Δευτέρα, Δεκεμβρίου 03, 2007

Η Έλλη

Όταν μπήκε στο αμφιθέατρο οι ματιές όλων έπεσαν πάνω της ενώ τα σκουντήγματα και τα σφυρίγματα έδιναν κι έπαιρναν. Ακόμα κι ο καθηγητής έχασε τον ειρμό της διδασκαλίας του για λίγα λεπτά. Κανείς όμως δεν το παρατήρησε γιατί όλοι ήταν απασχολημένοι με εκείνη. Ίσως ήταν ένα από τα πιο όμορφα πλάσματα με μαγική και σπάνια λάμψη. Πράσινα σμαραγδένια μάτια, και ένα τεράστιο χαμόγελο κοσμούσαν το πρόσωπό της ενώ τα πυρόξανθα μακριά μαλλιά χύνονταν ατίθασα στους ώμους της. Φορούσε ένα ξεπλυμένο τζιν, μια λευκή μπλούζα και ένα λαδί παλτό. Προχώρησε ατάραχα σαν όλος ο θόρυβος γύρω της να μην υπήρχε κι έκατσε σε ένα έδρανο στο μέσον της αίθουσας. Έβγαλε μερικές κόλλες από τη τσάντα της και ξεκίνησε να παρακολουθεί τη διάλεξη του καθηγητή.

Η Έλλη γεννήθηκε σε ένα χωρίο του Θεσσαλικού κάμπου και υπήρξε το τελευταίο από τα πέντε παιδιά μιας αγροτικής οικογένειας. Δεν ήταν μόνο το στερνοπούλι άλλα και το μοναδικό κορίτσι ανάμεσα σε τέσσερις αδερφούς. Η Έλλη δεν έμοιαζε φυσιογνωμικά σε κανέναν από την οικογένεια της. Κυρίως όμως δεν έμοιαζε στο μυαλό και στη κλίση που είχε για τα γράμματα.

Η συγκεκριμένη σχολή ήταν η πρώτη της επιλογή και ενώ η Έλλη τυπικά άνηκε σε μια πολυπληθή οικογένεια που τα έφερνε πολύ δύσκολα βόλτα εκείνη είχε μεγαλώσει σαν μοναχοπαίδι και με όλες τις ανέσεις. Έτσι και το πανεπιστήμιο ήταν μια καθαρά δική της απόφαση που την ανακοίνωσε και δεν τη συζήτησε. Φυσικά οι δικοί της που είχαν αυτό το κρυφό όνειρο δέχτηκαν την προσταγή της με περισσή χαρά.

Και να που λίγους μήνες μετά, η Έλλη ήταν φοιτήτρια στην πρώτη της επιλογή φορώντας ένα λαδί παλτό και την αυταρέσκεια της ως κόσμημα. Τα χρόνια της φοιτητικής της ζωής τσουλούσαν πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι η ίδια περίμενε. Άριστη φοιτήτρια, με αξιοζήλευτους βαθμούς και με εξωσχολικές παρέες που ποτέ δεν έγιναν γνωστές στους συμφοιτητές της. Μέσα στη σχολή ήταν ευγενική και χαμογελαστή αλλά πάντα τυπική και σε μεγάλο βαθμό απόμακρη. Στα πάρτυ που γινόντουσαν δεν πήγαινε ποτέ και φυσικά ούτε στις εκδρομές. Κανείς δεν ήξερε τίποτα παραπάνω γι’ αυτή απ’ ότι η ίδια έλεγε και άφηνε να μαθευτούν.

