Τετάρτη, Δεκεμβρίου 19, 2007

Της Ποπάρας το κάγκελο

Ντυμένη, στολισμένη, Σάββατο βράδυ στο κέντρο της Αθήνας, Σταδίου και Βουκουρεστίου να περιμένω την κολλητή μου να πάμε θέατρο γιατί ο άρτος και το θέαμα είναι η θεία κοινωνία αυτού του λαού σε αυτή τη χώρα.

Ντυμένη, στολισμένη, Σάββατο βράδυ και το κέντρο κλειστό, από την πορεία της Χρυσής Αυγής. Ο φασισμός με πατριωτική παραλλαγή έτσι για ξεκάρφωμα να περνά μπροστά από τα μάτια μου με ελληνικές σημαίες και φασιστικά σύμβολα, ξεπατικοτούρες της ναζιστικής σημαίας και να απειλεί ότι θα πάρουμε τα Σκόπια και όλη τη Μακεδονία.

Ντυμένη, στολισμένη, Σάββατο βράδυ στο κέντρο της πρωτεύουσας, στην αρχή της καινούργιας χιλιετίας όπου η μόρφωση και η πληροφόρηση τουλάχιστον σε αυτή τη χώρα είναι προϊόν πολλών και η άγνοια δεν είναι δικαιολογία. Και η λήθη δεν καταργεί τα πάσης φύσεως εγκλήματα. Και ο χρόνος δεν σβήνει τις μνήμες.

Άνθρωποι κάθε ηλικίας να μου φωνάζουν σε μένα που έβλεπα την πορεία, να πάω μαζί τους για τη Μακεδονία. Γιατί αυτοί είναι πιο Έλληνες. Αυτοί είναι πιο πατριώτες. Αυτοί μπορούν στο ίδιο χέρι να κρατούν τα σύμβολα του φασισμού και του ελληνισμού και να προχωράνε με ψηλά το κεφάλι. Αυτοί στο δρόμο κι εγώ στο πεζοδρόμιο ντυμένη και στολισμένη. Ένα βήμα μας χώριζε. Ένα τίποτα. Ένα ιδεολογικό και πολιτικό χάσμα. Μονάχα. Γιατί εγώ δεν είμαι σαν αυτούς. Αυτοί είναι πατριώτες και ο αρχηγός τους τον τελευταίο καιρό είναι μια από τις μεγαλύτερες τv περσόνες. Δελτίο δεν βγαίνει χωρίς τη φάτσα του, τη γνώμη του, την εθνικιστική του κορώνα. Κι εγώ ανίκανη να αντιδράσω γιατί δημοκρατία έχουμε, ελευθερία του λόγου αναμφισβήτητα, κλείνω τα αυτιά μου για να μην ακούω, κλείνω με το χέρι μου το στόμα να μην λερώσω το χαλί. Ότι αυτή η ελευθερία του λόγου, αυτή η δημοκρατία έχει ως χρώμα το κόκκινο, αυτό της θυσίας ποιος το προσέχει; Μην ακουμπάς! Λογικά θα πρέπει να έχει στεγνώσει αλλά για καλό και για κακό στρώσε μια εφημερίδα πριν κάτσεις πάνω της.

Οι μπλε κόκκοι της πολιτικής την προηγούμενη εβδομάδα έχασαν ένα παλικάρι στις γυμναστικές επιδείξεις του Στρατού και άφησαν ανενόχλητους τους Τούρκους να κάνουν την καλή πράξη της ημέρας περισυλλέγοντας τον νεκρό πιλότο από τις Σποράδες. Γιατί και το καλοκαίρι ένας Ηλιάκης χάθηκε πάνω από τη Κάρπαθο. Οι πράσινοι κόκκοι σίγουρα θα το θυμούνται γιατί έβαλαν και τον αδερφό του τιμής ένεκεν στο ψηφοδέλτιο επικρατείας. Αυτό που δεν θα θυμούνται όμως οι πράσινοι κόκκοι είναι το περιστατικό των Ιμίων, τον Οτσαλάν, τους S300. Γιατί ζούμε στη χώρα με την ασθενέστερη μνήμη (κλεμμένη η ατάκα). Κι έτσι ποιος χέστηκε; Το εορταστικό ωράριο ισχύει ή τσάμπα θα πάρω τους δρόμους; Τι ώρα κλείνουν; Τι ώρα ανοίγουν τα μαγαζιά; Θα βρω να παρκάρω;

