Η ξανθιά της αφίσας δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Κρατά στο χέρι της το μπουκαλάκι με την υγρή σαπουνάδα και κάνει φούσκες όπως κάναμε παιδιά. Έχει την ηρεμία που εμένα μου λείπει. Έχει την ξεγνοιασιά που εγώ δεν έχω. Βλέπει ένα διαφορετικό πανεπιστήμιο από αυτό στο οποίο εγώ φοιτώ. Ο πολιτικός φορέας που την έκανε αφίσα έχει φροντίσει γι’ αυτό. Την παρατηρώ τρέχοντας από το ένα αμφιθέατρο στο άλλο, από τον ένα καθηγητή στον άλλο. Αυτός ο δρόμος της διπλωματικής δεν είναι μόνο μακρύς, είναι και κακοτράχαλος. Η ξανθιά τον έχει περάσει άραγε; Σε κάθε διάδρομο εγώ όλο και πιο κουρέλι. Αυτή ίδια και απαράλλαχτη με ξεγνοιασιά σε ανοιξιάτικο τοπίο κάνει φούσκες. Τους δικούς μου μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια δεν τους έχει. Και γιατί άλλωστε. Αυτή σπουδάζει σε άλλο πανεπιστήμιο. Πιο ροζ, πιο φλοράλ. Ανοιχτόχρωμο και λαμπερό. Κι εγώ σε άλλο, με πιο σκούρες αποχρώσεις. Αυτή εμπιστεύτηκε τα όνειρά της σε κάποια παράταξη και ξέγνοιασε. Δικαιώθηκε. Έγινε αφίσα. Κάνει σαπουνόφουσκες γιατί δεν έχει άλλες έννοιες. Αλί σε μένα.
Πιο πέρα τρεις λαμπτήρες σε φόντο μπλε με τον πιασάρικο σλόγκαν από κάτω με αγχώνουν πως χωρίς προτάσεις θα παραμείνω στο σκοτάδι. Έχω προτάσεις; Κι αν έχω που τις κρύβω; Σε ποιο αμφιθέατρο τις άφησα; Μαζί με τα όνειρά μου τις έχω φυλάξει; Ή με τις ελπίδες; Γιατί νομίζω ότι απέναντι σε όλους αυτούς εγώ είμαι απλά γεμάτη ενστάσεις; Κι αυτοί που ενισχύουν το ενοχικό μου σύνδρομο έχουν προτάσεις; Μήπως απλά έχουν μάθει να παίρνουν αποφάσεις; Μα δεν είναι τραγική ειρωνεία ότι οι εν λόγω αφίσες είναι κολλημένες σε ένα διάδρομο με καμένες πάνω από τις μισές λάμπες για κανά εξάμηνο;
Δυο χέρια σπάνε τα δεσμά της συνήθειας. Ένα καραβόσκοινο δεμένο γύρω από δύο νεανικούς καρπούς κόβεται. Έχω ένα τρόμο απέναντι σε δεσμά και δεσμούς πολιτικούς. Μου ‘ρχεται να το βάλω στα πόδια. Αυτά τα χέρια που σπάνε το σκοινί στην αφίσα αυτή, το βράδυ θα χορεύουν πάνω στο τραπέζι στη Πέγκυ Ζήνα, με 25 Ευρώ το άτομο, με τραπέζι ανά 6; Αυτά τα χέρια από ποιο τραπεζάκι θα πάρουν σημειώσεις για το Χ μάθημα; Αυτά τα χέρια πόσες μέρες έκαναν για να πάρουν από τη γραμματεία της σχολής καινούργιο πάσο επειδή κατά λάθος έχασαν το παλιό; Γιατί τα δικά μου χέρια έκαναν δύο εβδομάδες. Αυτά τα χέρια έχω την υποψία ότι επειδή είναι κομματικοποιημένα έκαναν λιγότερο. Μιλάμε πάντα για συναλλαγή με το πανεπιστήμιο. Με τη γραμματεία αυτού. Είναι η ίδια γραμματεία που παραμονές των εκλογών έδωσε τους καταλόγους με τα τηλέφωνα των φοιτητών στις παρατάξεις κι έτσι μέσα στο μεσημέρι με πήραν σε κινητό και σταθερό επειδή με έψαχναν να δουν που είμαι, πως είμαι, πότε θα κατέβω να ψηφίσω. Αυτά τα χέρια είναι μαχαίρια και ήρθαν για να με δικάσουν τελικά; Γιατί κατά βάθος έχω την υποψία ότι η απίστευτη ελαφρότητα της ανύπαρκτης πολιτικής οντότητας βρίσκει διέξοδο μέσα από σλόγκαν που εγώ κάθομαι και διαβάζω με τύψεις, με ενοχές εν μέσω ενός αγώνα δρόμου; Σε αυτό τον αγώνα δρόμου οι παρατάξεις ποιόν ακριβώς ρόλο παίζουν; Κανονικά θα έπρεπε όλοι μαζί να είμαστε στην ίδια αφετηρία. Είμαστε όμως;
