάδας, με άρωμα φρεσκάδας τι ωραία μυρωδιά.

Εν συντομία λοιπόν:
1. πιάνουμε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά μας αυτή τη στιγμή
2. το ανοίγουμε στη σελίδα 123 (αν είναι μικρό, παίρνουμε το επόμενο κοντύτερα σε μας, που έχει τουλάχιστον 123 σελίδες)
3. βρίσκουμε την πέμπτη πρόταση
4. αντιγράφουμε τις επόμενες τρείς δλδ την έκτη, έβδομη και όγδοη και
5. βρίσκουμε άλλους πέντε ατυχείς να τους πασάρουμε το παιχνίδι.

Φυσικά όταν με κατέβασε και δεν την είχα ανάγκη αποφάσισα να παραβώ τον πρώτο κανόνα. Το γραφείο μου είναι βομβαρδισμένο από βιβλία. Βιβλία εξεταστικής, βιβλία τεχνικά, βιβλία του Μηχανικού, του τρελού, του φοιτητή του έρμου που δεν ελπίζει τίποτα, φοβάται τα πάντα και φυσικά έχει από καιρό απολέσει την απατηλή αίσθηση της ελευθερίας.

Σηκώθηκα και πήγα στη βιβλιοθήκη. Θα διαλέξω το πιο μικρό για να ρισκάρω σκέφτηκα. Το πρώτο ήταν η ποιητική συλλογή ενός φίλου. Το δεύτερο είχε 124 σελίδες. «Εν ονόματι» λοιπόν του Αντώνη Σαμαράκη.
Παραθέτω την 6η, 7η και 8η πρόταση με πολύ αγάπη:

«Να πληρώσω εγώ, ο ένοχος, εγώ που τάραξα την ηρεμία, την αδιαφορία, την απάθεια των άλλων, των πολλών, αντίκρυ σε όλα τα εφιαλτικά που γίνονται στο κόσμο μας και τον στιγματίζουν. Να πληρώσω τώρα, να εξιλεωθώ. Όφειλα να σκεφτώ ότι τα διάφορα εν ονόματι στη ζωή μας είναι μια λερναία ύδρα με πολλά κεφάλια, όφειλα να μαντέψω ότι για κάθε εν ονόματι που κόβεις ξεπηδάει ένα άλλο, δύο άλλα…»

Λατρεμένο βιβλίο. Αγαπημένο κομμάτι. Νομίζω ότι τα λέει όλα, δεν επιδέχεται ερμηνείας ή παρερμηνείας κι εγώ για ακόμα μια φορά ένιωσα εκείνο το ρίγος της πρώτης ανάγνωσης όταν πρωτόπεσε στα χέρια μου αυτό το μικρό βιβλιαράκι με τη τόσο καθηλωτική αλήθεια μέσα του. Σ’ ευχαριστώ ταξιτζού μου που με κάλεσες.

Επειδή ο πέμπτος κανόνας ήταν υπογραμμισμένος από την ίδια τη ταξιτζού πριν μου δώσει τα ρέστα και με κατεβάσει, καλώ με τη σειρά μου το sealike2, το χειροβομπίρα (μπας και ξαναρχίσει να γράφει), το feidia, που έχει χαθεί και τέλος το Γραμματέα και το Δ. Τζ. για να δω αν μπορώ να τους εκτροχιάσω έστω και λίγο από τη θεματολογία τους! Θα χαρώ πάρα πολύ να παίξετε, αλήθεια σας λέω!

Υ.Γ. Στο παιχνίδι αυτό με είχε καλέσει και ο Lockheart αλλά η Ταξιτζού είχε προλάβει να με πάρει κούρσα!

27 σχόλια:

BUTTERFLY είπε...

Πολυ ωραια λογια!
Εκλεψες λιγακι στο παιχνιδι, αλλα χαλαλι...
Ανταποκριθηκα στην προσκληση, ζουζουνα!

Eclipse είπε...

ωραίο απόσπασμα και τονίζω πως κι εγώ σε είχα καλέσει ;)

Eclipse είπε...

γράψε λάθος :) σε έχω καλέσει σε άλλο μπλογκοπαίχνιδο "το σ'αγαπώ με ένα ή δύο τραγούδια" αν θες...

Grammateas είπε...

Ελήφθη cinderella! H συνέχεια σε λίγο!

leila είπε...

κι εμενα μου αρεσει ο Σαμαρακης!
αλλα περισσοτερο μου αρεσε η εισαγωγη που εκαμες για το παιχνιδι! χε χε χε

Ανώνυμος είπε...