Η συνταγή της απαξίωσης είναι πολύ εύκολη για μας τους υπολοίπους. Που κρίνουμε άκριτα και θα πρέπει να κριθούμε κάποια στιγμή. Να κάνουμε και την αυτοκριτική μας. Να κοιταχτούμε και στο καθρέφτη. Να φτυστούμε για να μην βασκαθούμε. Γιατί είμαστε τρελές μούρες. Από τη μία αφήνουμε τους εθνικόφρονες να κρατάνε τα σύμβολα του φασισμού και του ελληνισμού στο ίδιο χέρι, να το παίζουνε πατριώτες ενώ από την άλλη ψηφίζουμε κάποιους άλλους που δεν μπορούν να πράξουν ούτε τα αυτονόητα κι ας ζητούν με περισσό θράσος την λαϊκή εντολή και μάλιστα ξεκάθαρη αλλιώς θα συγχυστούν και θα μας καταραστούν να μην ξαναπιάσει η κεραία μας ποτέ εκπομπή του εθνοπατέρα Λιακόπουλου.

Φορώντας τον μασαζοκορσέ του χρόνου, αυτόν που τον φοράς και ξεχνάς εμείς είμαστε αυτοί που ανοίξαμε το καπάκι της λεκάνης που λέγεται πολιτική ώστε να μπουν όλοι αυτοί μέσα στη χαβούζα. Εμείς που ψηφίζουμε. Αυτοί που δεν είμαι απόλυτα σίγουρη αν ξέρουν καν να δένουν τα κορδόνια τους κι έτσι κάθε βράδυ στις ειδήσεις των 8 η συσσωρεμένη αγανάκτηση κάποια στιγμή θα κάνει το μπαμ και θα γίνει της Ποπάρας το κάγκελο. Την Ποπάρα την έχει δει ποτέ κανείς; Ξέρουμε ότι το κάγκελο της θα φέρει σίγουρα αποτελέσματα ή τσάμπα ο κρότος, τσάμπα η ελπίδα; Γιατί πολεμικά αεροπλάνα πέφτουν, παλικάρια σκοτώνονται, η χώρα ξεφτιλίζεται καθημερινά και περιφέρεται σαν την εκδιδόμενη σε δρόμους και πεζοδρόμια αλλά ο λιγότερο πατριώτης περιμένει με τη ρόμπα και τις παντόφλες πότε θα πάει 11 να πέσει να κοιμηθεί έχοντας το άγχος για το διορισμό του παιδιού στο δημόσιο. Ο πατριώτης βαράει τατουάζ με τη σβάστικα στο μπράτσο. Γιατί αυτός τη χώρα την πονάει. Την αγαπάει. Για την Ελλάδα ρε γαμώτο! Δύο κόσμοι. Δύο φυλές, δύο μέτρα, δύο σταθμά, Ελληνάρες και οι δύο.

Ντυμένη, στολισμένη, Σάββατο βράδυ ήθελα αν μπορούσα εκείνη την ώρα να πατήσω με το τακούνι μου το καζανάκι της πολιτικής και να τους τραβήξει όλους η μαμούτα. Να μείνει η λεκάνη καθαρή. Δεν είμαι πατριώτισσα εγώ. Μια καθαρίστρια είμαι. Και το χάσμα τεράστιο, αγεφύρωτο, σε νησίδες στεκόμαστε από τη μια οι πατριώτες με του χαμαιλέοντα την αμφίεση και τον αγκυλωτό σταυρό στο μπράτσο , από την άλλη οι πράσινοι και μπλε κόκκοι με μνήμη χρυσόψαρου, από την άλλη εγώ. Μόνη μου. Και η νησίδα παραείναι στενή. Ένα βήμα και βούλιαξα.. Ένα ρημάδι βήμα και θα βρεθώ στα νερά των υπονόμων. Κι από πάνω με απόχες οι πατριώτες και οι πολύχρωμοι κόκκοι να προσπαθούν να με σώσουν. Σκατά.