Όσα χρόνια κι αν περάσουν δεν θα ξεχάσω ποτέ το τυπωμένο εκείνο μότο που σε λευκό χαρτί χωρίς εικόνα έλεγε πολύ απλά ότι « ψηφίζοντας τη φίλη σου τη Μαρία που είναι στο ψηφοδέλτιο της Δαπ, ψηφίζεις την πολιτική της μέσα στα πανεπιστήμια. (‘Όχι της Μαρίας. Της Δαπ.)» Πέρασαν και οι φετινές φοιτητικές εκλογές. Η γενιά μετά τη γενιά του Πολυτεχνείου έχει μπει για τα καλά στο πελατειακό αλισιβερίσι που οι παρατάξεις έχουν στήσει εν αγνοία της και συμμετέχει χωρίς να έχει την παραμικρή υποψία ότι σε αυτό το χορό δεν χορεύει επειδή αυτή το θέλει αλλά επειδή κάποιοι άλλοι της χτυπούν παλαμάκια. Έχει μάλιστα την αυταπάτη ότι ωφελείται. Ότι ωφελεί με τη στάση της πολύ περισσότερο την αντίπερα όχθη δεν της περνά από το μυαλό. Παίρνει το μικρό αντίτιμο και κάνει μεγάλες χάρες, χαρίζοντας στη γαλάζια παράταξη πανελλαδικά το αξιοζήλευτο 42% και στο Πολυτεχνείο την πρωτιά σε 4 από τις 9 σχολές. Οι τελευταίες μου εκλογές ως φοιτήτρια ήταν αυτές. Και για πρώτη φορά δεν πρόλαβα να κατέβω να ψηφίσω τη φίλη μου τη Μαρία που όχι, δεν κατέβαινε με το ψηφοδέλτιο της Δαπ.
Πιο πέρα τρεις λαμπτήρες σε φόντο μπλε με τον πιασάρικο σλόγκαν από κάτω με αγχώνουν πως χωρίς προτάσεις θα παραμείνω στο σκοτάδι. Έχω προτάσεις; Κι αν έχω που τις κρύβω; Σε ποιο αμφιθέατρο τις άφησα; Μαζί με τα όνειρά μου τις έχω φυλάξει; Ή με τις ελπίδες; Γιατί νομίζω ότι απέναντι σε όλους αυτούς εγώ είμαι απλά γεμάτη ενστάσεις; Κι αυτοί που ενισχύουν το ενοχικό μου σύνδρομο έχουν προτάσεις; Μήπως απλά έχουν μάθει να παίρνουν αποφάσεις; Μα δεν είναι τραγική ειρωνεία ότι οι εν λόγω αφίσες είναι κολλημένες σε ένα διάδρομο με καμένες πάνω από τις μισές λάμπες για κανά εξάμηνο;
Δυο χέρια σπάνε τα δεσμά της συνήθειας. Ένα καραβόσκοινο δεμένο γύρω από δύο νεανικούς καρπούς κόβεται. Έχω ένα τρόμο απέναντι σε δεσμά και δεσμούς πολιτικούς. Μου ‘ρχεται να το βάλω στα πόδια. Αυτά τα χέρια που σπάνε το σκοινί στην αφίσα αυτή, το βράδυ θα χορεύουν πάνω στο τραπέζι στη Πέγκυ Ζήνα, με 25 Ευρώ το άτομο, με τραπέζι ανά 6; Αυτά τα χέρια από ποιο τραπεζάκι θα πάρουν σημειώσεις για το Χ μάθημα; Αυτά τα χέρια πόσες μέρες έκαναν για να πάρουν από τη γραμματεία της σχολής καινούργιο πάσο επειδή κατά λάθος έχασαν το παλιό; Γιατί τα δικά μου χέρια έκαναν δύο εβδομάδες. Αυτά τα χέρια έχω την υποψία ότι επειδή είναι κομματικοποιημένα έκαναν λιγότερο. Μιλάμε πάντα για συναλλαγή με το πανεπιστήμιο. Με τη γραμματεία αυτού. Είναι η ίδια γραμματεία που παραμονές των εκλογών έδωσε τους καταλόγους με τα τηλέφωνα των φοιτητών στις παρατάξεις κι έτσι μέσα στο μεσημέρι με πήραν σε κινητό και σταθερό επειδή με έψαχναν να δουν που είμαι, πως είμαι, πότε θα κατέβω να ψηφίσω. Αυτά τα χέρια είναι μαχαίρια και ήρθαν για να με δικάσουν τελικά; Γιατί κατά βάθος έχω την υποψία ότι η απίστευτη ελαφρότητα της ανύπαρκτης πολιτικής οντότητας βρίσκει διέξοδο μέσα από σλόγκαν που εγώ κάθομαι και διαβάζω με τύψεις, με ενοχές εν μέσω ενός αγώνα δρόμου; Σε αυτό τον αγώνα δρόμου οι παρατάξεις ποιόν ακριβώς ρόλο παίζουν; Κανονικά θα έπρεπε όλοι μαζί να είμαστε στην ίδια αφετηρία. Είμαστε όμως;
