Σάββατο, Οκτωβρίου 30, 2010

Πείτε του Καμίνη ότι δε θα τον ψηφίσω.

Βράδυ στην Πανεπιστημίου. Έξοδος από το μετρό και ακριβώς απέναντι μια τεράστια μαρκίζα που θα μπορούσε να ανήκει σε σκυλάδικο της εθνικής – αλλά κανείς δεν είναι τόσο αυθεντικός ώστε να φτάσει ως εκεί – αναβοσβήνει. Θυμίζει λίγο το X factor αλλά λείπει ο Σάκης – όχι ο υδραυλικός. Γιώργος Καμίνης με λαμπάκια. Κάποιος μας κάνει πλάκα σκέφτομαι αλλά η κακογουστιά είναι το τελευταίο που θα έπρεπε να ποινικοποιηθεί σε αυτή τη χώρα. Στη στάση του λεωφορείου ακόμα μια αφίσα. Ποιος ορίζει ποιες πινακίδες είναι παράνομες; Αυτές στις στάσεις γιατί δεν είναι; Μήπως επειδή γράφουν vote for Kaminis? Λέω τώρα εγώ; Η κακιά; Η σουρλουλού; Η παξιμαδοκλέφτρα;

Δε θα σε ψηφίσω Καμίνη μου. Όχι, στο λέω ξηγημένα και ξεκάθαρα. Μην έρθεις να μου ζητάς τα ρέστα μετά. Μεταξύ μας ούτε πιστεύω πως θα βγεις. Ούτε χαρτομάντηλα έχω. Να πας να πάρεις από τον παππούλη στη Βασιλίσσης Σοφίας που εσύ και οι όμοιοι σου τον φέρατε σε αυτή την κατάντια. Συνήγορε του πολίτη, ας γελάσω. Οι μετανάστες έχουν αγριέψει, όποιος κυκλοφορεί σε αυτή την πόλη θα το έχει δει. Ορμάνε να σου καθαρίσουν το τζάμι θες δε θες. Δεν υπάρχει χαμόγελο. Υπάρχει απελπισία.

Ψηφίζω σε μια από τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές. Κάθε φορά και χειρότερα. Κάθε φορά και πιο μαύρα. Οι δημοτικές εκλογές που κάποτε ήταν «ένα αλσίλιο εδώ, μισός παιδικός σταθμός πιο πέρα και τίποτα άλλο» κουβαλά πολύ πιο ζόρικα ζητήματα αυτή τη φορά που ξεπερνούν τα τετριμμένα. Κουβαλούν κοινωνική πολιτική από πίσω που στο δικό σου κόμμα είναι άγνωστη λέξη.

Δε θα σε ψηφίσω Καμίνη μου. Χόρτασα από μέτριους. Από λίγους, από ανύπαρκτους. Έγκωσα η γυναίκα. Βαρέθηκα.

Μεγάλωσα στα Εξάρχεια. Έχω δει την μπάλα μου να καρφώνεται σε σύριγγα. Το Πολυτεχνείο να καίγεται, τα σκουπίδια να συσσωρεύονται, τους χώρους πρασίνου να είναι άγνωστη λέξη σε αυτή την πόλη. Έχει δει τι θα πει έλλειψη κοινωνικής πολιτικής σε όλο της το μεγαλείο. Έλλειψη αξιοπρέπειας προς τον πολίτη, έλλειψη χώρων στάθμευσης, υποβάθμιση της ποιότητας ζωής. Ζούμε δύσκολα Καμίνη μου.

Χαίρομαι με τα λαμπάκια που αναβοσβήνουν το όνομα σου αλλά δίπλα τους κοιμούνται αδέσποτα για τα οποία δε νοιάζεται κανείς. Ακριβώς απέναντι κοιμούνται και άστεγοι για τους οποίους επίσης δε νοιάζεται κανείς. Πάνω σε χαρτόκουτα, τυλιγμένοι με κουβέρτες στην είσοδο της Εμπορικής. if you know what I mean, Kamini mou!