34 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα :-)

cinderella είπε...

Καλησπέρα! Καλώς μας βρήκες!! :))

Elli είπε...

Δεν έχω τι να πω....

exilio είπε...

μαρέσει το point of..view σου.
στα..σκατα κολυμπάμε!Ποικιλίας χρωμάτων κ σχημάτων :Ρ

μπρατζάκια anyone?

Καλησπέρα :)

Δ. Τζ. είπε...

Καταπληκτικό κείμενο cinderella μου. Δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω, αν και με καλύπτουν σχεδόν απόλυτα τα όσα λες.

Νομίζω ότι αυτό το αίσθημα της έλλειψης πολιτικής αντιπροσώπευσης από τους υπάρχοντες κομματικούς φορείς το αισθάνεται πολύς κόσμος, άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο. Κλεισμένοι στο καβούκι τους και μιλώντας κυρίως με επικοινωνιολόγους, οι πολιτικοί μας ταγοί αδυνατούν να αντιληφθούν τα πραγματικά προβλήματα του τόπου και την συνεχώς αυξανόμενη αποστροφή και περιφρόνηση του κόσμου για τα πολιτικά πράγματα. Έχω την αίσθηση ότι η γενιά μας είναι η πρώτη που κομίζει σε τέτοιο βαθμό την α-πολιτικοποίηση. Οι περισσότεροι νέοι αδιαφορούν για τα κοινά. Δεν είναι μια ακόμα θεωρία των μεγαλυτέρων, αλλά απτή πραγματικότητα, η οποία πρέπει να μας προβληματίσει. Διότι η α-πολιτικοποίηση οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε άσχημες καταστάσεις. Για τους πολιτικούς οι πολίτες είναι πολύ πιο εύκολα "διαχειρήσιμοι" αν δεν έχουν πολιτική "πυξίδα".

ΥΓ. Για τις πορείες, θα συμφωνήσω ότι απ' όποιο πολιτικό χώρο και αν προέρχονται, καταστρατηγούν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ελεύθερης (χωρίς περιορισμούς) πρόσβασης σε δημόσιους χώρους, ταλαιπωρώντας χιλιάδες πολίτες. Βέβαια είναι δικαίωμα του καθενός να εκφράζει τη γνώμη του διαμαρυρομενος, αλλά όχι όταν καταπατάει ελευθερίες και δικαιώματα των υπολοίπων…

Grammateas είπε...

Η περιγραφή μίας πραγματικής κατάστασης, πασπαλισμενη με την προσωπική σου έννοια εκείνη τη στιγμή. Προσθέτουμε και την επίκληση της μνήμης σου και έχουμε ένα απίστευτο κείμενο, στο οποίο συμφωνώ σε κάθε του λέξη! Υπηρέτησα την πατρίδα πριν δυο χρόνια στην πινέζα του χάρτη. Όλοι μαζί σε ένα στρατόπεδο που κανείς μας δεν είχε το βύσμα... Έζησα 3 αυτοκτονίες και άλλη μία απόπειρα. Νέα παιδιά, ούτε 24 δεν ήταν. Τούς έκανα και άγημα. Τότε βούρκωσα, για την πατρίδα μου. Όχι για σημαίες, λοχαγούς και βουλευτές. Αλλά για τα παιδιά αυτά που λίγες ώρες πριν κάναμε μαζί χαβαλέ στην άκρη της Ελλάδας...

afrodiet είπε...