Όσα χρόνια κι αν περάσουν δεν θα ξεχάσω ποτέ το τυπωμένο εκείνο μότο που σε λευκό χαρτί χωρίς εικόνα έλεγε πολύ απλά ότι « ψηφίζοντας τη φίλη σου τη Μαρία που είναι στο ψηφοδέλτιο της Δαπ, ψηφίζεις την πολιτική της μέσα στα πανεπιστήμια. (‘Όχι της Μαρίας. Της Δαπ.)» Πέρασαν και οι φετινές φοιτητικές εκλογές. Η γενιά μετά τη γενιά του Πολυτεχνείου έχει μπει για τα καλά στο πελατειακό αλισιβερίσι που οι παρατάξεις έχουν στήσει εν αγνοία της και συμμετέχει χωρίς να έχει την παραμικρή υποψία ότι σε αυτό το χορό δεν χορεύει επειδή αυτή το θέλει αλλά επειδή κάποιοι άλλοι της χτυπούν παλαμάκια. Έχει μάλιστα την αυταπάτη ότι ωφελείται. Ότι ωφελεί με τη στάση της πολύ περισσότερο την αντίπερα όχθη δεν της περνά από το μυαλό. Παίρνει το μικρό αντίτιμο και κάνει μεγάλες χάρες, χαρίζοντας στη γαλάζια παράταξη πανελλαδικά το αξιοζήλευτο 42% και στο Πολυτεχνείο την πρωτιά σε 4 από τις 9 σχολές. Οι τελευταίες μου εκλογές ως φοιτήτρια ήταν αυτές. Και για πρώτη φορά δεν πρόλαβα να κατέβω να ψηφίσω τη φίλη μου τη Μαρία που όχι, δεν κατέβαινε με το ψηφοδέλτιο της Δαπ.
42 σχόλια:
Η "πολυσυλλεκτική" αυτή παράταξη όπως διατεινόταν όταν ήμουν φοιτητης προκειμένου να με πείσει να κατέβω υποψήφιος μαζί της (τι να κάνω, ήμουν δημοφιλής :PP)
Το Μαράκι έπρεπε να το στηρίξεις. Με το διάβασμα πως τα πας καλή μου;
*Εγω εδώ θα γκρινιάξω.
Έπρεπε να κατέβεις να ψηφίσεις την Μαρία, ακόμα και να ...ήταν στη ΔΑΠ.
Η αποχή είναι που δίνει τα μεγάλα ποσοστά εκεί που αναφέρεσαι, και η αποχή είναι συνέχοχος στις πρακτικές που κατηγορείς.
Μονο και μονο οτι δεν υπαρχει ενας ενιαιος φορεας και ο καθενας οτι θελει βγαζει ως αποτελεσμα, δειχνει ποσο σαθρο ειναι αυτο το αστειο παραμυθι που λεγεται "φοιτητικες εκλογες"
Εμένα θα με συγχωρήσετε, αλλά δεν έχω καταλάβει το εξής: Τί σκοπό έχουν αυτές οι εκλογές; Βγαίνει τίποτα σημαντικό, από όλο αυτό το νταβαντούρι, ή απλώς γεμίζουν κάποιοι νεολάιοι τα βιογραφικά τους, προκειμένου να ανελιχτούν στα κόμματά τους, αλλά κατά τα άλλα τίποτε, πρά μόνο τα κάνουν πλακάκια με την εξουσία που αποφασίζει για την αξία των πτυχίων τους στην αγορά και την ποιότητα των σπουδών τους; Γιατί το να βγάζουν τη ΔΑΠ πάλι με τα από όλα αυτά που έγιναν πέρυσι και πρόπερσι με το νόμο-πλαίσιο, είναι το λιγότερο γελοίο...
(Δεν υπήρξα ποτέ φοιτήτρια, πειράζει; Όσο για το πολιτικό μου προφίλ, ποτέ δεν δέχτηκα να ενταχθώ σε οποιοδήποτε κομματικό μηχανισμό, αλλά να παραμένω αριστερή και άστεγη...)
Σωστός ο τύπος με το χαρτί!
@ Εquilibrium μου το Μαράκι έπρεπε να το στηρίξω όντως. Κι εμένα μου είχαν ζητήσει να μπω σε ψηφοδέλτιο κλπ αλλά αμ δε. Το βασικότερο όπλο μου είναι οτι είμαι ανένταχτη μεν, με πολιτικές απόψεις δε οπότε κανείς δεν με περιορίζει στο να μιλήσω, να φωνάξω και να υποστηρίξω τα δικά μου πιστεύω. Οι δικές μου αξίες δεν ταυτίζονται με κανενός. Αυτός είναι και ο λόγος που στις εκλογές στηρίζω αυτούς που είναι πιο κοντά σε μένα. Αν ταυτιζόμουν τότε θα στήριζα και συμμετοχικά με μια κουβέντα δηλαδή.