Hallo !
με φωναξε κανεις?
Οκ θελω και γω να παιξω !
Το γραφω εδω το 123 η στο δικο μου μερος ?
Πως παει το ζητημα !
Και μετα που θα το γραψουμε τι θα γινει ακριβως?
Να προετοιμαστω ψυχολογικα?
Φιλουρες !

ράγες είπε...

Γράφεις πολύ ωραία! Μου άρεσε πολύ η εισαγωγή σου πριν το μπλογκπαίχνιο!
Όσο για το απόσπασμα, όπως λες και εσύ δεν επιδέχεται περαιτέρω ανάλυσης! Φιλιά!

tzonakos είπε...

Φαίνεσαι να έχεις μια ιδιαίτερη σχέση με το βιβλίο.. Εγω μερικές φορές τα βαριέμαι, άλλες φορές τα ρουφάω μανιωδώς.
Αλλα ειναι οι φίλοι μου.
Αλλωστε στα 3,5 και κάτι μου, διάβαζα άγνωστο κείμενο στα αρχαία ελληνικά, δεν μπορεί να μην αγαπάω το βιβλίο.

υγ. Οταν ειδα οτι στο Σχόλιο της Ημέρας έβαλες κατι δικό μου, ανατρίχιασα. σε ευχαριστώ.

mmexer είπε...

Τι μου θύμισες τώρα!!!

Θα το πω:
Κάπου στο λύκειο είχα διαβάσει μόνο το Ζητείται Ελπίς του Σαμαράκη για σχολικούς καθαρά λόγους!
Το 2000 είχα την φοβερή τύχη να γνωρίσω αυτό τον υπέροχο άνθρωπο σε ένα ραδιομαραθώνιο για παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Καθόταν σε μια γωνιά ήσυχος, αμίλητος.
Δεν έχω λόγια. Μιλήσαμε με τις ώρες. Άκουσε τους προβληματισμούς μου με αγάπη... και μου μίλησε για πολλά.
Τόσο ωραίος ως άνθρωπος που χαιρόσουν να τον ακους. Πραγματικά συγκλονιστική εμπειρία...

If...ιγένεια είπε...

χαχαχ.. Μου άρεσε η διασκευή του παιχνιδιού!

cinderella είπε...

@ Χριστινιώ μου με τα τρεχάματα που είχα αυτές τις μέρες, κόντεψα να ξεχάσω το χρώμα που έχουν τα ριχτάρια στον καναπέ μου!Νομίζω οτι σιγά σιγά όμως θα βρώ χρόνο για να επανέλθω!! :))
Θα περάσω το συντομότερο να διαβάσω τη δικιά σου εκδοχή κοριτσάκι μου! Καλό Σαββατοκύριακο!!

cinderella είπε...

@ Νταίζη μου είναι όντως υπέροχο απόσπασμα! Το ξέρω οτι με έχεις καλέσει στο παιχνίδι με το "τραγουδιστό Σ' αγαπώ" και θα παίξω φυσικά μόλις βρω λίγο χρόνο! Φιλάκια καλή μου!

cinderella είπε...

@ Γραμματέα μου άργησα τόσο να απαντήσω στα σχόλιο που είδα οτι ήδη ανταποκρίθηκες!! Θα περάσω να σου αφήσω και σχόλιο απλά τώρα είμαι τόσο κουρασμένη που μόνο για να σας δω μπήκα και πάω καρφί για ύπνο! Είμαι πάνω απο 48 ώρες με υπόνοια ύπνου!!

Υ.Γ Πάντως το βιβλίο που αναφέρεις πρέπει να είναι πολύ ενδιαφέρον!
Καλό Σαββατοκύριακο Γραμματέα μου!! :))

cinderella είπε...

@ Leila ή παίζουμε ή δεν παίζουμε! Κι αν είναι να πάιξουμε τότε ας το κάνουμε με τσαχπινιά!
Πέρα από τη πλάκα ο Σαμαράκης υπήρξε πολύ μεγάλη μορφή. Η συνεισφορά του και το πόσο κοντά ήταν στη νεολαία που αποτελεί το πιο ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας μας είναι και η τρανή απόδειξη!
Καλό Σαββατοκύριακο κοριτσάκι μου!

cinderella είπε...

@ Καλώς τον χειροβομπίρα! Κι έλεγα οτι εκεί στα ξένα κάποιος σε πείραξε ρε άνθρωπε και γι αυτό χάθηκες! Στο δικό σου blog να παίξεις. Και γρήγορα! Κοντεύει να πιάσει ΚΑΙ αυτό αράχνες!! ;)))

Υ.Γ. Μετά που θα παίξουμε δεν θα γίνει τίποτα. Απολύτως!! Απλά θα έχουμε παίξει!!(Σαν παιδιά κι εμείς!) :))

cinderella είπε...