Τρία χρόνια μετά την είσοδο της στη σχολή ένα σκάνδαλο ταρακούνησε την ακαδημαϊκή κοινότητα και το φοιτητικό κόσμο. Ένας από τους πιο αγαπητούς και με διεθνή φήμη και κύρος καθηγητής κατηγορήθηκε για σεξουαλική παρενόχληση. Στο κατηγορώ η Έλλη. Στο κατηγορητήριο ένας οικογενειάρχης, πατέρας δύο παιδιών. Η Σύγκλητος αποφάσισε με «τηλεοπτική» διακριτικότητα να εξετάσει το ζήτημα. Η πλευρά της Έλλης ήταν σαφής και λακωνική. «Με παρενόχλησε με αντάλλαγμα τα θέματα των εξετάσεων στα μαθήματα του και τους άριστους βαθμούς που θα τα συνόδευαν.» Η δική του δήλωση ήταν πολύ πιο ακραία και άφησε άναυδη την εξεταστική επιτροπή: «Είχαμε δεσμό εδώ και δύο χρόνια, είχαμε δικό μας σπίτι και κοινή ζωή που δεν γνώριζε κανείς. Όταν της ζήτησα να σταματήσει όλο αυτό για να γυρίσω στην οικογένεια μου και στα παιδιά μου, μου ορκίστηκε ότι θα με εκδικηθεί». Τα μέλη της Συγκλήτου πίστεψαν τον καθηγητή όμως δεν μπορούσαν να πράξουν διαφορετικά. Τον ανάγκασαν σε παραίτηση ενώ δεν μπόρεσαν να υποστηρίξουν κάποια σοβαρή κατηγορία εναντίον της Έλλης ώστε να εφαρμοστούν και για κείνη κυρώσεις.

Η Έλλη για λίγες εβδομάδες εξαφανίστηκε από τη σχολή. Κάνεις δεν ήξερε αν έφυγε ή αν ήταν μια προσωρινή υπαναχώρηση έως ότου ανασυνταχθεί. Κι ένα βροχερό πρωινό σε ένα υποχρεωτικό εργαστηριακό μάθημα η Έλλη εμφανίστηκε. Απαστράπτουσα και λαμπερή με ένα πράσινο πουκάμισο που τόνιζε ακόμα περισσότερο τα μάτια της και ένα μαύρο παλτό που της πήγαινε υπέροχα κατέβηκε τα σκαλάκια αγνοώντας τα γνώριμα σκουντήγματα και σφυρίγματα. Έβγαλε μερικές κόλλες από τη τσάντα της και ξεκίνησε να παρακολουθεί τη διάλεξη του καινούργιου καθηγητή. Η ώρα πέρασε γρήγορα και το μάθημα ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Στο διάλλειμα η αίθουσα άδειασε, οι περισσότεροι βγήκαν για ένα τσιγάρο στο διάδρομο, ελάχιστοι έμειναν μέσα και ο καινούργιος καθηγητής τακτοποιούσε τις σημειώσεις του ώστε να αποχωρήσει. Η Έλλη σηκώθηκε και με αποφασιστικό βήμα κατέβηκε τα σκαλιά ως την έδρα για να λύσει ορισμένες απορίες και να ζητήσει την επιείκεια του καινούργιου καθηγητή για τα μαθήματα που έχασε καθώς ο πατέρας της πέθανε και έπρεπε να συμπαρασταθεί στη μητέρα της. Ο καθηγητής της χαμογέλασε και της υποσχέθηκε να την βοηθήσει ώστε να καλύψει τον χαμένο χρόνο. Εξάλλου πρώτα είμαστε άνθρωποι και μετά επιστήμονες της τόνισε. Η Έλλη τον ευχαρίστησε θερμά.

35 σχόλια:

Δ. Τζ. είπε...

Πριν σχολιάσω cinderella μου, πες μου, είναι αληθινό περιστατικό ή ιστοριούλα; Πάντως ότι κι αν είναι είναι πολύ καλογραμμένο και μ' άρεσε πολύ...

cinderella είπε...

Μου επιτρέπεις να στο αποκαλύψω σε κάνα δυο μέρες αυτό;
Πάντως είναι η πρώτη μου απόπειρα να γράψω κάτι τέτοιο και χαίρομαι που σου άρεσε!! Πραγματικά με ενθαρρύνεις να μην το "κατεβάσω"!

Δ. Τζ. είπε...

Εντάξει, θα περιμένω! Εννοείται, μη το κατεβάσεις, είναι τόσο καλό! Με είχε φάει η αγωνία μέχρι να φτάσω στο τέλος... Καλησπέρα!

cinderella είπε...