Καλησπέρες γλυκέ μου και ελπίζω να ακολουθήσεις τη συμβουλή που σου έδωσα στο blog σου.
Φιλιά πολλά πολλά!!
Matrix μου έχω υποστηρίξει όσο δεν φαντάζεσαι τις συμμετοχικές διαδικασίες μέσα στο πανεπιστήμιο. Έχω βρεθεί σε συνελέυσεις καθηγητών, έχω εισπνέυσει καπνό ωρών σε αμφιθέατρα για να δω να τσακώνονται μεταξύ τους οι Αριστεροί για το ποιός είναι πιο κόκκινος, έχω υπάρξει μέλος εφορευτικής επιτροπής και έχω φυγαδεύσει κάλπη την ώρα που οι αναρχικοί είχαν μπει να την σπάσουν. Οτι δεν πρόλαβα φέτος το αναφέρω με μια δόση πικρίας. Μακάρι έστω και λίγο να είχαν βοηθήσει αυτά που έχω κάνει. Αλλά πολύ αμφιβάλλω. Όταν η εκδρομή της Μύκονου μπαίνει από την πόρτα, η ιδεολογία βγαίνει από τπ παράθυρο. Πριν με κατηγορήσεις έχω πάει κι εγώ Μύκονο. Με φοιτητική παράταξη όπως όλοι. Απλά μάλλον κάνω την αυτοκριτική των επιλογών μου που και που. Καλησπέρες και σε σένα και ελπίζω να λύθηκαν τα προβλήματα με το νετ!!
@Υποπτε ενιαία αποτελέσματα βγαίνουν από την εκάστοτε εφορευτική επιτροπή, κοινά αποδεκτά προς όλους. Στη σούμα κάπου χάνεται το παιχνίδι και στις στρογγυλοποιήσεις. Πάντως όσο διαφορετικά και αν προκύψουν τα αποτελέσματα η γενική εικόνα παραμένει ίδια με τη ΔΑΠ πρώτη πανελλαδικά και με πάνω από 40% στην τσέπη της.
Καλή εβδομάδα και σε σένα και σόρρυ που δεν έχω προλάβει...ξέρεις εσύ. :))
@ Αρτάνις μου η δική σου η κουλτούρα και η δική σου η παιδεία τόσο ως προς τη γραφή όσο και ως προς την ποιότητα που εκπέμπεις ως άνθρωπος δεν διδάσκεται σε κανένα πανεπιστήμιο οπότε δεν πειράζει που δεν υπήρξες φοιτήτρια κοριτσάκι μου.
Αριστερή και άστεγη. Πολύ μου άρεσε αυτό. Μου επιτρέπεις να το υιοθετήσω;
@ Πατσιουρί στο μότο με τη Μαρία μάλλον αναφέρεσαι εε; Πολύ καλό και πολύ αληθινό επίσης!! Καλή εβδομάδα κοριτσάκι μου και καλά κουράγια με τα νέα ξεκινήματα που έχεις!!
Βουτυγμένος στην πολιτική, ενταγμένος σε κόμμα, με διαφορά η πιο πολύχρονη σχέση μου , που όπως όλες έχει τα σκαμπανεβάσματά της. Σχέση παράλληλη και ποτέ ανταγωνιστική! Τα φοιτητικά χρόνια δεν συγκρίνονται με αυτά που θα έρθουν cinderella μου και το λέω τώρα που έχω ευθύνες πολύ πιο σοβαρές από μία προθεσμία υποβολής εργασίας ή να βγει η ύλη... Χίλιες φορές η εμπειρία του να λειτουργείς σε έναν ολοζώντανο οργανισμό παρά να είσαι είτε κολλημένος στα μαθήματα, είτε να παρατάς τελείως τη Σχολή για την καλοπέραση. Οι εμπειρίες σου από τα φοιτητικά κοινά και η τριβή σου με κόσμο, πίστεψέ με θα σου χρειαστούν περισσότερο.
Όσο για τους αριστερούς πρώην συμφοιτητές μου, κατά διαβολικη σύμπτωση είχαν ευνοϊκά στρατιωτικά. Κοίτα τύχη (;)που έχουν μερικοί...
Κρίμα που δεν πρόλαβες να ψηφίσεις τη Μαρία. Είμαι σίγουρος ότι το έκανες τις προηγούμενες χρονιές και δεν θα σου το κρατήσει μανιάτικο! Μόνο στη ΔΑΠ άλλωστε τα σημειωνουν αυτά!
"...έχω υπάρξει μέλος εφορευτικής επιτροπής και έχω φυγαδεύσει κάλπη την ώρα που οι αναρχικοί είχαν μπει να την σπάσουν..."
Ήμουν και εγώ εκεί... από τις αξέχαστες στιγμές στο Γκίνη...
Έχουν βοηθήσει να είσαι σίγουρη.