@ ράγες μου μπορείτε να με πάτε σε μέρη μακρινά; Ένα ταξίδι στ' ανοιχτά;
Είπα να εμπλουτίσω λιγάκι το παιχνίδι γιατί όπως λέει και ο Χειροβομπίρα παραπάνω σε ελευθερη μετάφραση "Ε και; Αυτό είναι όλο;" χαχαχα!!
Καλό Σουκού!!

cinderella είπε...

Τζονάκο μου εγώ σε ευχαριστώ! ;))
Κάποιες φορές μπορεί κάποιος να εκφράσει κάτι για μας, καλύτερα από εμάς! ;)
Ναι, διαβάζω πολλά βιβλία. Γενικά τους έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία. Πλέον δεν χωράνε στη βιβλιοθήκη και αφού έχω εξαντλήσει τις διπλές σειρές, τώρα χώνω και στα κενά απο πάνω. :))

Υ.Γ. Όταν λες οτι διάβαζες Αρχαίο κείμενο στα 3.5 τι έννοείς; Και πως; Για πες λίγο γιατί έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό!!

cinderella είπε...

@ Mmexer να σαι καλά που μοιράστηκες μέσα στο σαλόνι μου μια τόσο δική σου στιγμή. Πολύ θα ήθελα να είμαι στη θέση σου. Και πολύ σε ζηλέυω!! Να είσαι καλά και κάτι τέτοιες στιγμές να τις κρατάς καλά μέσα σου. Πολύτιμα ενθύμια. Δώρα μαγικά της ζωής!
Καλό Σαββατοκύριακο καλέ μου!!

cinderella είπε...

@ Ιφιγένεια μου φιλάκια πολλάααα! Και καλό Σουκού!

Roadartist είπε...

Φοβερός ο Σαμαράκης..
Πολύ ωραίο απόσπασμα..
..πως πάει η εξεταστική?
Κουράγιο :)

ράγες είπε...

Αγάπη μου που να σε πάω ταξίδι στα ανοικτά; Πειραιάς-Κηφισιά είναι το δρομολόγιο μου! Και για να σου πω και την αλήθεια το έχω ψιλοβαρεθεί! Και εγώ ένα ταξίδι θέλω! Κάπου με θάλασσα! Προς το παρόν θα περιοριστώ στο κρεβάτι μου! Καληνύχτα και καλό Σαββατοκύριακο!

patsiouri είπε...

Λατρεμένο βιβλίο και λαρεμένος συγγραφέας...

cinderella είπε...

@ Roadartist μου αντέχω ακόμα! Τη Δευτέρα τελειώνω όμως τα πάντα οπότε τη Τρίτη έχω σκοπό να πέσω σε κώμα. Ήδη κάνω φιλότιμες προσπάθειες!! :))
Όσο για το βιβλίο και τον Συγγραφέα χαίρομαι που συμφωνούμε!
Καλησπέρες και καλό Σουκού!

cinderella είπε...

@ ράγες όχι! Δεν πας μόνο Πειραιά- Κηφισιά! Πας και εκτός Αθηνών και εκτός Ελλάδος μη σου πω. Άντε ας κάνω ένα σκόντο. Πάμε Πειραιά και με το δελφίνι σε λιγότερο (;) από ώρα θα είμαστε Ύδρα για Σουκού. Ζάχαρη θα περάσουμε! :))
Φιλιά πολλά!! :))

cinderella είπε...

@ patsiouriii μου συμφωνώ! Φιλιά πολλά και Καλό σαββατοκύριακο. Και μη μασάς. ;) Δεν σου πάει!

Δ. Τζ. είπε...

Cinderella μου νομίζω ότι υπάρχουν πιθανότητες να με εκτροχιάσεις. Αναζητώ το κατάλληλο βιβλίο, παραποιώντας κι εγώ λίγο τους κανόνες! Για να δούμε, θα βρω κάτι ενδιαφέρον;

cinderella είπε...

@ Δημήτρη μου αυτό είναι από τα άγραφα! Σε αυτό το παιχνίδι στόχος μου ήταν να παρακινήσω να παίξετε εσύ κι ο Γραμματέας! Ε, τι να πω! Αφού είχα επιτυχία 2/2 είμαι πολύ γάτα τελικά!! :)))
Καλή Κυριακή και φυσικά περιμένω την ανάρτησή σου!!