Πολύ ωραία τα περιέγραψες και έχουν όλα πολλή αλήθεια.
Αλήθεια για την επιλεκτική μνήμη.
Αλήθεια για τους «σωτήριους» μπλε και πράσινους κόκκους (εμπνευσμένο!).
Αλήθεια για τα αγεφύρωτα χάσματα των τόσο… διπλανών μας.

Πολύ ωραίο κείμενο!

Πολύ χάρηκα που σε ανακάλυψα (από όσο κατασκόπευσα είσαι και Ολυμπιακάρα!)

Τη συμπάθειά μου!
:)

Roadartist είπε...

ωραια και καλα τα είπες.. Το θέατρο τελικά ? ειδες τη παρασταση, κ αν ναι ποια?? :)

tzonakos είπε...

Οι μπλέ και πράσινοι κλοκκοι μου θύμισαν απορρυπαντικό. Μπα, ψέμματα λένε, δεν κάνουν τίποτα, απλοί σκέτοι χρωματισμένοι κ΄κκκοι για εφφέ ειναι.
Δεν καθαρίζουν, μάλλον λερώνουν συνέχεια.
Η *μπιπ* του ποιός ειναι πιο πολύ πατριώτης και Ελληνας δεν μας αγγίζει, ας μας αφήσουν να ξέρουμε οι ίδιοι ποιός ειναι πατριώτης.
Η υπερβολή σπάνια έκανε καλό γενικά. Ας ειμαι λοιπόν ενας μέτριος πατριώτης με καθαρό μυαλό και μεγάλη μνήμη, πολλά Gb.
Πολύ καλό το θέμα και το κείμενο cinderella να εισαι καλά και Καλές Γιορτές να εχεις ετσι κι αλλιως, στολισμένη και ζεστή.

Matrix είπε...

Καλησπέρα,
Πρώτη φορά εδώ.

Σωστά τα λές, έχουμε μπερδέψει την έννοια του πατριωτισμού.

@δ.τζ.

Δηλαδή να σταματήσουν και οι πορείες?
Επειδή κάποιος δεν μπορεί να πάει στη δουλειά του με το αμάξι του?
Να πάρει το ΜΕΤΡΟ, για να μην πω τίποτα άλλο.

Ανώνυμος είπε...

ΕΙΧΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΡΙΞΩ ΣΤΑΧΤΗ ΣΤΟ ΤΑΣΑΚΙ. ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΜΙΚΡΟ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΣΤΟ ΧΑΛΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΡΩΣΩ. ΔΕΝ ΒΑΡΙΕΣΑΙ... ΕΔΩ ΔΕΝ ΑΝΗΣΥΧΟΥΜΕ ΠΟΥ ΛΕΡΩΝΕΤΑΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΓΥΡΩ ΜΑΣ - ΚΑΙ ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΡΙΧΑ ΝΤΥΜΕΝΟΙ - ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΣΤΑΧΤΗ ΘΑ ΧΑΛΑΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ.

-ΟΠΩΣ ΤΑ ΕΙΠΑΜΕ ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ, ΕΤΣΙ ΤΑ ΕΝΟΙΩΣΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ CINDERELLA. ΠΟΝΑΝΕ, ΠΟΛΥ.

cinderella είπε...

@ ellie μου
Κι εγώ που είπα να δω τι κατάλαβα. Εκτονώθηκα τουλάχιστον αλλά μόνο αυτό!!

@ exilio
Ούτε μπρατσάκια, ούτε σωσίβιο, ούτε σανίδα σωτηρίας! :)))
Καλησπέρα!!

cinderella είπε...