Αλήθεια, έχεις περάσει βράδυ από την Ομόνοια; Έχεις δει την πρέζα, έχεις μυρίσει το θάνατο να κείτεται χάμω;

Έχεις περπατήσει μέρα στο Σύνταγμα; Κατά μήκος του παραεμπορίου και της μαϊμού τσάντας προς 20 ευρώ; Ανάμεσα σε κοπέλες που σε παρακαλούν να τραβήξεις «δώρο» ομορφιάς γιατί αν δεν τραβήξεις αυτές δε θα πληρωθούν;

Έχεις δει τα προσφυγικά της Αλεξάνδρας να γκρεμίζονται και το γήπεδο να μένει ανεκμετάλλευτο σε μια περιοχή όπου δεν υπάρχει πράσινο εκτός από το ζωγραφισμένο τριφύλλι στους τοίχους του γηπέδου;

Και η πιο δύσκολη ερώτηση. Ξέρεις τι ώρα σταματάει το μετρό;

Ζούμε στην ίδια πόλη αλλά ζούμε διαφορετικά. Δεν έχουμε τις ίδιες ανάγκες, δεν αντιμετωπίζουμε τα ίδια προβλήματα και δε φοβόμαστε τα ίδια πράγματα.

Έγω δε φοβάμαι. Γιατί ο χαμένος δεν έχει τίποτα να χάσει.

Έγω δεν εκβιάζομαι. Γιατί και την επομένη των εκλογών θα συνεχίσω να παλεύω για αυτά που σε σένα είναι άγνωστες λέξεις ενώ για μένα καθημερινότητα. Διδακτορικό, παραδόσεις, άγχος, μποτιλιάρισμα. Πάλι δε βρίσκω να παρκάρω, πάλι το μετρό θα κάνει 11 λεπτά να περάσει, πάλι θα περπατήσω στους δρόμους μιας από τις πιο βρώμικες πόλεις προσέχοντας τις ακαθαρσίες δίπλα σε σώματα αστέγων και χαμογελώντας σε αυτούς που δεν είναι καν αριθμοί σε αυτή τη χώρα. Την ίδια ώρα εσύ θα ξηλώνεις την κιτσάτη μαρκίζα με τα λαμπιόνια που γράφει το όνομα σου. Αλλα μη στεναχωριέσαι Καμίνη μου. Χριστούγεννα έρχονται. Κάπου θα τη χρησιμοποιήσεις.


12 σχόλια:

Κωνσταντίνος Καντακουζηνός είπε...

Και πολύ καλά θα κάνετε, αν έχετε αυτούς τους λόγους. Ελπίζω όμως να ψηφίσετε κάποιον άλλον υποψήφιον, γιατί η αποχή σημαίνει υπερψήφισις του παρόντος = ανοχή του (αν όχι επιδοκιμασία του).

Λωτοφάγος είπε...

Αν και αρχικά πίστεψα πως, προκειμένου να μην ξαναβγεί ο Ομέρ Πριόνης, θα ήταν καλό να ψήφιζα Καμίνη στον δεύτερο γύρο, βλέπω τώρα πόσο άσχετος είναι και αυτός. Ένας πολιτικάντης!
Ωστόσο, θα διαφωνήσω με τον προλαλήσαντα ότι η αποχή είναι υπερψήφιση του νικητή των εκλογών. Αν ντέ και καλά δεν θέλετε να ψηφίσετε κανέναν, ρίξτε άκυρο.

leondokardos είπε...

Α κοπέλα μου, ούτε εγώ θα ψηφίσω Καμίνη.
Κανονικά δε θέλω κανένα μαλάκα, τους βαρέθηκα, τους σιχάθηκα όλους, μα όλους.
Και αυτό θα το εκδηλώσω με τη ψήφο μου που θα της δώσω ακριβώς αυτό το νόημα.

cinderella είπε...

Μεγαλειότατε. Μου επιτρέπετε να σας αποκαλώ έτσι ε;
Φυσικά και θα ψηφίσω κάποιον άλλον!
Η ημέρα των εκλογών έτσι κι αλλιώς παιδιόθεν ήταν πανηγύρι για την οικογένεια μας. Προσερχόμαστε στις κάλπες ευλαβικά μεσημέρι (για να δώσουμε χώρο στους παππούσες το πρωί) τρώμε έξω, νταγκλάρουμε για μεσημέρι αλλά λίγο και μαζευόμαστε κόσμος και ντουνιάς κάνοντας ανελέητο ζάπινγκ όλη τη νύχτα!
Η αποχή δεν μας πάει σας λέω!!
Καλή εβδομάδα εύχομαι!

cinderella είπε...