Μην ξεχνάς ότι είσαι σε μια σχολή με μια από τις μεγαλύτερες συμμετοχές σε φοιτητικές εκλογές Πανελλαδικά, αυτό κάτι σημαίνει...
Κάνε το και μότο σου, αν θέλεις, με μεγάλη μου χαρά...
Όσο για το ότι δεν υπήρξα ποτέ φοιτήτρια, πρέπει να παραδεχτώ, οτι σαφώς και θα ήθελα να έχω υπάρξει φοιτήτρια, αλλά δεν έτυχε...Απλώς απέτυχα να περάσω...Δεν το μετανοιώνω, αλλά μου έχει μείνει ένα μικρό απωθημένο, ένα μικρό ανικανοποίητο, που λένε...
Τελειώνεις φέτος λοιπόν...Καλή σταδιοδρομία, σου εύχομαι, Σταχτοπούτα μου...
"Αυτή εμπιστεύτηκε τα όνειρά της σε κάποια παράταξη και ξέγνοιασε." Aπλά..έτσι είναι! Σήμερα το πρωί μιλούσα με μια φίλη..που είναι σε παρόμοια φάση και μου έλεγε τα ίδια ακριβώς!
Cinderella, μπορεί και να έχεις δίκιο. Μπορεί και τα δύο αυτά χέρια της αφίσας να πήραν το πάσο πιο γρήγορα από εσένα. Μπορεί να βολεύτηκαν κιόλας σε καλό τραπέζι στον Πεγκούλα. Μπορεί, μπορεί...κτλ
Μπορεί να μπήκαν και σε κανένα μεταπτυχιακό με...προφορική συνέντευξη. Κάποιος γνωστός μου στους πολιτικούς του Μετσοβείου μπήκε. Αριστερός και αυτός...
Μπορεί και να έχει δίκιο ο γραμματέας (δικιο έχει δηλαδή) όταν λέει ότι ξαφνικά είδαμε πολλούς «αριστερούς» να υπηρετούν τη θητεία τους στο Ναυτικό ή στην αεροπορία. Ακόμα περισσότερους είδαμε να διορίζονται αξιοκρατικά σε δημόσιο ή δήμους ή νομαρχίες.
Μπορεί και να μην είναι έτσι. Θα περιμένω να διαβάσω το αντίστοιχο ποστ του χρόνου. Νομίζω ότι βγαίνοντας στην αγορά εργασίας θα εκπλαγείς από το ποιους θα δεις στη θέσεις ευθύνης/μέσου/βύσματος. Στο λέω ότι αυτά τα χέρια μπορεί να τα δεις σε καμία θέση κλητήρα.
Εγώ μερικές ακόμα πιθανότητες έδωσα, μερικά ακόμα «μπορεί»...Καλά να είμαστε να το συζητήσουμε...
ΤΑ ΚΟΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ(ΝΑΙ ΕΓΩ ΑΚΟΜΗ ΕΠΙΜΕΝΩ)ΟΣΟ ΠΑΛΙΩΝΟΥΝ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΛΗ ΒΡΩΜΑΝΕ……δεν έγινα φοιτητής δυστυχώς, αλλά λόγω σχέσης έζησα το κλίμα των φοιτητικών εκλογών στην φιλοσοφική. Εγώ με την Μαρία δεν έχω κάτι, αλλά κοιτά να δεις τι γίνετε με τις Μαρίες, στο χωριό μου ψηφίσαν για πρόεδρο του χωριού ένα παιδί που ήταν πολύ καλό, βοήθαγε τον καθένα συγχωριανό του, και για αυτό βγηκε πρώτος στις δημοτικές εκλογές, πάνω από άλλους που ήταν πιο χρήσιμοι για αυτή την θέση…αλλά πολλοί είπαν έλα μωρέ σιγά τι υποχρεώσεις έχει ένας πρόεδρος δημοτικού διαμερίσματος , κανένα σχεδόν, έλα που όμως η φωτιά κατάστρεψε το χωριό και ο πρόεδρος ήταν πολλή λίγος , και ούτε την βοήθεια που έφτανε από όλα τα μέρη της Ελλάδος δεν μπορούσε να μοιράσει, ούτε βοήθεια ήξερε να ζητήσει, αφού ούτε ένα επίσημο χαρτί δεν ήξερε να προσκομίσει στο δήμο η σε οικολογικές οργανώσεις( αφού καλά καλά δεν είχε τελειώσει το δημοτικό) ….άρα λοιπόν δεν ψηφίζουμε Μαρία….μόνο και μόνο επειδή είναι κολλητή μας…..γιατι τα παπουτσια θα μυρίσουν τόσο πολύ που ακόμη και να τα πλύνεις με σαπούνι…το σαπούνι σου θα χαλάσεις!!!
Καλησπερα cinderella.Και καλη εβδομαδα...
