Κυριακή, Νοεμβρίου 02, 2008

Πόλη χιόνι

Ιούλιος ήτανε. Από εκείνες τις συναυλίες του Λυκαβηττού που πάντα είναι sold out. Είχαμε προνοήσει από νωρίς και έτσι βρεθήκαμε καμιά δεκαριά άτομα, μια τεράστια παρέα να ανηφορίζουμε για τον Πλιάτσικα. Ερωτευμένη από πάντα μαζί του. Από τα φεστιβάλ της ΚΝΕ τότε που με τους Πυξ – Λαξ, καθημερινή με ανάγκαζαν να εκλιπαρώ την αριστεροσύνη της μάνας μου για να κάτσω λιγάκι παραπάνω και την επομένη να πηγαίνω σχολείο άυπνη. Το κόλπο πάντα έπιανε. Κι αυτοί λες και το ήξεραν, τραγουδούσαν σχεδόν πάντα Πέμπτη. Με θυμάμαι μια από εκείνες τις Πέμπτες να έχει πάει δώδεκα, Εκείνη να είναι αδιάλλακτη και εγώ να απομακρύνομαι ακούγοντας πως «Μοναξιά μου όλα, μοναξιά μου τίποτα.». Και Αριστερή και Μάνα, αυτό το πακέτο ποτέ δεν κατάλαβα πως το κουμάνταρε.

Τα χρόνια πέρασαν. Ένα Σεπτέμβρη που δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτοί έδωσαν την τελευταία τους συναυλία ως συγκρότημα και εγώ είχα χωρίσει με εκείνον με τον οποίον τους ακούγαμε τον προηγούμενο χειμώνα, δίπλα στο ποτάμι. Το πρώτο τέλος με πόνεσε. Το δεύτερο απλά το δέχτηκα πολύ στωικά. Έναν Ιούλιο δυο-τρία χρόνια πιο μετά από εκείνο το βροχερό ταξί ο Πλιάτσικας συνέχιζε μόνος του. Δεν θυμάμαι τι μέρα ήταν η συναυλία. Θυμάμαι ότι όλοι ήταν εκεί. Και ο αγαπημένος μου. Ο Καζόυλης.

Καθόμασταν κάπου αριστερά. Και όπως πάντα τα κινητά δεν έπιαναν. Όπως πάντα ζήλευα αυτούς που είχαν σκαρφαλώσει στα βράχια και άκουγαν την συναυλία από πολύ ψηλά. Όπως πάντα είχα ξεκινήσει από τις κερκίδες και είχα καταλήξει μέσα στο πλήθος. Κι εκεί, λες και το ξερέ, είπε την «Πόλη Χιόνι». Μπορεί να ήταν χιλιάδες κόσμου εκείνο το βράδυ στο Λυκαβηττό. Αυτός την τραγούδησε για μένα. Μόνο. Και είναι και το μέρος, που τόσο καταλυτικά με έχει δέσει από τις πρώτες μέρες της ύπαρξής μου. Ποτέ δεν το είδα σαν κατάλληλο μέρος για ραντεβού. Ίσως επειδή εγώ τον Λυκαβηττό μου δεν θα τον χαράμιζα για σαρκική εκτόνωση.

Τέλη Οκτώβρη, λίγες μέρες πριν. Γύρω στις δέκα και βγαίνοντας από το θέατρο είδα ένα ταξί στα λευκά. Η πρώτη μου σκέψη ήταν πως ερχόταν από πολύ μακριά. Μέχρι να ανοίξω την ομπρέλα, νιφάδες μας είχαν περικυκλώσει. Κι έτσι όπως κοίταζα το ταξί, κρατώντας την ομπρέλα με το ένα χέρι και το χέρι Της με το άλλο θυμήθηκα την «Πόλη χιόνι». Της έδωσα τα γάντια μου.


Χειμώνας στο Λονδίνο και Καλοκαίρι στο Λυκαβηττό.


Μνήμες, καρδιά μου, μνήμες. Μην δίνεις σημασία...


Έτσι κοιτάζω την πόλη που αγάπησα. Όταν σε είχα σε αυτή συναντήσει. Έτσι κοιτάζω την πόλη που άφησα. Όταν στην άβυσσο μ’ είχες αφήσει...

24 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ρε κοπελιά, πολύ όμορφο κείμενο! Αυτή είναι και η μαγεία στις συναυλίες. Να ακούς το κομμάτι και σκέφτεσαι ότι μιλάει στην καρδιά σου. Καλό βράδυ!

leondokardos είπε...

"Αν θα μπορούσα το κόσμο να άλλαζα.."
Διαλύομαι. Γιατί θα ήθελα να είχαν αλλάξει τόσα πολλά πράγματα στη ζωή μου.. στο δικό μου κόσμο...
Και να "ξανάβαφα" με τα πρώτα τους χρώματα κάποια άλλα...
Καλό μήνα.

βιολιστης στη στεγη είπε...

Tόσο "δικό" σου, τόσο προσωπικό, που μου απαγορεύω να το σχολιάσω...

Artanis είπε...