Λωτοφάγε μου κατ' αρχάς καλώς όρισες και με το καλό να τα λέμε!
Δεν νομίζω οτι διαφωνούμε επί της ουσίας. Υπάρχει γενικά μια εσφαλμένη εντύπωση - καλλιεργημένη τεχνηέντως - από τα κανάλια οτι η αποχή είναι τρόπος διαμαρτυρίας. Δεν είναι. Απόφαση βγαίνει και από το 50% του σώματος που θα θελήσει να προσέλθει και να ψηφίσει και έτσι ένα κόμμα με 40% πλειοψηφία να έχει ψηφιστεί από 40 ανθρώπους ενώ θα έπρεπε να είχε ψηφιστεί από 80. Για μένα το λευκό και το άκυρο δεν είναι γενικά τρόποι διαμαρτυρίας. Αλλά αυτή είναι η προσωπική μου άποψη. Προτιμώ κάποιον που είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στα δικά μου θέλω, θεωρώντας οτι με ξεγελά λιγότερο ή στηρίζω αυτά τα "λοιπά" του 1% που όταν αυξάνονται επικίνδυνα κάποιοι χάνουν τον ύπνο τους!
Αυτά!
Πολυλόγου όπως βλέπεις!
Καλή εβδομάδα εύχομαι!

cinderella είπε...

Καλέ μου Λεοντόκαρδε να ψηφίσεις! Φυσικά και είναι η μόνη ευκαιρία έκφρασης της απειροστής προσωπικής άποψης ανάμεσα σε χιλιάδες άλλες. Ειδικά τώρα που ο Γιωργάκης μας εκβιάζει δεν χωρούν δεύτερες σκέψεις. Να δούμε ποιος θα χάσει. Αυτός και η κλίκα του τις καρέκλες ή εμείς;
Χα...ραντεβού στην κάλπη!
ψηφίζουμε συνειδητά, δεν ενδίδουμε σε εκβιασμούς, διαλέγουμε οτι πιο φρέσκο, ότι πιο ειλικρινές και στο τέλος πάμε για τσίπουρα...γιατί καρατσεκαρισμένο...θα έχει λιακάδα την ημέρα των εκλογών!
Καλή εβδομάδα, τεράστια αγκαλιά και πολλά φιλιά καλέ μου!!

BUTTERFLY είπε...

Σιντυ μου ειμαι καλα! Φουσκωνω και ο μπεμπης μου μιλαει...με τον τροπο του.
Διαβαζω κειμενα σαν κι αυτο και συνειδητοποιω ποσο ομοια σκεφτομαστε και ποσο δυσκολα αισθανομαστε!
Τις προαλλες που εβρεχε καταρρακτωδως κολλησε το μυαλο μου στους αστεγους, που μαλλον δεν θα βρισκαν καταφυγιο αφου ολα ειχαν πλημμυρισει. Παντα τους σκεφτομαι καθως χειμωνιαζει. Θα μου πεις, το καλοκαιρι δηλαδη δεν υπαρχει προβλημα; Φυσικα, αλλα τουλαχιστον δεν εχουν και το κρυο, τη βροχη, το χιονι να αντιμετωπισουν. Απειροι πεθαινουν καθε μερα στο δρομο και μεσα σε ολες τις εξαγγελιες, ΜΙΑ δεν εχω ακουσει να τους αφορα! Οχι οτι θα την πιστευα.
Στα φαναρια προσπαθω παντα με χαμογελω να αντιμετωπιζω οσους με πλησιαζουν, καποιους μαλιστα τους ξερω με το ονομα τους. Συνηθιζα να εχω παντα στο πλαι μου λιγα ψιλα, τωρα πια δεν εχω δυστυχως. Κι αυτοι με πλησιαζουν και οταν λεω οχι, μου λενε "κυρια δεν εχω δουλεια, δεν εχω φαγητο" κι εγω ντρεπομαι...απλα χαμογελαω, ελπιζω να το βλεπουν στα ματια μου πως δεν τους κατακρινω...

apos είπε...

Κάπως έτσι τα βλέπω και εγώ. Και δεν μεγάλωσα πολύ μακριά σας, αγαπημένη.
Θυμάμαι -ήμουν πολύ μικρό παιδί- τον τελευταίο ίσως δήμαρχο, που πάλεψε για τη γειτονιά της Αθήνας. Ασχέτως πολιτικής τοποθέτησης. Ήταν ο Δημήτρης Μπέης. Στο δρόμο που μεγάλωσα ποτίζαμε τα μικρά κλαδιά που είχε βάλει. Και σήμερα -30 χρόνια μετά- έγιναν δέντρα. Τα τελευταία ίσως που είδε η συνοικία μου.
Κατά τα άλλα, η Αθήνα ήταν ανέκαθεν μια χαμένη υπόθεση. Μια ευκαιρία για τριάρι, μια πολιτική καριέρα επιπέδου γκαρσονιέρας και μια αρπαχτή καφετέρια επιπέδου ταράτσας.

