Είναι αλητεία να κόβεις από τα 500 ευρώ του συνταξιούχου. (Είναι αλητεία να κόβεις και από τα 2500 ευρώ του συνταξιούχου. Γιατί τα δούλεψε. Είναι δικά του. Δεν είναι δικά σου. Τα δικαιούται.)
Είναι αλητεία να κόβεις τα αντισταμινικά και ακόμα 250 είδη φαρμάκων πρώτης ανάγκης αναγκάζοντας τον κόσμο από την απλή συμμετοχή στην πλήρη πληρωμή του φαρμάκου (ενώ στα νοσοκομεία έχεις υπερκοστολογήσει τη γάζα 345% πάνω για να φας, να φας, να φας και να μην χορτάσεις.)
Είναι αλητεία να κόβεις το βοήθημα που παίρνουν οικογένειες που έχουν χάσει τον ένα γονέα γιατί ένα ατύχημα, μια αρρώστια, μια πολύ κακή στιγμή τους χτύπησε και τώρα εσύ θες να τους αποτελειώσεις.
Είναι αλητεία να οδηγείς τους καθηγητές και τους δασκάλους σε αυτή την εξαθλίωση. Αυτούς που μορφώνουν τα παιδιά σου (χάρη τους χρωστάς. Δεν σου χρωστάνε. Δεν είναι αυτοί που άδειασαν τα ταμεία. Είναι αυτοί που σκύβουν πάνω από τα προβλήματα του παιδιού σου πριν εσύ ακόμας τα φανταστείς.)
Είναι αλητεία να βάζεις τις τάξεις εργαζομένων να τρώγονται μεταξύ τους. (Δεν είναι αυτοί που έφεραν αυτή την χώρα σε αυτή την κατάντια.)
Είναι αλητεία να προσπαθείς να κερδίσεις τις εντυπώσεις ψάχνοντας από αέρος για πισίνες και στα βυζία της κάθε τραγουδιάρας τις porsche. (Άλλαξε το φορολογικό, άνοιξε παλιές βρώμικες υποθέσεις, κάνε τα κουμάντα σου αθόρυβα αλλά αποτελεσματικά).
Είναι αλητεία, εσύ που μπλέχτηκες με το Χρηματιστήριο το 99, με τη Siemens και με άλλα πολλά να ντύνεσαι από κακός λύκος, κοκκινοσκουφίτσα. Όχι, δεν είναι απλά αλητεία. Είναι και φαιδρότητα.
Κουράστηκα. Θέλω να κοιμηθώ κι όταν ξυπνήσω να μην υπάρχεις. Εσύ που δεν έχεις δουλέψει ποτέ σου. Που αγνοείς πως βγαίνει ο μήνας, πως είναι να τρέχει το δάνειο και οι δόσεις. Που ζεις στο προικώον του μπαμπά σου στο Καστρί και δεν έχεις ποτέ σταθεί σε μια ουρά να πληρώσεις το ρεύμα, το τηλέφωνο, την εφορία. Που αγνοείς πόσο κοστίζει το γάλα, το χαρτί υγείας, το κιλό οι ντομάτες. Που δεν έχεις ζήσει την ανεργία. Που δεν εχεις περάσει για πανω από ένα εξάμηνο να ψάχνεις για δουλειά και να μην βρίσκεις. Που δεν ζεις αυτά που ζω εγώ.
Όταν ξυπνήσω θέλω να έχει γυρίσει το χαμόγελο στους δικούς μου ανθρώπους. Στον πατέρα μου που δουλέυει απ’ τα 15 του. Στη μάνα μου που είναι ηρωίδα. Στους αθώους. Σε μένα.
15 σχόλια:
Η μεγαλύτερη αλητεία κατά την ταπεινή μου άποψη, αγαπημένη μου, είναι που σε αυτή τη χώρα δεν δημιουργήθηκε ποτέ Κοινωνία των Πολιτών, αλλά απλά μπουλούκι ψηφοφόρων που περιμένει πάντα από τους άλλους το διορισμό και τη λύση.
Εμείς που βρισκόμαστε μέσα σε όλο αυτό το σύστημα άραγε;
Κι εγώ θέλω να ξυπνήσω ένα πρωί και να έχουν διορθωθεί όλα...
Αλλά δεν το βλέπω...
Έμαθα οτι γιουχάρισαν τον Γερουλάνο χθες...Αν όπου τους πετυχαίνουμε, τους βρίζουμε, κάτι θα πετύχουμε...
πολύ ωραίο κείμενο - έτσι ακριβώς αισθάνομαι κι εγώ...
και θλίψη, πολλή θλίψη, και διάθεση για δράση - αλλά προς τα πού και με ποιούς;;;;
Συντάσσομαι με τον Apos! Το εκεί πάνω είναι αποτέλεσμα δικό μας και κυρίως της αδυναμίας να αποκτήσουμε την όποιου είδους συνείδηση και υπευθυνότητα...
Αυτό που ζουμε ειναι η πιο αλήτικη Δεξια, απο όσες έχει ζησει αυτός ο τόπος;
Αυτό που ζουμε είναι η Οδυσεια μας για την Ιθάκη ...ΤΟΥΣ, και τωρα διασχιζουμε την αλητικη χωρα των Λωτοφάγων;
Δεν ξέρω. Ξερω όμως κάτι Σταχτοπουτα. Ότι σε αυτόν τον τόπο,σκονταψαν πολλές αυτοκρατορίες.
Κοριτσάκι μου, η Ιστορία έχει αποδειξει περιτρανα ότι δεν χαριζεται τίποτα. Μην περιμένεις να μετασχηματιστεί η αλητεία σε ...ευγενεια, απο μόνη της.