Δε ξέρεις τι χαρά μου δίνεις!! :))

Δ. Τζ. είπε...

Χαίρομαι κι εγώ με τη σειρά μου cinderella μου...

Grammateas είπε...

Αν δεν είναι πραγματικό περιστατικό, να σου πω ότι και στο δικό μου Πανεπιστήμιο, υπήρχε φοιτήτρια και ω! τι σύμπτωση από τη Θεσσαλία και αυτή, που φημολογούνταν ότι είχε σχέση με χωρισμένο καθηγητή, είχε εξέλιξη που δεν δικαιολογούταν από την παρουσία και τα γραπτά της και τώρα κάνει διδακτορικό. Ώσπου πλέον η σχέση έχει επισημοποιηθεί πλέον! Αφού αυτά συμβαίνουν γιατί όχι και στα πανεπιστήμια!

NdN είπε...

Πλάκα κάνεις?? Τι να το "κατεβάσεις"?? Θα το "ανεβάσω" και στο δικό μου ;). Είναι πολύ καλογραμμένο και πραγματικά σε καρτάει σε αγωνία.
Στην απάντηση "τι είναι" θα διακυνδυνεύσω μία πρόβλεψη. Πιστεύω είναι ένα μείγμα. Κάποια σημεία ειναι πραγματικά (αληθινές περιγραφές), κάποια σημεία είναι φήμες που πιθανόν έχεις ακούσει στη σχολή ή κάπου αλλού, κάποια σημεία είναι φανταστικά (πχ μέρος καταγωγής της κοπελιάς), κάποια σημεία είαι μυθιστοριογραφικά (όπως πχ η απάντηση του καθηγητή).

Αντε να δουμε ποσα βρήκα.

Καλό βράδυ!

Eclipse είπε...

πολύ καλό, αληθινό όμως; νομίζω πως ναι... θα μας πεις έτσι; απορία αν είναι αληθινό τα έφτιαξε και με τον καινούργιο καθηγητή;

Ανώνυμος είπε...

Δεν έχει σχέση αν ειναι αληθινή η φανταστική ιστορία, η γραφή είναι που σε εντυπωσιάζει...και στο τέλος το μυστήριο ....πλανάται!

Πολύ ωραία ιστορία cinderella μου !

Καλό μήνα

Ανώνυμος είπε...

ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΡΙΑ???

ΤΕΛΙΚΑ, ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ Ή ΣΚΑΡΦΑΛΩΝΩ Σ'ΟΤΙ ΒΡΕΘΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΓΙΑ Ν'ΑΝΕΒΩ ΣΤΟ ΕΠΑΝΩ ΠΑΤΩΜΑ? ΟΛΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΙ ΟΛΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ, ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΠΟΥ ΚΙΝΟΥΜΑΣΤΕ, ΤΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΠΙΑ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΞΑΦΝΙΑΖΟΥΝ ΣΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ. ΑΥΤΗ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΞΑΦΝΙΑΣΜΑΤΟΣ, ΜΑΛΛΟΝ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΙ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ.

cinderella είπε...

@ grammatea μου
Σοβαρό άνθρωπο και σε έκανα να ασχολείσαι με εικασίες και ερωτικά ειδύλλια; Χαίρομαι που συνδέεις καταστάσεις και ονόματα!
Φιλιά στην παγωμένη συμπρωτεύουσα!

cinderella είπε...

@ Ndn μου
Tελικά έφτασε το σήμα μου στο Λονδίνο ;
Λατρεύω το συλλογισμό του Μηχανικού, απλά τον λατρεύω, φτάσε σε μια εις άτοπον απαγωγή!
Και που 'σαι; Αμα θες ανέβασέ το! :)))
Φιλιά! Κανει σε σας κρύο; Δεν ζηλεύω, εδώ λένε οτι απόψε θα χιονίσει!

cinderella είπε...