@Grammatea μου, μου άρεσε πολύ το σχόλιο σου. Δείχνει την αγάπη σου απέναντι στην παράταξη που υποστήριξες και υποστηρίζεις και τα ιδανικά στα οποία πιστεύεις. Εύχομαι πραγματικα να μην διαψευστείς και οι δυσκολίες απλά να σε πεισμώνουν. Ας πούμε οτι εγώ είμαι λίγο παραπάνω ρομαντική, λίγο παραπάνω ασυμβίβαστη και πολύ καχύποπτη απέναντι σε στημένες συμπεριφορές. Δεν υπονοώ οτι εσύ είσαι αλλιώς. Απλά σου εκφράζω αυτά που εγώ συνάντησα και με έκαναν να αλλάξω γνώμη. Η δικιά μου σχέση με τις παρατάξεις κράτησε ελάχιστα. Με την πολιτική κρατά μια ζωή. Κάτι είναι και αυτό. Καλό βράδυ καλέ μου!!
@ Μatrix εκείνη τη χρονιά οι εφορευτικές όλων των σχολών είχαν κλείσει τις πόρτες μετά το ντού στου Γκίνη για λίγο. Όχι μόνο των Πολιτικών!! ;)
@ Αrtanis μου αν και καταλαβαίνω οτι τώρα έχεις παιδιά, δουλειά, μια στρωμένη καθημερινότητα θα σου έλεγα να κοιτάξεις την πιθανότητα του Ανοιχτού πανεπιστημίου όπου επίσης μια φίλη μου, μανούλα και 40άρα πέρασε πριν από 2 χρονια και δεν το μετάνιωσε στιγμή. Εφόσον το θες και έχεις το χρόνο και το μεράκι!!
Το μότο σου με εκφράζει απόλυτα!!
Όσο για το τέλος, ελπίζω να τα καταφέρω σύντομα, πάντως προς το παρόν ζορίζομαι πολύ!!
Καλό βράδυ καλή μου!! :)))
@ Roadartist μου είναι πάρα πολλοί θέλω να πιστεύω που έχουν αυτή την απογοήτεση όπως κι εγώ απέναντι στα κοινά. Θυμάμαι πως όταν ήμουν εφορευτική το πρώτο έτος είχε κατέβει σύσσωμο να ψηφίσει, το δεύτερο λίγο λιφότερο και από εκεί και πάνω ήταν μια σκέτη απογοήτευση με εξαίρεση φυσικά το τελευταίο έτος και τους γνωστούς φοιτητές - φαντάσματα που οι παρατάξεις έφερναν δεν ξέρω κι εγώ από που!!
Καλό βράδυ κοριτσάκι και καλή εβδομάδα!!
@ ΝdN μου η αλήθεια είναι οτι αναρτώντας αυτό το κείμενο ήξερα οτι θα τσιγκλίσω πρωτίστως εσένα, το Γραμματέα και το Matrix που έχετε ασχοληθεί με τα κοινά κατά την περίοδο των φοιτητικών σας χρόνων και σας έχει μείνει το μικρόβιο!!
Λοιπόν δεν θα ξεχάσω ποτέ την ατάκα του αρχιΔΑΠίτη της σχολής μου όταν εγώ ήμουν πρώτο έτος. "όλοι οι καθηγητές εδώ μέσα είναι Πασόκοι και Αριστεροί. Που να βρεθεί θέση για Δεξιό. Τώρα που γίναμε κυβέρνηση θα αλλάξει το σκηνικό και θα διοριστούν και αυτοί."
Κατάλαβες Ndn μου; Γι αυτό σου λέω, άστο να πάει. Στο Λονδίνο μια χαρά είσαι(ελπίζω).
@ Αντάρτη απλά υποκλίνομαι στο μεγαλείο της απλότητας του σχολίου σου. Να είσαι καλά πραγματικά που με βρήκες και έτσι έχω τη δυνατότητα να σε διαβάζω και να μαθαίνω και εγώ.
Καλό βράδυ.
@ Poet μου που χάθηκες; Είσαι καλά; Καλησπέρα και σε σένα και ελπίζω να τα λέμε απο δω και πέρα!! :)))
Hello,..."Το βασικότερο όπλο μου είναι οτι είμαι ανένταχτoς μεν, με πολιτικές απόψεις δε οπότε κανείς δεν με περιορίζει στο να μιλήσω, να φωνάξω και να υποστηρίξω τα δικά μου πιστεύω. Οι δικές μου αξίες δεν ταυτίζονται με κανενός. ."
Η απόλυτη ταύτιση, που θυμίζει διδύμα όταν επεξεργάζονται το ίδιο θέμα.
Να είσαι καλά, always..
geia sas cinderella pou sas aresei kai o delivorias, ti kanete? ( :
Am I the only one who thinks politics should stay out of universities? thewrw tragiko afto pou simfainei me tis foititikes ekloges kai den gnwrizw alli xwra tis opoias ta panepistimia na einai toso entona politikopoiimena.
Ένα θα σου πω!
Η Τζούλια Αλεξανδράτου πήγε ως καλεσμένη της ΠΑΣΠ σε πάρτυ!!!!!
