Μετά από πρόσκληση της Βιργινίας, που είναι η προσωπική μου γιατρός και στο γιατρό δεν λέμε ποτέ όχι, παίρνω κι εγώ μέρος στο blogoπαίχνιδο με το avatar. Κι επειδή τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά μια ιστορία θα σας πω, οπότε βολευτείτε στον καναπέ, ανάψτε τσιγάρο και χαλαρώστε.
Ως πιτσιρίκα δεν έβλεπα παιδικά. Τα βαριόμουνα. Δεν με συγκινούσαν και απορούσα πως τα υπόλοιπα παιδάκια ξυπνούσαν από τις 7 τα Σαββατοκύριακα για να δουν κόμικς στην τηλεόραση. Δεν το είχα κάνει ποτέ. Ποτέ όμως και μου φαινόταν αδιανόητο. Τα μόνα παιδικά που με συγκινούσαν ήταν τα στρουμφάκια. Πρόσφατα ένας φίλος μου εξήγησε ότι τα στρουμφάκια είναι μικρογραφία της κομμουνιστικής κοινωνίας με εμφανή τον καταμερισμό της εργασίας για όλους όπου ο Δρακουμέλ αποτελεί το καπιταλιστικό σύστημα που θέλει να βλάψει τα γαλάζια ανθρωπάκια. Αμέσως ενθουσιάστηκα γιατί το μαρξισμό τον έχω μέσα μου και κυρίως γιατί από τα γεννοφάσκια μου είχα μια λανθάνουσα πολιτική κλίση που ως παιδικό ένστικτο με οδήγησε να βλέπω στρουμφάκια και να σιχαίνομαι τα χελωνονιτζάκια, τους παουερ ραντζερς και λοιπές σαχλαμάρες. Βέβαια ο συλλογισμός μου κάπου χωλαίνει αν βάλουμε την παράμετρο της Barbie που λάτρευα αλλά δεν βαριέσαι, κοριτσάκι ήμουν και ήθελα να είμαι ξανθιά.
Φτιάχνοντας το blog είχα στο μυαλό μου το σαλόνι., τους καναπέδες, την μεγάλη μπαλκονόπορτα που βλέπει θάλασσα. Όλα τα είχα σκεφτεί, όλα τα είχα προβλέψει. Μόνο όνομα δεν είχα σκεφτεί. Το κουτάκι εκεί μπροστά μου κενό, να με κοιτά, να το κοιτώ και πάλι να με κοιτά και στο μυαλό μου το απέραντο κενό. Εκεί αποφάσισα να αυτοσαρκαστώ λιγάκι. Εγώ που κάθε είδους σταχτοπούτες τις σιχαινόμουνα στα παιδικά μου χρόνια, αποφάσισα να τις αγκαλιάσω και να γίνω μια από αυτές. Μια σταχτοπούτα που δεν πιστεύει σε πρίγκιπες και πράσινα άλογα. Εκείνο το πρωινό είχα διαβάσει τη συνέντευξη ενός διάσημου παπουτσή. Του Μάνολο ήταν, του Jimmy Choo, θα σας γελάσω. Χώριζε πάντως σε κατηγορίες τις γυναίκες από το νούμερο του παπουτσιού τους. Οι Σταχτοπούτες λοιπόν φοράνε 37 κατά τον παπουτσή. Κι εγώ επίσης. Μια σταχτοπούτα λοιπόν. Ως εικόνα δεν θα μπορούσα να διαλέξω κάτι διαφορετικό Αν και τώρα τελευταία σκέφτομαι να το αλλάξω και να βάλω κάτι άλλο στα πλαίσια του αυτοσαρκασμού που με διέπει ως άνθρωπο! Γιατί τα πιο σπουδαία πράγματα τα είπαμε στ’ αστεία. Και τι είναι τελικά η σταχτοπούτα; Μια παξιμαδοκλέφτρα είναι. Όταν συσχέτισα στο μυαλό μου τη παξιμαδοκλέφτρα με τη σταχτοπούτα ενθουσιάστηκα. Τελικά πιο σωστή επιλογή δεν έπαιζε να κάνω!!!
19 σχόλια:
Καλόοοο..Είπα ο γιατρός να λες μόνο ναι;
πθιιιιτ,δεν είμαι ψυχίατρος :-P
Ωραια εξηγηση για το αβαταρ.Πολυ καλη η εξηγηση και για τα στρουμφακια θα ελεγα.Αλλα αγαπητη μου e-(blog)φιλη Για το παιχνιδι σε καλεσα και εγω.Δεν το ειδες φαινεται... Δεν πειραζει.Παντως επαιξες αυτο μενει.Καλο σου βραδυ.Γεια...
@ Βιργινία
Το ξέρω!! :))
@ Donald μου
Ότι και να πεις έχεις χίλια δίκια. Δεν το είδα, συγνώμη!! Μια μέρα δεν μπήκα κι εγώ στο blog σου κι εκεί την πάτησα! Δεν θα ξαναγίνει το υπόσχομαι!! :)))
Καλό σουκου!
Δηλαδή Μπαγκς Μπαννυ?Μπιπ Μπιπ και Κογιότ? Τομ και Τζέρυ? Τουίτι?
Δεν έβλεπες? Εδώ εγώ κοτζάμ...παππούς και ακόμα είναι να μην τα συναντήσω στην ΤV!
Παντως εμένα μου αρέσει το avatar σου. Θα περιμένω ωστόσο να δω και το καινούργιο!