@ Νταίζη
Καλως όρισες στο σπιτικό μου!! Βολέψου σε όποιον από τους καναπέδες σου κάνει κέφι!
Δεν απαντώ, για την ώρα τουλάχιστον! :)

cinderella είπε...

@Τρελοφαντασμένη μου

Σ'ευχαριστώ για την υποστήριξη και τα υπερβολικά σου λόγια που είναι απλά υπέροχα! Και η δική σου ιστορία δεν ξέρω αν ήταν αληθινή ή της φαντασίας κέντημα άξιζε πολλά όμως!

cinderella είπε...

@ Βικάκι μου
Δεν ξέρω,πραγματικά δεν έχω απάντηση σε αυτό. Νομίζω όμως οτι κοπέλες σαν την Έλλη υπάρχουν πολλές...πάρα πολλές!

Υ.Γ. Κανόνισε την έξοδο μας!!

Ανώνυμος είπε...

Κάποια βάση αλήθειας πρέπει να την έχει η ιστορία σου, δεν μου το βγάζεις από το μυαλό, οξυδερκέστατη Cendrillon, χαριεστάτη οικοδέσποινα του blog! Να υποθέσω ότι θα υπάρξει και συνέχεια; Το υποθέτω γιατί στην προκειμένη περίπτωση η υπόθεση συμπίπτει με την επιθυμία μου. Εξάλλου, αν δε γελιέμαι, η ίδια η τελευταία φράση το υποδηλώνει. Κατάφερες να μας κεντρίσεις το ενδιαφέρον με λίγες αράδες και μια γραφή απλή, ευθύβολη και διαυγή. Τώρα δεν μπορείς να μας αφήσεις στα κρύα του λουτρού!
Όσο για το περιεχόμενο, συμφωνώ με τη nivi, το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι πάμπολλες τέτοιες περιπτώσεις που συναντάμε όχι μόνο στα Πανεπιστήμια αλλά και σχεδόν σε κάθε εργασιακό περιβάλλον, περιπτώσεις που αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο στις δουλειές που θεωρούνται προνομιακές και με μεγάλη κοινωνική αποδοχή,δεν μας ξαφνιάζουν πια. Απεχθάνομαι τις ηθικολογίες, αλλά ένα ξέρω.Όταν περνούν τα χρόνια η βιτρίνα κι ό,τι οι απέξω θεωρούν "επιτυχία" δεν αρκεί για να καλύψει την εσωτερική γύμνια. Γιατί μπορεί κανείς να ξεγελά τους άλλους, τον εαυτό του όμως ποτέ. Στο βάθος κάθε "φτασμένος" ξέρει πώς έφτασε εκεί που έφτασε. Κι αν το οφείλει σε τέτοιες μεθόδους, στο βάθος χάνει την αυτοεκτίμησή του. Για τεχνικούς λόγους ο εαυτός μας μένει μαζί μας ως το τέλος. Κι όσο κι αν τον γεμίζουμε ψευτιές, εκείνος δεν "μασάει". Κρατάει τεφτέρι και τα γράφει όλα. Κι αυτό το τεφτέρι, ανάλογα με τις καταγραφές που περιέχει, μπορεί να γίνει πηγή πληρότητας και χαράς ή, αντίθετα, ένα αμείλικτο πορτραίτο του Ντόρινα Γκρέι. Δεν έχω γνωρίσει ούτε έναν που να χρησιμοποίησε τέτοια μέσα για να ανέβει και να ξέφυγε από αυτόν τον κανόνα...

Elli είπε...

Πολύ ΄πολύ καλό! Θα μας πείς όμως αν είναι αλήθεια, θα σκάσω!
Εμένα πάντως αληθινό μου φάίνεται!

cinderella είπε...