Χιόνι ε;
Να ντύνεσαι ζεστά, να πίνεις ροφήματα, και να προσέχεις τα γλιστρήματα...
Τα υπόλοιπα δεν τα σχολιάζω, είναι δικά σου, που λέει και ο βιολιστής...
Σε φιλώ, καλό βράδυ και καλή βδομάδα...
Φιλάκια ζεστά...

marianaonice είπε...

Τι μου θύμισες cinderella μου!
... Και το Λονδίνο το χειμώνα όμορφο είναι... μη μου θλίβεσαι!
Ο Λυκαβητος είναι εδώ και τα καλοκαίρια στην Ελλάδα όλα μπροστά σου!!
Φιλιά!

katerina είπε...

Καρδούλα μου, οι γεφυρες σου.....

Και αυτό το μυαλό που συνδέει τόσο συνειρμικά τις στιγμες μας. Που μας βάζει να ζουμε και να ξαναζούμε, όχι το γεγονός αλλά το χρώμα του, την μυρωδια του.

Λονδρέζα μου, αγκαλιά... έτσι με αυτό το χρώμα και την μυρωδια της αγκαλιάς.

PN είπε...

Παρότι δεν μπορώ να σε αφουγκραστώ πλήρως, για πολλούς λόγους, θέλω να σου πω ότι μας έδωσες ένα πολύ ωραίο κείμενο. Γλυκό και ελεγχόμενα προσωπικό. Στο έχω πει ξανά ότι είσαι από τα πιο ταλαντούχα πλάσματα στα blogs που διαβάζω; Ναι στο έχω πει.... Θα το ξαναπώ όμως. Δεν πειράζει!!!!

Φιλιά πολλά στο Λονδίνο, για το οποίο και επίσημα έκλεισα εισιτήρια.

fpboy είπε...

ωραίο τραγούδι
και ακόμα ωραιότερο κείμενο.
καλησπέρα.

Elli είπε...

λυκαβητός και βραχάκια και πυξ λαξ!!!

πω πω τι θυμήθηκα τώρα!

pafa64 είπε...

Πολύ όμορφο κείμενο
μπράβο και στη Μαμά
μη το ξεχνάμε αυτό.
Αυτή η γλυκιά μελαγχολία
που φέρνουν οι αναμνήσεις...
Δες αυτό.
http://www.youtube.com/watch?v=46aFtzuYPTA&feature=related

cinderella είπε...

@ Θείε Σκρούτζ το λατρεύω αυτό το κομμάτι. Αχ συναυλίες!! Μπύρες, καλοκαίρι, αγκαλιές!!
Τι να λέμε τώρα!!
Πολλά φιλιά!

cinderella είπε...

@ Λεοντόκαρδέ μου εγώ πιστεύω πως ποτέ δεν είναι αργά γι αυτά που εμείς θέλουμε. Βάψε τη θάλασσά σου και φώναξέ με να την δω!! :)))

cinderella είπε...

@ Βιολίστριά μου καλησπέρες...έστω και χωρίς σχόλιο!

cinderella είπε...

@ Αρτάνις μου όμορφη ντύνομαι ζεστά και προσέχω!! Σε φιλώ!!
Καλό ξημέρωμα!

cinderella είπε...

@ Μαριάνα μου όχι θλίψη. Μόνο αναπολήσεις. Λατρεύω αυτό που κάνω τώρα. Και δεν θα το άλλαζα με τίποτα. Μόλις κατεβώ όμως θα πάω οπωσδήποτε μια αυτοκινητάδα στον Λυκαβηττό. Και όταν επιστρέψω θα πάω στο αγαπημένο μου μέρος εδώ. Ετσι είναι αυτά...

cinderella είπε...

@ Μικρή...να μου προσέχεις την Κατερίνα μου. Και να της πεις πως μου έχει λείψει.
Αγκαλιές...ζεστές έτσι για αλλαγή από το παγωμένο Λονδίνο...

cinderella είπε...

@ Μούτρο, σε ευχαριστώ για τα ζεστά σου λόγια...με συγκινείς και σου το ξανάπα.
Take care!

cinderella είπε...

@ fpboy thank you!
Φιλιά!

cinderella είπε...

@ Έλλη να φανταστώ παρόμοια σκηνικά;;

cinderella είπε...

@ pafa64 κι εχω πει πόσο λατρεύω την Τσανακλίδου και τον Παπακωσταντίνου; Εκείνη έρωτας φοιτητικός, εκείνος έρωτας μαθητικός. Και οι δύο με έχουν στιγματίσει!!
Καλησπέρες καλέ μου!

leondokardos είπε...

Ευχαρίστως να φωνάξω να δείς τη θάλασσά μου. Μόνο που κάποιοι μου έχουν πάρει τα χρώματα που θα ήθελα.... Και εγω τη θέλω όπως ήταν πρώτα, όπως τουλάχιστον τη φαντάζομαι...

geokalp είπε...

φανταστικό!

cinderella είπε...

Λεοντόκαρδέ μου αρνούμαι οτι καποιοι σου πήραν τα χρώματα. Ψάξε τα. Κάπου σου έχουν παραπέσει. Δεν μπορεί!!!!

cinderella είπε...

@ geokalp μου σε ευχαριστώ πολύ πολύ!! :)))