Δυστυχώς οι καλές μαγισες, υπάρχουν μονο για τις Σταχτοπουτες.
Φιλιά
Σήμερα ζούμε τη χειρότερη αλητεία του τόπου. Θεωρώ απόλυτα άδικο και πρόστυχο να φορολογείται η σύνταξη και να κουτσουρέυεται με κρατήσεις. Ο συμταξιούχος έχει εργαστεί στο παρελθόν, έχει αποδώσει φόρους, ΦΠΑ, ΙΚΑ κτλ.Τώρα στα γεράματα απλά του επιστρέφονται τα δικά του χρήματα που κάποτε κατέβαλε για να συνταξιοδοτηθούν άλλοι. Η ίδια αλητεία διέκρινε την απόλυση των σταζιέρ.
Ζούμε σε μιά περίοδο απόγνωσης και απελπισίας με αυτά που γίνινται και λέγονται.
Apos μου γλυκέ αυτό δεν δικαιολογεί όμως την αλητεία των πολιτικών που θεωρούν οτι η χώρα αυτή αποτελεί τσιφλίκι τους και μπορούν να την ξεπουλήσουν χωρίς τσίπα. Ακόμα και αυτή η νοοτροπία από τους ίδιους τους πολιτικούς καλλιεργήθηκε και οι πολίτες τσίμπησαν γιατί η ανεργία και η φτώχεια δεν παλεύονται, καρατσεκαρισμένο αυτό. Οι πολίτες φταίνε που διεφθάρθηκαν. Οι πολιτικοί φταίνε που τους διέφθηραν. Φαύλος κύκλος που βρωμίζει τους παντες, ακόμα και αυτούς που δεν φταίνε!
φιλιά πολλά γλυκέ μου!!
ΚίτσεΜήτσε μου εγώ που δεν έχω βολευτεί πουθενά και από κανέναν, που δεν έχω αδικήσει, αλλά έχω αδικηθεί, που πληρώνω κανονικά φόρους και τρώω και ξύλο σε όλο αυτό το σύστημα νομίζω οτι βρίσκομαι στο περιθώριο. Δεν συμμετέχω αλλά με πάιρνουν τα σκάγια. Όπως και πολλοί άλλοι. Όπως φαντάζομαι κι εσύ!
Καλή Κυριακή εύχομαι!
Αρτανούκα μου, δεν το είδα αυτό. Μου θυμίζεις εμένα πέρυσι που ενημερωνόμουν πολύ καλύτερα όσο ήμουν έξω παρά εδώ που ο μεγεθυντικός φακός στρεβλώνει την εικόνα!
Να είστε καλά και να προσέχετε εκεί κάτω.
Τεράστια αγκαλιά κορίτσι μου!
Ξωτικό μου σίγουρα δεν είμαστε μόνοι μας. Είναι πολλοί σαν κι εμάς. Και σίγουρα κάποια στιγμή (ελπίζω σύντομα, πριν ξεπουληθούμε εντελώς) οι ίδιες οι μάζες πολιτών μέσω της δυναμικής τους να αλλάξουν τον ρου αυτής της χώρας. Εθνοπατέρες που δεν έχουν δουλεψει ποτέ στην ζωή τους όχι απλά είναι αχρείαστοι αλλά και επικίνδυνοι σε αυτόν τον τόπο! Πιστεύω οτι θα φύγουν και αυτοί με ελικόπτερο...όπως κάποιοι άλλοι στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού που οδήγησαν την χώρα τους στο ΔΝΤ.
Καλώς όρισες είπα; Δεν είπα! Το λέω τώρα!
Καλή Κυριακή εύχομαι! :):)
Μηδενικέ μου βλέπε το σχόλιο στον Απος, στα φβ απο παλιότερες συζητήσεις μας κλπ κλπ.
Σταμάτα να βλέπεις γιουροβίζιον και ως φταίχτες εμάς που βγάζουμε, δεν βγάζουμε 500 ευρώ το μήνα. Είναι αδικο!
Μάκιαααα
Κατερίνα, δεν το περιμένω, δεν το πιστεύω και δεν είμαι αιθεροβάμων. Για να γυρίσει ο ήλιος...θέλει δουλειά πολλή. Δεν διαφωνώ. Το καταάβαίνεις φαντάζομαι εε;
Μάκια πολλά μάτια μου!
Λεοντόκαρδέ μου το ξέρω. Όσοι δεν το βλεπουν είναι απλά βολεμένοι. Ή απλά περιμένουν να βολευτούν και γι αυτό δεν αντιδρούν (όπως λέω παραπάνω και στον Απος.)Ή ακόμα χειρότερα τους έχουν πείσει οτι έτσι έχουν τα πράγματα οπότε έχουν απλά αποβλακωθεί. Ακόμα χειρότερο νομίζω κι από τα 2 προηγούμενα.
Κλείνω με αυτό τον στίχο:
"Όσες και αν χτίζουν φύλακες
και αν ο κλοιός στενεύει
ο νους μας είναι αλήταριο
και όλο θα δραπετεύει."
Φιλιά πολλά καλέ μου!
μάλλον θάλεγα πως επειγόντως θα πρέπει να ξυπνήσουμε, ν' αντιδράσουμε, να τους ταρακουνήσουμε, να τους κράξουμε, να τους φτύσουμε αλλά κι εμείς, ε καιρός είναι ν' αλλάξουμε! Γιατί κάποιοι από εμάς, καλομαθημένοι ήμαστε ή μας έμαθαν. Η θλίψη μας πρέπει να μετατραπεί σε οργή, σε ευσυνειδησία σε δημιουργικότητα
Δημοσίευση σχολίου