Καλοκαίρι; Καλοκαίρι λέω;;

Ζεις στην Ελλάδα κι εσύ κι εγώ άρα εκ των πραγμάτων ξέρεις ότι παντού γύρω σου αυτό το βρωμερό κράτος και αυτή η σιχαμένη πολιτεία θα κάνουν τα πάντα για να σου βάλουν τρικλοποδιές και να σε κάνουν χειρότερο άνθρωπο – αυτό δηλαδή που είναι ο κάθε Ελληναράς σήμερα. Αλλά εσύ δεν μασάς (γι αυτό με διαβάζεις κιόλας).

Μπήκε ο Ιούλιος – που να μην έσωνε αλλά ο καιρός είναι χάλια. Βρέχει. Μπουμπουνίζει, την Κυριακή το βράδυ έπεσα να κοιμηθώ μετά από την ταινιάρα του Στάρ με την Ντέμι Μουρ και δεν με άφηναν οι κεραυνοί. Σαν την Αστέρω τριγυρνούσα στα σκοτεινά να βγάζω τις συσκευές από την πρίζα, το ούπιες (άτσα το ίνγκλις) ούρλιαζε σαν δαιμονισμένο. Αλλά το χώμα μύριζε. Μύριζε η γη, η βροχή. Λατρεία. Στο Λονδίνο αυτή την ηδονή δεν την είχα ζήσει ποτέ.

Λεφτά δεν υπάρχουν ούτε για τσίχλες αλλά διακοπές κλείσαμε. Περί τα μέση προς τέλη Ιουλίου μια χρυσή καμπίνα με μεταξωτά σεντόνια και ιδιωτική πισίνα μας περιμένει αλλιώς το κόστος των ακτοπλοϊκών για Κυκλάδες είναι ελαφρώς τσουχτερό. Που σιγά τις Κυκλάδες αλλά δεν θέλω να το κάνω θέμα. Οι παραλίες τους θα πρέπει να ντρέπονται αντικρίζοντας τις αντίστοιχες της Κρήτης και του Ιονίου. Αρχικά θέλαμε να πάμε Κέρκυρα αλλά οι τιμές δεν υπήρχαν. Αξία ανυπολόγιστη. Τελικά μετά από 354221 τηλεφωνήματα και γλυκύτατα δωματιάκια στη μέση του πουθενά που βλέπουν τα φρύγανα του κυκλαδίτικου νησιού προς 100 ευρώ καταφέραμε και βρήκαμε το καλύτερο δυνατό χωρίς κρεβάτια από σουηδικό ξύλο. Τόση εισαγωγή σουηδικού ξύλου σε ενοικιαζόμενα θα πρέπει να έχει κάνει ζάμπλουτους τους Σουηδούς. Εμείς δεν θέλαμε σουηδικό ξύλο. Η φτώχεια θέλει καλοπέραση και τελικά κλείσαμε σε ένα πολύ συμπαθητικό που πρέπει να είναι το νησιωτικό παράρτημα των 3χχχ γιατί αλλιώς δεν δικαιολογείται το τόσο ροζ που υπάρχει μέσα στα δωμάτια. Αν το στρώμα είναι νερού θα σας ενημερώσω, το υπόσχομαι.

Μετά από ακόμα 654225 τηλεφωνήματα, πολύ σύντομα όμως γιατί θέλω να είμαι ειλικρινής, σε πάρα πολλούς το έκλεινα και στα μούτρα, έκλεισα και αυτοκίνητο. Οι περισσότεροι μου ζητούσαν 60 ευρώ για ένα ματίζ, αν έχεις το θεό σου! Άκου 60 ευρώ το ματίζ! Παράνοια! Η αλήθεια είναι ότι σκεφτόμουνα να πάρω το αυτοκινητάκι μου αλλά μια κοπέλα που ασχολείται με τον τουρισμό – καλή της ώρα, μου είπε ότι η δημοτική αστυνομία των νησιών βγαίνει παγανιά και είναι αμαρτία να πληρώσω εγώ την προεκλογική καμπάνια του δημάρχου. Πλησιάζουν και οι δημοτικές εκλογές.

Περιμένω τις διακοπές με προσμονή και λατρεία. Η δουλειά πάει από το κακό στο χειρότερο αλλά επειδή δεν έχω δάνεια, παιδιά, σκυλιά, γατιά (της γειτόνισσας που δεν το ταϊζω αλλά πάιζω μαζί του όλη μέρα) θα παραιτηθώ, θα χάσω υπερωρίες μαύρης εργασίας αλλά το σαββατοκύριακο θα την βγάλω στην παραλία, στην Ψάθα - που νιώθεις σαν να είσαι στο κάμπινγκ της Σερίφου - και θα λιώσω στο μπάνιο και στο χαζολόγημα, χωρίς κόστος στην ψαθούλα μου και κάτω από την ομπρέλα τρώγοντας γερμάδες που έχουν γεύση αλμυρού νερού όπως έκανα μικρή.

το polo στο video... δεν ειναι το δικό μου!