Oι παρατάξεις πέρα απ' το ότι λειτουργούν σαν εκκολαπτήρια των αυριανών πολιτικών πασάδων και επαγγελματιών κομματόσκυλων, προσφέρουν στήριξη στην γραμμή του κόμματος που εκπροσωπούν.
Κανείς δεν περίμενε πέρσι με τις καταλήψεις απ' την ΔΑΠ να διαφωνήσει με τον νόμο-πλαίσιο, ούτε απ' την Πανσπουδαστική να συμφωνήσει. Οι μεν είναι δεκανίκι της Κυβέρνησης, οι δε υποκινούν μια ψευδοεπαναστατικότητα. Δεν βάζω όλους τους σπουδαστές που συμμετέχουν στο ίδιο καζάνι, αλλά το κακό ξεκινάει από αλλού.
Όπως τα μέλη των παρατάξεων "προπονούνται" για να γίνουν οι αυριανοί πολιτικοί έτσι κι οι υποστηρικτές τους προπονούνται στην αυριανή οσφυοκαμψία, το γλείψιμο και τις ψευτο-δημόσιες σχέσεις. Θα είναι οι αυριανοί ψηφοφόροι με την ανάλογη νοοτροπία ότι κι αν σημαίνει αυτό. Άρα είναι θέμα συνείδησης του καθενός.
Τέλος, δεν έχω δει ποτέ τις παρατάξεις να προσφέρουν κάτι ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ στον χώρο του Πανεπιστημίου, ούτε βέβαια να έχουν ΠΟΤΕ κοινή θέση για θέματα που αφορούν όλους (χρηματοδότηση, έρευνα, πρόγραμμα σπουδών). Kαι που συμμετέχει ο απλός φοιτητής πέρα των εκλογών; Που μετράει η φωνή του; Στις συνελεύσεις; Χαχαχα!
Ας είναι καλά τα παρτάκια, οι εκδομές σε trendy μέρη και ο σημειώσεις made in δαπ κτλ. Άντε μπορεί να σου ρίξουν και καμιά γκόμενα/ο από κοντά...
Έζησα και ζω το ελληνικό πανεπιστήμιο σε όλες τις βαθμίδες του (προπτυχιακό, μεταπτυχιακό και διδακτορικό). Οι φοιτητικές παρατάξεις είναι μια νούλα, που τουλάχιστον στα Αθηναϊκά πανεπιστήμια συνεισφέρουν ελάχιστα σε οτιδήποτε (και το εννοώ αυτό) έχει να κάνει με φοιτητικά ζητήματα. Τι θα γινόταν αν η παοχή έφτανε μια μέρα το 95%. Θ ακούγανε κάποιο κουδουνάκι να χτυπάει. Γενικά ζω για τη μέρα που θα δω στην Ελλάδα να χτυπάνε μαζικά τα καμπανάκια από όλες τις πλευρές.
Ααααα και ένα σχόλιο για το blog σου. Είναι από τα αισθητικά πιο άρτια και καλαίσθητα blog που έχω δει. Nice, I 'll be watching you!!! Και αυτό δεν είναι απειλή.
@ Sealike2 μου welcome back!! Μου έλειψες! Αυτό το σχόλιο που έχεις βάλει σε εισαγωγικά που το βρήκες γιατί έχω φάει τον τόπο εδώ μέσα αλλά μπορεί να μην το πρόσεξα κιόλας. Αν το έχω γράψει εγώ, ισχύει απόλυτα. Αν όχι συμφωνώ μέχρι τελείας. Και απο το σχόλιο μου μπορείς να καταλάβεις οτι δεν είμαι καθόλου καλά!! :)))
@ bathtub καλησπέρα σας!! Κι εγώ διαφωνώ με τις φοιτητικές παρατάξεις που έχουν μετατρέψει το πανεπιστήμιο σε τσιφλίκι και χώρο μικροπολιτικών ανταλλαγών, συναλλαγών και όχι αλλαγών. Δεν θα με ενοχλούσε η πολιτικοποίηση αν είχε κάποιο αντίκρυσμα και κάποιο λόγο ύπαρξης. Δεν έχει όμως.
Στη Γαλλία δεν είναι κομματικοποιημένα τα πανεπιστήμια;
@ mmexer πόσο δίκιο λοιπόν είχε ο Παπανδρέου όταν διέλυε τη ΠΑΣΠ. Κάτι ήξερε. Άκου τη Τζούλια Αλεξανδράτου. Του χρόνου εύχομαι να φέρουν και το Ψινάκη. Αρκεί να έχω πάρει πτυχίο.
Καλησπέρες!!
@ Samael,
λοιπόν αυτό είναι το μεγαλείο των blogs. Να συζητάνε μεταξύ τους άτομα με τελείως διαφορετικές και συνήθως αντικρουόμενες απόψεις. Αν ποτέ σταματήσω αυτό θα μου λείψει πραγματικά.