@ Ndn μου
Με εκπλήσεις!! Υπήρχε τηλεόραση στα χρόνια σου; Η ασπρόμαυρη φαντάζομαι έτσι;
Πέρα από τη πλάκα έβλεπα τα παπιά. Donald και Daizy τα καλύτερα μου. Ειδίκα η Νταίζη λόγω ροζ και γόβας όπως φαντάζεσαι! Αλλά αν ανέφερα και αυτά τότε ο συλλογισμός μου για τις πολιτικές μου ευαισθησίες στην πρώιμη ηλικία των 5 θα πήγαινε περίπατο γι αυτό τις παρέκμψα. :))
Το σκέφτομαι το καινούργιο αβατάρ. Να είναι κάτι δικό μου και όχι ετοιματζίδικο! Αν είχες αβαταρ θα σε είχα προσκαλέσει να πάιξεις αλλά δεν έχεις :(
Γιατί δεν έχεις;;
Cinderella μου δεν έβαλα avatar γιατί το blog το άνοιξα για να συμμετέχω στην συζήτηση για τις εσωκομματικές εκλογές, οπότε τι να βάλω?? :):)
Τώρα όμως θα το ξανασκεφτώ και φυσικά θα είναι κάτι σχετικό με το Λονδινάκι!!
Υ.Γ Την ασπρόμαυρη δεν την πρόλαβα, αλλά πρόλαβα ΥΕΝΕΔ. Ξέρεις τι είναι?? Τι χρόνια και αυτά...αρχιζε το πρόγραμμα στις 3 ο μεσημέρι με τον εθνικό ύμνο!!
Ναι την έχω ακουστά την ΥΕΝΕΔ! Αλλά μην περιμένεις πολλά πράγματα από παιδί του 85!
Εγώ έχω προλάβει ασπρόμαυρη τηλεόραση όμως! Στη γιαγιά και τον παππού στη Κρήτη! Τους βόλευε απίστευτα και δεν την αλλάζανε με τίποτα! Μέχρι το 95 είχαμε την ασπρόμαυρη και αλλάζαμε κανάλια από τα κουμπάκια στο πλάι!!Μεγάλες στιγμές! Κάθε καλοκαίρι γυρίζαμε τη χρονομηχανή πίσω!
Καλά οι ερωτήσεις που μου έρχονται να κάνω είναι πολλές αλλά αστο είμαστε σε δημόσιο χώρο και περνά τόσος κόσμος! Δεν φταίω όμως εγώ! Εσύ μου δίνεις υλικό!
Βέβαια διαπιστώνω οτι έχει ψωμί η ειδικότητα και το σκέφτομαι :-P
Σε ευχαριστώ για την πρόσκληση, αλλά εμένα το αβατάρ μου αλλάζει διαρκώς.. ;p Κάτι θα σκεφτώ..
@ Ιφιγένεια
δεν πειράζει! Κι εγώ έχω σκοπό να το αλλάξω αλλά το παιχνίδι μετράει!!
Καλό Σαββατοκύριακο κουκλίτσα!!
@ Βιργινία μου
Δεν το ξερες οτι ο τρελογιατρός είναι η ειδικότητα του μέλλοντος; Καρδιολόγο, Νευρολόγο, Γαστρεντερολόγο παιζεί να μην χρειαστείς ποτέ. Ψυχίατρο όλοι θα χρειαστούμε αυτό είναι το μόνο βέβαιο!! :))
Χμμ.. μάλιστα! Πολύ ενδιαφέρον το story του ονόματος. Εσύ καλή μου έχεις πολύ φαντασία!
ΥΓ. Μην αλλάξεις το cinderella, μου αρέσει πολύ!
@ Δ. Τζ μου
Φαντασία μου πλανεύτρα είσαι η πιο μεγάλη ψεύτρα!!:))
Καλό Σουκού καλέ μου!!
Έτσι είναι! Καλό σ/κ και σε σένα :)
Πολυ ομορφο.Μια cinderella με παιχνιδακια lego.
Για ονομα...! Οχι λερα η Cinderella...
@ Πράσινο λικεράκι μου
Έτσι ακριβώς! :)))
@ donald μου
Άκου που σου λέω!! Λέρα! :)))
η Νταίζη είναι καλύτερα; Πως πάει;
Cinderella μου βρίσκω το αβαταρ σου απιθανο...κι εγω μέχρι να γεννησω 37 φορούσα...τωρα φοράω 38.
Τα στρουμφάκια ήταν και είναι ακομα τα αγαπημενα μου τα βλέπω που και που στο Star Channel...τα αλλα τα φουτουριστικα βίαια κλπ δεν τα χωνευω καθόλου.
Σε προσκάλεσα κι εγώ για το ίδιο παιχνίδι...δες που είχαμε την ίδια σκεψη.
Φιλιά και καλές γιορτές εύχομαι !
@ Τρελοφαντασμένη μου
Αυτό είδα κι εγώ!! Αλληλοκαλεστήκαμε να παίξουμε! Περιττό να σου πω οτι λατρεύω το αβατάρ σου! Η γυναίκα με τα κόκκινα που είναι πάνω στο ποδήλατο είναι όλα τα λεφτά!
Βλέπεις κι εσύ ακόμα στρουμφάκια εε; Εντάξει, δεν παλιπαιδίζω μόνο εγώ!
Καλές γιορτές καλή μου, με υγεία και οικογενειακές αγκαλιές!
Δημοσίευση σχολίου