Παρασκευή, Ιανουαρίου 02, 2009

Έστω καλέ...

Ήταν κάθετη. Δεν ξέρω τι κονέ και γνωριμίες έχει αλλά το sms της δεν άφηνε καμιά αμφιβολία. Ο νέος είναι ωραίος. Εμένα και ο παλιός μου άρεσε ήθελα να πω αλλά δεν σχολίασα. Τύφλα να έχει ο Κλούνεϋ συμπλήρωσε. Άσε μας καλή μου θέλησα να της απαντήσω.

Δεν τόλμησα. Ναι κάθε είδους απολογισμούς τους σιχαίνομαι. Αλλά αν μη τι άλλο ο παλιός δεν ήταν καθόλου βαρετός. Ίσα ίσα που σαν καινούργιος γκόμενος μέχρι το τέλος έκανε εκπλήξεις και γέμιζε τους μήνες. Σε προσωπικό επίπεδο. Ναι, σε προσωπικό επίπεδο ο παλιός ήταν μούρλια. Σαν την Άση Μπήλιου ακούγομαι. Στο πιο λεπτό. Στο πιο μελαχρινό.

Το παραέξω επίπεδο ας μην το πιάσουμε. Από αύριο τα καντήλια. Σήμερα θα σχολιάσουμε το μικρόκοσμό μας. Βασικός κι αυτός για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Μην τον προσπερνάς αγάπη μου το μικρόκοσμό σου. Από αυτόν ξεκινάνε όλα. Πως θα αλλάξεις μάτια μου τον κόσμο αν δεν μπορείς να βάλεις σε τάξη τον ίδιο σου τον εαυτό; Με το τηλεκοντρόλ; …Και λοιπές κοινοτυπίες.

Σε προσωπικό επίπεδο λοιπόν και επαγγελματικά και συναισθηματικά μια χαρά. Όχι στα οικονομικά αλλά μην είμαστε και πλεονέκτες. Εντάξει, δεν ήταν κι όλα ροζ. Πολύ ωραίο το ροζ παρεμπιπτόντως. Ένα σκαλάκι κάτω από το κόκκινο σαν αδυναμία. Υπήρξαν και γκρίζα. Και σκούρα μη σου πω. Και ζόρια που κρύφτηκαν και δάκρυα που κουκουλώθηκαν και δάχτυλα που έμειναν σταυρωμένα μέχρι το βράδυ της Πρωτοχρονιάς που ένα ζευγάρι μάτια εκεί έξω μετά από 5 εβδομάδες ξανάνοιξε και αναθάρρησαν καρδιές από καιρό καθισμένες σε αυτές τις πολύ χάλια καρέκλες που έχουν πάντα τα νοσοκομεία. Και αποχωρισμοί. Πολλοί αποχωρισμοί…από αυτούς που σιχαίνομαι. Κυρίως σε αεροδρόμια και σταθμούς μετρό. Σιχαίνομαι τα τρένα που φεύγουν για Heathrow και Stansted. Κάθε φορά παίρνουν και κάποιους που αγαπάω.

Το 2008 έφυγε. Όλα κάποια στιγμή τελειώνουν κι εγώ πάντα θα θελα να ρωτήσω το γιατί. Έτσι, τελειώνουν, πάρτο σαν αξίωμα μου απάντησαν. Δεν έχω χειρότερο. Στα Μαθηματικά και στη ζωή. Αυτά τα αξιώματα, αυτά τα «έστω» πάντα μου χαλούσαν τη μαγεία. Μια απόδειξη που ξεκινούσε με «έστω» ήταν απλά μια χαμένη υπόθεση. Μια ιστορία που ξεκινούσε με «έστω» ήταν απλά ένα τελειωμένο παραμύθι. Αυτά τα «έστω» είναι ειλικρινά πολύ λίγα, πολύ μίζερα. Πολύ μακριά από μας.

Ας δεχτούμε ότι το 2008 έφυγε μου είπαν. Πάλι αξιωματικά, σχεδόν φασιστικά. Μα τίποτα δεν αλλάζει σε αυτή τη χώρα. Το μόνο πράγμα που δεν περνάει από κρατικό έλεγχο, από γραφειοκρατική μελέτη είναι η αλλαγή του χρόνου. Και γι αυτό συμβαίνει πάντα με ακρίβεια που τσακίζει κόκαλα.

Το 2009 ήρθε. Με αποδείξεις. Το είπαν στις ειδήσεις. Το έδειξαν τα κανάλια. Είδαμε και βεγγαλικά. Πριν κλείσω, γιατί θα κλείσω, θα σας πω τα κάλαντα για να μου δώσετε λεφτά. Δεν θα τα πω όμως όλα. Καυγαδίζουν οι από πάνω. Ε ναι, πρέπει να στήσω αυτί. Ήδη το ζέσταμα ξεκίνησε. Αυτή τον είπε προικοθήρα και αυτός της θύμισε πως το διαμέρισμα είναι δικό του. Αυτή του είπε να φύγει. Μα δεν τον λυπάται καθόλου τον χριστιανό; Το σαράβαλό του ούτε μέχρι τη γωνία δεν θα φτάσει. Ναι, να είναι καλά ο κατασκευαστής που δεν έβαλε μόνωση. Ο Θεός να του δίνει χρόνια.

Καλή χρονιά παιδιά. Και του χρόνου που λένε στο χωριό μου. Κολλάει, εδώ δεν κολλάει;

10 σχόλια:

PN είπε...