@ Δ. Τζ. μου

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!!
Πραγματικά δεν ξέρω αν οι νέοι είναι αδιάφοροι για την πολιτική ή πρώτα η ίδια τους γύρισε την πλάτη περιφρονώντας τους. Και αυτή η υποψία νομίζω οτι είναι το κλειδί για την "απόγνωση" που ένιωσα εκείνη την ώρα.
Νομίζω οτι υπήρξε παρερμηνεία. Είμαι υπέρ των διαδηλώσεων και δεν είναι λίγες οι φορές που έχω κατέβει στους δρόμους. Δεν με ενδιαφέρει ο πολιτικός φορέας. Με ενδιαφέρει το δίκιο μου και φέτος περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά νιώθω οτι η ζωή κύκλους κάνει. Πέρυσι διαδήλωνα ως φοιτήτρια για δημόσια και δωρεάν παιδεία. Του χρόνου θα διαδηλώνω ως Μηχανικός για τη σύνταξή μου. Είναι απίστευτο οτι σε αυτή τη χώρα δεν παλέυουμε για καλύτερες μέρες αλλά με νύχια και με δόντια προσπαθούμε να διατηρήσουμε τα κεκτημένα!

cinderella είπε...

@ Γραμματέα μου
Αυτή είναι η απόδειξη οτι ένα κείμενο που διαβάζεται από πολλούς ερμηνέυεται από τον καθένα ξεχωριστά ανάλογα με τα βιώματα του. Αυτό είναι μαγεία. Αυτό είναι η διαφορετική οπτική. Τι κι αν η δικιά σου είναι ιδιαίτερα σκληρή, εγώ σε διαβάζω και νιώθω οτι δεν μπορεί ρε γαμώτο κάπου θα υπάρχει η έξοδος κινδύνου. Το βελάκι ψάχνω, κάπου θα φανεί ένα φως. Τρεις αυτοκτονίες, απίστευτο...
Πραγματικά με εχεις σοκάρει.

cinderella είπε...

@ Afrodiet μου

Καλώς με βρήκες!! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια! Πραγματικά σ' ευχαριστώ!
Ναι και Γαύρος! Σίγα σιγά θα ανακαλύψεις και τα υπόλοιπα κουσόυρια μου!! :))
Υ.Γ. Θα περάσω κι εγώ για τσάι και συμπάθεια! :)))

cinderella είπε...

@ Roadartist μου
Αν και είσαι out off topic είδα το εκπαιδεύτοντας τη Ρίτα με τον Κιμούλη! :))

@ Τζονάκο μου
Ακριβώς, κόκκοι απορρυπαντικού είναι. Τάζουν θάυματα αλλά στην πράξη αν δεν τρψεις με το χέρι χαϊρι δεν βλέπεις!!
"Ας ειμαι λοιπόν ενας μέτριος πατριώτης με καθαρό μυαλό και μεγάλη μνήμη, πολλά Gb."
Άψογος!!!
Καλές γιορτές και σε σένα καλέ μου!!

cinderella είπε...

@ Μαtrix
Καλως ήρθες!! Τhanks for the support! :))

@ Νιvaki μου
Δες πόσο καιρό μου πήρε για να μπορέσω να συγκεντρώσω και να καταγράψω όλη αυτή την απελπισία. Το δυσκολότερο ήταν να καταπραϋνω το θυμό και έπειτα την αηδία που ένιωσα. Εσύ που δέχτηκες την πρώτη εικόνα ανεπεξέργαστη καταλαβαίνεις τι νιώθω!!

Elli είπε...

Τα πες και ξεθύμανες!

ΥΓ, δες το μειλ σου!

Poet1 είπε...

Καλημερα cinderella.Δεν θα επακταθω παρα μονο οτι τα ειπες μια χαρα σε αυτο το ποστ... Και παλι την καλημερα μου...

NdN είπε...

Καλημέρα,

Και εγώ δεν θα επακταθω μολονότι θα το ήθελα. Ο χρόνος με πιέζει γιατί σε λίγο φεύγει η πτήση!
Πέρασα απλά να ευχηθώ για τις γιορτές! Λοιπόν, όπου και αν πας να περάσεις υπέροχα, καλά Χριστούγεννα, με υγεία και τα λέμε εδώ στον καναπέ σου από την νέα χρονιά!