Λατρεμένη Τερέζα,
Είσαι όπως πάντα υπερβολική και μου θυμίζεις τη μαμά που πάντα θεωρεί οτι το παιδί της είναι το πιο ξεχωριστό, το πιο όμορφο και το πιο ταλαντούχο απ' όλα! :)
Δεν είχα σκοπό να συνεχίσω την ιστορία αλλά φωνή λαού, οργή Θεού, υπομονή και η ιστορία συνεχίζεται!!
Όσον αφορά την άνοδο με τέτοια τεχνασματα νομίζω οτι η ιστορία μας έχει διδάξει οτι αυτά συμβαίνουν καθημερινά σε μικρή ή μεγάλη κλίμακα. Και ίσως γι αυτό δεν θεωρώ την ιστορία πρωτότυπη.

cinderella είπε...

@ ellie
Καλώς μας βρήκες!

Πραγματικά δεν ξέρω αν θα πρέπει να αποκαλύψω αν η ιστορία είναι αληθινή η όχι. Φοβάμαι οτι θα χάσει μέρος από τη μαγεία της και πιστεύω οτι το μυστήριο που πλανάται γύρω από αυτή, την συντηρεί και την κάνει διαφορετική. Δες απλά το σχόλιο του Ndn, πόσες παραδοχές μορούν να υπάρξουν. Αμαρτία δεν είναι να τις καταρρίψω;

Δ. Τζ. είπε...

Με έχει φάει η αγωνία για το τι ισχύει εν τέλει για αυτή την ιστορία...

Την καλησπέρα μου cinderella......

cinderella είπε...

@ Δ. Τζ. μου
Έχει και δεύτερο μέρος το οποίο έρχεται οσονούπω! :))
Καλησπέρες!

Δ. Τζ. είπε...

Ωραιά, λοιπόν! To περιμένουμε, cibderella μου.

ΥΓ. Το νέο φόντο που έβαλες είναι ΤΕΛΕΙΟ!!!

cinderella είπε...

Δ. Τζ. μου
το ξέρεις ότι είσαι ο εμψυχωτης μου ε; :)
Ευχαριστώ...μα πάρα πολύ όμως!!

Δ. Τζ. είπε...

Ευχαριστώ πολύυυ... Κολακεύομαι!

Elli είπε...

Τhanks για το hint!

Thalassini είπε...

Και φυσικά να μην το κατεβάσεις!! Είναι συγκλονιστικό και με γραφή που σε κάνει να θες να διαβάσεις και τη συνέχεια... γρήγορα!!]

καλο βραδάκι!:)

cinderella είπε...

@ ellie
Eίναι που έχουμε κοινά!

@ Θαλασσινή μου
Καλησπέρα! Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Ελπίζω η φαρυγγίτιδα να πέρασε! :)

NdN είπε...

Αγαπητή cinderella,

Καινούργιο decoration βλέπω και όχι μόνο καναπέ! Το γεγονός ότι άφησες δίπλα τον παλιό σου καναπέ σημαίνει ότι προτρέπεις τους αναγνώστες του blog να σχολιάσουν και να κάνουν συγκρίσεις (Αλίμονο, αν ήμουν ένας μηχανικός που δεν πρόσεχε τις λεπτομέρειες). ;)

Αρχίζω λοιπόν. Η πρώτη παρατήρηση είναι ότι όχι μόνο ο καναπές αλλά και ο υπόλοιπος χώρος έγινε trendy και πολύ πιο cosy. Αυτό θα μπορούσε να συμβολίζει ότι το blog (και η οικοδέσποινα του) νιώθουν πιο άνετα και επομένως έχουν βρει την ταυτότητα τους στο χώρο. Σταμάτησε να έχει αμφιβολίες, είναι έτοιμη να υποδεχτεί περισσότερους και τους θέλει "άνετους". Βέβαια, παράλληλα αναγνωρίζεται υποσυνείδητα ότι οι επισκέπτες έχουν γίνει πιο απαιτητικοί. Το γεγονός αυτό γίνεται αντιληπτό και από το ότι επηρρεάζουν τη θεματολογία. Για παράδειγμα η απαίτηση όλων για συνέχεια της ιστορίας της Ελλης.

Καναπες: Είπαμε ότι ο καινούργιος ειναι πιο άνετος, πιο μοντέρνος, πιο λειτουργικός για ξάπλα και λιγότερο "άκαμπτος". Επισης είναι πιο εμφανές ότι είναι διθέσιος. Τι να σημαίνει αυτό?