Kαλή χρονιά Όργιο. Έστω λοιπόν ότι αρχίζει μια νέα χρονιά. Έστω ότι θα πάει καλά. Έστω ότι θα έχουμε ανθρώπους γύρω μας. Έστω ότι θα αγαπήσουμε με τρέλα. Έστω ότι θα ζήσουμε έντονες στιγμές (καλές και κακές). Έστω ότι τα πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο. Έστώ, έστω, έστω....Πάω να αρχίσω να αποδεικνύω και τίποτα, γιατί έγκοσα στα "έστω"!!!

Τα φιλιά μου ταλαντούχο μου Όργιο.

PN είπε...

Άσχετο....σου κάνω ποδαρικό; Χαχαχαχα....σώθηκες!!!!

leondokardos είπε...

Καλωσόρισες. Καλή Χρονιά, τίποτα να μη βρεθεί να σου στερήσει αυτά που επιθυμεί η καρδιά σου, όλα να εκπληρωθούν.

marianaonice είπε...

Καλή χρονιά cinderella!!
Έστω και έτσι πρέπει να ευχηθούμε!
Κι ας ευχηθούμε έστω να φτιαξουμε το μικρόκοσμό μας! Να βάλουμε μέσα σ'αυτόν μπόλικη αγάπη! και τότε ίσως αλλάξουμε και τον κόσμο!
Χρόνια Πολλά καλή μου, και μη μου σεκλετίζεσαι!
Τα αξιώματα πάντα θα μας κάνουν τη ζωή δύσκολη! και τα διαμερίσματα χωρίς μόνωση! Χαχαχα!!
Υπομονή!
Καλό ξημέρωμα!

katerina είπε...

Είμαι κάθετη!!!!!!!!
Και μπορώ να στο αποδείξω, χτίζοντας πάνω στο αυτονοητο, πάνω στο αυταπόδεικτο.
Σου αξίζει Σταχτοπούτα μου, και θα τον έχεις....
Αμα κουραστείς... μπορώ να κάνω τα ρεπά σου;;;

dyosmaraki είπε...

Και όμως ακόμη και την αλλαγή του χρόνου φέτος λέει την καθυστέρησαν κάτι δευτερόλεπτα γιατί κάπου δεν βόλευε ( δεν κατάλαβα και πολλά από όσα έλεγαν). Πάνε φαίνεται ακόμη και τα αυτονόητα να τα κάνουν να περνούν από κρατικό έλεγχο!!!!

Εμείς όμως δεν μασάμε....τον γιορτάσαμε τότε που του έπρεπε τον νέο χρόνο, λίγα κλάσματα δευτερολέπτου νωρίτερα από τότε που ήθελαν οι "επίσημοι", έτσι για να νοιώσουμε πως αναπνέουμε, πως υπάρχουν και κάποια πράγματα που γίνονται από μόνα τους χωρίς πρωτόκολλα....

Σε αυτόν τον νέο χρόνο (και όχι τον γραφειοκρατικό) εύχομαι να εκπληρωθούν όλα σου τα όνειρα και οι πόθοι. Να είναι γεμάτη η χρονιά από αγάπη και ομορφιά (ξανθειά η μελαχροινή) -πέρα από την δική σου ομορφιά- να σε φροντίζουν και να φροντίζεις....

Οσο για τα καντήλια εμ να περάσουν και τα Φώτα και μετά....έτσι για να νοιώσουμε λίγο "διαφορετικά", για να αφήσουμε για λίγο την ελπίδα για κάτι καλύτερο να μας πλημμυρίσει την ψυχούλα....

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με ειρήνη για όλο τον κόσμο εύχομαι
Φιλιά πολλά

Roadartist είπε...

Καλή Χρονιά Cindy, γεμάτη υγεία, αγάπη, δημιουργία κ ελπίδα!
Ας κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας να είναι καλύτερη, έστω λίγο ή πολύ καλύτερη. Φιλάκια!

CHRIS I. G. είπε...

Kali xronia,su euxomai.Kai ena link
me tous syntrofikous xairetismous tou subcommandante Marcos gia tin mini eksegersi stin Ellada.
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=960461

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια πολλά και καλή χρονιά να έχουμε. Με λιγότερα "έστω" και περισσότερες ονειρεμένες στιγμές!

cinderella είπε...

Καμιά φορά μου αρκεί να σας διαβάζω...και ξέρω ότι δεν με παρεξηγείτε. Λατρεύω την αμφίδρομη επαφή, το ξέρετε πια. Κι εμένα με ξέρετε πια.
Ίσως καλύτερα από όσο ξέρω εγώ εμένα.
Αυτό το καλύτερα, πολύ αφαιρετικό. Δεν πειράζει. Έτσι "έστω".

Είστε άλλωστε οι πιο τακτικοί μου πελάτες. Και ξέρετε οτι σας αγαπώ. Καλή εβδομάδα να έχετε.

Και μιας και είμαστε μεταξύ μας...cross your fingers για μένα.

Η εβδομάδα που έρχεται...είναι ίσως η πιο δύσκολη άπο όσες έχω περάσει εδω πάνω. Και να...η κούραση και το άγχος μου έχουν πάρει όλη την αισιοδοξία.

Αν την βρει κάποιος ας μου την επιστρέψει. Τη χρειάζομαι!! :))

Κωνσταντίνε μου, Λεοντόκαρδέ μου, Μαριανάκι μου, Κατερινιώ μου, Δυοσμαράκι, Αρτιστάκι μου, Chris και Θείε Σκρούτζ πολλά παγωμένα φιλιά σας στέλνω!!