Feidias είπε...

Καλημέρα σου cinderella!Σε νιώθω και τα ίδια αναρωτιέμαι κι εγώ όταν βλέπω Έλληνες να υψώνουν την σημαία ζευγαρωμένη με τα διακριτικά των SS και άλλα τέτοια θλιβερά...Καλύτεροι θεματοφύλακες είναι αυτή η μάνα που έγραψες,που έθαψε το παιδί της με τη σημαία,που ένιωσε την απώλεια και σε τέτοιους αξίζει να τη φέρουν ως σύμβολο και σε όποιον ποναέι που βλέπει τη πατρίδα του να διασύρεται διεθνώς απο λαμόγια πολιτικούς που τη λέξη αξιοπρέπεια,τη φτύνουν κάθε φορά που τη χρησιμοποιούν στις προεκλογικές τους μπουρδολογίες!Όποιος πονάει κάτι θυσιάζει και κάτι απ τον εαυτό του για αυτό και επιτέλους κάποια στιγμή ας πάψουν να κατεβάζουν τα εθνικά μας παντελόνια,κάνοντας μας να πονάμε ακόμα περρισότερο που αγαπάμε το τόπο την ιστορία του και τους ανθρώπους που φιλοξενούν τα χώματα του!Τη καλημέρα μου και πάλι!

Feidias είπε...

Υγ.ΠΟλύ αναπαυτικός ο καναπές σου αλλά ο πρώτος σου ο κατακόκκινος είναι πολύ sexy!!Καλά Χριστούγεννα και καλή χρονιά αν δε τύχει και τα ξαναπούμε!Με υγεία!

Poet1 είπε...

Αν δεν τα ξανα πουμε αγαπητη blogoφιλη εως της 26 του μηνος,πρωτα απο ολα... Καλες γιορτες και καλα και χαρουμενα Χριστουγεννα ευχομαι και οτι επιθυμεις ο νεος χρονος να στα φερει !

cinderella είπε...

@ ellie μου

Έτσι ακριβώς!! Το είδα! ;)

@ donald μου

Σε ευχαριστώ πολύ! Και σε σένα καλές γιορτές καλέ μου και περαστικά στη Νταίζη!!

@ Ndn μου

Καλές γιορτές και καλή επιστροφή ;)

cinderella είπε...

@ feidia

Καλώς μας βρήκες! Έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτό που λες. Κι απορώ από πότε τα σύμβολα του φασισμού και του ελληνισμού μπορούν να συμβαδίζουν. Από πότε η γαλανόλευκη μπορεί να κυματίζει στο ίδιο μήκος με το διακριτικό του φασισμού. Τέλως πάντων! Ο καναπές ο καινούργιος είναι ωραίος αλλά ο παλιός είναι αλλιώς! Δεν έχω πρόβλημα άμα θες κάτσε σε κείνον!! Το μόνο μου κόλλημα είναι το γνωστό: Προσοχή στο χαλί!! :)))

If...ιγένεια είπε...

Επιλεκτική μνήμη, αλήθειες, μπράβο..

roadartist είπε...

εντελώς out of point..(ειμαι γενικοτερα ετσι αυτες τις μερες μη με παρεξηγείς)! καλη η παρασταση?? Εχω σκεφτει να τη δω..

Δ. Τζ. είπε...

Την καλησπέρα μου!

Κι εγώ σαφώς δεν είμαι κατά των διαδηλώσεων, αν και διαφωνώ με τον τρόπο με τον οποίο γίνονται σήμερα (βλέπε κεντρική κομματική καθοδήγηση). Ωστόσο, θαρρώ πως η ελευθερία του καθενός μας (να διαδηλώνει, εν τω προκειμένω) τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Δεν είναι θέση υπέρ ή κατά των διαδηλώσεων, αλλά μια ερμηνεία του "γράμματος" του Συντάγματος...