Θα ψηφίσω, όμως, μεθαύριο για να μην ψάχνω μετά το άλλοθι.

Ανώνυμος είπε...

Αυτή η ανάρτηση μαζί με τα σχόλια της (εκτός του Λωτοφάγου) είναι ντροπή για την Ελλάδα και την δημοκρατία και στηρίζει τους φόβους μας για το μέλλον της χώρας μας
Είναι δυνατόν να ανέχεται κανείς τα προβλήματα της Αθήνας?? Να μη θέλει να δει μία καλύτερη Αθήνα?? Να μη θέλει να δράσει?? Γιατί στα λογια του καναπέ και του καφέ μια χαρά σας κόβω..
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν στην Αθήνα τόσες οργανώσεις (ΠΕΖΗ,ΙΟΑΣ, atenistas, streetpanthers, iloveathens, amea.eu, podilates κτλ) που παλεύουν για την κατάσταση της Αθήνας.. Δεν καταφέρνετε τίποτα με το να δηλώνετε οτι δεν θα ψηφίσετε τον έναν ή τον άλλον υποψήφιο!

cinderella είπε...

@ Πεταλουδίτσα μου ακριβώς το ίδιο σκεφτόμουνα κι εγώ με τη βροχή. Η κατάσταση έχει φτάσει σε πολύ άσχημα επίπεδα. Η πόλη φτωχαίνει και όσο φτωχαίνει, αγριεύει. Έχει χαθεί το χαμόγελο από τα χείλη του κόσμου.
Ειλικρινά τρομάζω.
Να προσέχεις, να μην κουράζεσαι και να είσαι ήρεμη!
Αφού σου "μιλάει" να του δώσεις τα φιλιά μου!!
Φιλάκια κοριτσάκι μου γλυκό!

cinderella είπε...

Και ήρθε μετά Άπος μου το Ντινάκι, η γυναίκα του και τα έκανε σάλα τραπεζαρία όλα. Στη θητεία της ως Αντινομάρχης υπεύθυνη για τον Πολεοδομικό Σχεδιασμό και το Περιβάλλον γέλασε κάθε πικραμένος, έκλαψε το Πεδίον του Άρεως και τα λοιπά ελάχιστα μικρά πάρκα.

"η Αθήνα ήταν ανέκαθεν μια χαμένη υπόθεση. Μια ευκαιρία για τριάρι, μια πολιτική καριέρα επιπέδου γκαρσονιέρας και μια αρπαχτή καφετέρια επιπέδου ταράτσας."
Προσκυνώ, προσυπογράφω και το βρίσκω τόσο μεστό που δε χρειάζεται να πω τίποτα παραπάνω.

Την Κυριακή εννοείται πως κι εγώ θα ψηφίσω!

φιλιά καλέ μου!

cinderella είπε...

Ανώνυμε δεν έχω καταλάβει αν υποστηρίζεις την αποχή, αν αμφισβητείς την επιλογή στο αναφαίρετο δικαίωμα της ψήφου ή την κριτική διάθεση απέναντι στα κακώς κείμενα.
Όλες οι δράσεις που αναφέρεις είναι εξαιρετικές αλλά δεν αντικαθιστούν την πολιτική που ξεκινά από την κεντρική εξουσία και έχει κοινωνικό, μεταναστευτικό, πολιτισμικό πρόσωπο. Καλό είναι να βάφουμε τα παρτέρια, να φυτεύουμε, να κινούμαστε με ποδήλατο αλλά αυτά δεν είναι πολιτική και δε λύνουν τα πραγματικά προβλήματα της πόλης. Είναι ενέσεις αλλά όχι φάρμακο.
Όσον αφορά τη Δημοκρατία...καλέ μου ας μην είμαστε αφελείς. Η Δημοκρατία στηρίζεται στο Σύνταγμα και αυτή τη στιγμή υπέρ πάντων είναι το μνημόνιο. Το είπε και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, μα που ζείτε;
Θα σας συνιστούσα λοιπόν να σκεφτείτε πολύ σοβαρά ποιόν και γιατί θα ψηφίσετε την Κυριακή γιατί μετά την απομακρυνση από την κάλπη ουδεν λάθος αναγνωρίζεται.
Καλή σας μέρα.