Το πιο σημαντικό ωστόσο στην όλη αλλαγή (πλην του καναπέ) είναι τα βιβλία κάτω από το τραπέζι.Σύνολο 8. Σε πόσα φαίνεται ο τίτλος? Μόνο σε ένα. VERSATILES. Λέξη που χρησιμοποιείται για τους "ευπροσάρμοστους", τους "πολυτάλαντους" σε επίσημα αγγλικά. Είναι άξιο σχολιασμού, αλλά θα το αφήσω στους υπόλοιπους επισκέπτες.

Θα επανέλθω όμως...

Poet1 είπε...

Καλημερα cinderella.Πραγματι πολυ ενδιαφερουσα η ιστορια αυτη.Να περιμενουμε και την συνεχεια ; Mια αγωνια την εχω η αληθεια ειναι... Την καλημερα μου.

Roadartist είπε...

καλημέρα .. με συνεπήρε απόλυτα αυτό που διάβασα..είμαι σίγουρη οτι ειναι αληθινό! .. :)) Αν όχι τότε είναι σαν αληθινό και σίγουρα κάποιους εκεί έξω θα τους θυμίζει κάτι.. :)

Grammateas είπε...

Έχω γνωρίσει αρκετές σαν την Έλλη όμως πιστεύω ότι όλοι οι αρσενικοί της παρέας θα θέλαμε να είμαστε στη θέση του καινούριου καθηγητή...
:)

cinderella είπε...

@ Donald

Καλημέρες!! Ναι, έρχεται και η συνέχεια!

@ Roadartist

Καλως ήρθες στον καναπέ μου! Λατρεύω τις εικασίες που κάνετε και έχω μπει στο πειρασμό να μην αποκαλύψω την αλήθεια!

@ Grammatea

Καλημέρες!!
Δεν ξέρω αν ο καινούργιος καθηγητής είναι και τόσο τυχερός! Νομίζω οτι τέτοιου είδους γυναίκες χωρίς ηθικούς φραγμούς οτι αγγίζουν το σκοτώνουν!

Ανώνυμος είπε...

Δεν ήταν υπερβολή αυτά που είπα πράγματι μου άρεσε πάρα πολύ !!

cinderella είπε...

@ Ndn μου

Χρόνια Πολλά κι απο δώ κατ' αρχάς! :)

Τελικά Μηχανικός ή Ψυχολόγος; ;)Πραγματικά εγώ δεν έδωσα τόση σημασία στη λεπτομέρεια και το μόνο που ήθελα ήταν να με ικανοποιεί οπτικά!

Άφησα τον παλιό καναπέ γατί είμαι δεμένη συναισθηματικά μαζί του. Μόλις τον είχα βρει πραγματικά τον είχα λατρέψει!
Όσον αφορά την αλλαγή την ήθελα και έψαχνα κάτι που να μου αρέσει πολύ. Πολλές φορές ανατρέχοντας σε παλιότερα μου πόστ έχω την αίσθηση οτι γράφουν δύο διαφορετικοί άνθρωποι εδω μέσα. Ευτυχώς όμως, που αυτοί οι δύο άνθρωποι έχουν ίδια γούστα! Έτσι εξαρχής, είχα μια εικόνα για το μπλόγκ μου και αυτή ήταν ένα φωτεινό σαλόνι, με άνετους καναπέδες, μαξιλάρες και βιβλία! Η φωτογραφία στο περίπου με μικρή απόκλιση με ικανοποιεί!

Ο καναπές είναι διθέσιος; Έτυχε!! :))
Και τα βιβλία επίσης έτυχαν αλλά η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά σωστα;

Μπορεί να μην είχα στο μυαλό μου αυτή σου την ανάλυση, μου άρεσε όμως πάρα πολύ! Πάρα πολύ όμως!!

cinderella είπε...

@ Τρελοφαντασμένη μου, το ξέρω οτι το είπες με όλη σου τη καρδιά και το εννοούσες κιόλας!