Χρόνια Πολλά και σε σένα cinderella μου!

ΥΓ. Το πρόβλημα λύθηκε, ίσως όμως προσωρινά...

cinderella είπε...

@ if-ιγένεια μου
Έτσι ακριβώς!Καλές Γιορτές καλή μου!!

@ roadartist μου
Δεν πειράζει! Έτσι κι αλλιώς εδώ γράφουμε ότι θέλουμε! Το έργο είναι πολύ ωραίο, ο Κιμούλης πολύ ταλαντούχος και η Παπουτσάκη πολύ ατάλαντη. Παρ' όλο λοιπόν που αυτή δεν μου άρεσε, ο Κιμούλης δίνει ρέστα και γι' αυτό την προτείνω!

@ Δ.Τζ μου
Νομίζω οτι πραγματικά το ζήτημα των διαδηλέσεων διχάζει και ο καθένας το βλέπει από τη δική του οπτική γωνία!
Καλά Χριστούγεννα και σε σενα!! :)))

Roadartist είπε...

"η Παπουτσάκη πολύ ατάλαντη" χαχα ευχαριστώ :)

BUTTERFLY είπε...

Το κειμενο σου οχι μονο ειναι καταπληκτικο, αλλ αντικατοπτριζει με ακριβεια την πραγματικοτητα. Ειναι πολυ ευκολο να παραπονιομαστε για ολα, αλλα καποια στιγμη πρεπει να κοιταξουμε την αληθεια καταματα οτι εμεις τους εχουμε ανεβασει εκει που βρισκονται και μας κοιτουν αφ' υψηλου, οτι εμεις τους εχουμε δωσει την εξουσια να οριζουν οπως γουσταρουν τη ζωη μας, οτι εμεις ειμαστε οι μονοι που μπορουμε να τους αφαιρεσουμε αυτη τη δυναμη!
Αγαπητε/η Δ. Τζ. διαφωνω μαζι σου. Η σημερινη γενια ειναι μια γενια βαθια πολιτικοποιημενη, καθολου κομματικοποιημενη - ευτυχως! Ειναι μια γενια που εχει απηυδησει απο το ψεμα και την αδιαφορια και αναζητα αληθινα συναισθηματα και αληθινες αμεσες λυσεις. Ειναι μια γενια που αγωνιζεται με πολλους τροπους- οχι ολους σωστους κατα την αποψη μου- για ενα καλυτερο κοσμο! Και η Σταχτοπουτα μας εδω στη γενια αυτη ανηκει και εκφραζει απολυτα την απογνωση που επικρατει! Ομως σταχτοπουτα μου, οσο υπαρχουν ανθρωποι που αντιδρουν, αγωνιζονται, εκνευριζονται, κοινως τα παιρνουν με την κατασταση, τοσο θα υπαρχει ελπιδα!
Χρονια Πολλα και Δυναμικα!

Ανώνυμος είπε...

Όπως λέμε …ένα λεπτό νήμα χωρίζει τα πάντα μεταξύ τους και κρατά τις ισορροπίες τις τόσο ευάλωτες ..

Ένα νήμα χωρίζει την ελευθερία από τα δεσμά , τη δημοκρατία από τον φασισμό , τη λογική από την τρέλα …

cinderella είπε...

@ butterfly μου
Καλώς μας βρήκες!! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια! Ναι, κι εγώ θέλω να ελπίζω πως η γενιά μας είναι πολιτικοποιημένη και όχι κομματικοποιημένη και οτι υπάρχει τεράστιο χάσμα μεταξύ των δύο εννοιών!!

cinderella είπε...

@ Τρελοφαντασμένη μου,
Έτσι ακριβώς, ένα λεπτό νήμα, μια ανεπάισθητη γραμμή, ένα τίποτα, το θέμα είναι να το δούμε, γιατί αν πέσουμε τότε δύσκολα θα ξανασηκωθούμε!