Στο θέμα μας τώρα, αν και έχεις μια αιχμηρά ακραία προσέγγιση (που μου αρέσει προσωπικά) δεν έχεις άδικο. Είχα συμφοιτητή τελευταίο, των τελευταίων που χάρη στη παράταξη και την ποίκιλη βοήθεια που του προσφέρθηκε μέσα από αυτή πήρε πτυχίο περνώντας το 1/3 των μαθημάτων μέσα σε μια εξεταστική. Και ενώ δεν είχε και βαθμό πτυχίου, η παράταξη του άνοιξε και τις πόρτες για μεταπτυχιακό σε μια από τις περιζήτητες σχολές.
Έχω γνωρίσει φοιτητοπατέρες που ελπίζουν να αναρριχηθούν πολιτικά. Έχω γνωρίσει φοιτητοπατέρες που ελπίζουν να γίνουν βουλευτές. Όταν μπήκα στη σχολή οργίαζαν οι φήμες οτι ο υπέυθυνος μιας από τις δύο μεγάλες παρατάξεις είχε αυτοκίνητο-δώρο από το κόμμα.
Όλοι αυτοί λοιπόν και ο καθένας ξεχωριστά αδιαφορούν για το κοινωνικό συμφέρον και εστιάζουν στο προσωπικό. Δεν έίναι η πλειοψηφία αλλά η μειοψηφία που δεν ακολουθεί το ρεύμα απλά επιβεβαιώνει τον κανόνα. Καλησπέρες και φιλιά!!
@ νκ
καλωσόρισες στο σαλονάκι μου!! Κατ' αρχάς thanks a lot για τα καλά σου λόγια!! Να έρχεσαι και να μένεις όσο συχνά θες. Εδώ διανυκτερεύουμε με καφέ και τσιγάρο (και συζήτηση βέβαια!). Βλέπω οτι είναι κι εσύ μέσα στα πράγματα. Χαλάλι στο κουράγιο σου που κάνεις και διδακτορικό σε ελληνικό πανεπιστήμιο! Αλί σε μας!!!
Τώρα αν η αποχή φτάσει το 95% και πάλι δεν νομίζω οτι θα συγκινηθεί κανείς. Αρκεί και το 5% για να ληφθούν αποφάσεις. Γιατί μεταξύ μας οι κυβερνόντες από την πλειοψηφία έχουν πάρει λαϊκή εντολή; Απο το 40% των ψηφισάντων...Άρα; Και με 5% κυριλέ θα είναι.
Ασε βέβαια που εδώ πετάνε ένα ξεροκόμματο και τρέχουν όλα τα φαντάσματα να ψηφίσουν. Που έχουν μπει στη σχολή το 1920 και ακόμα να πάρουν πτυχίο...Ενας φαύλος κύκλος όλο το σκηνικό.
Πάντως αν φτάσουμε στα άκρα και δνε το πάρω χαμπάρι, στείλε μου ένα μάιλ να φέρω ποπ κόρν να τα δούμε μαζι!! χαχαχα!
Θα περάσω κι εγώ από το σπιτικό σου αλλά δώσε χρόνο γιατί πήζω ανελέητα!! :)))
Γνωστά πολιτικοποιημένα ρεμάλια που δεν σας κατονομάζω για να μην σας εκθέσω ελπίζω να συνεχίσετε να με αγαπάτε και με αυτά που γράφω!! :))))
Οι φοιτητικές εκλογές εδω και πολλά χρόνια ήταν μιά ιστορία αντεγκλήσεων και αντιφατικών αποτελεσμάτων, κομματικοιποιημένες σε βαθμό που δεν ξέρω αν κάνει καλό τελικά ή όχι, αλλα κυρίως αυτο που μένει ειναι οτι εξακολουθώ να μην ξέρω πόσο πρέπει να τις λάβω υπ όψη σοβαρά με όσα ακούω.
Συχνά βλέπω αφίσες με περιεχόμενο άλλοτε επαναστατικό, άλλοτε μοντέρνο, άλλοτε αλληγορικό και επειδή φοιτητής δεν ειμαι, δεν ξέρω πόσο αντίκτυπο έχουν στον φοιτητόκοσμο και πόσο εννοούν όσα αναφέρονται σε αυτές.
Τείνω να πιστέψω οτι σκοπό έχουν να προσελκύσουν επικοινωνιακά πιο πολύ παρά με ουσία.
Προτείνω τα κόμματα να κόψουν την αλυσίδα που τους δένει με το φοιτητικό "κίνημα" προσπαθώντας να προσελκύσουν ψήφους καμώνοντας πως νοιάζονται για την νεολαία, οτνα αυτη εχει καταλήξει σήμερα να ειναι η "γενιά των 700 ευρώ".
Οσο και οι παππούδες δηλαδη των 700 ευρώ επίσης.
Επίσης θα ηταν πιο σωστό να βελτιώνουν την πανεπιστημιακή παιδεία τα κόμματα οταν γίνονται κυβερνήσεις. Ολο για "μεταρρυθμίσεις" ακούμε και όλο περίπου τα ίδια μένουν.
Kalispera, με την ελπίδα πως τα πράγματα θα πηγαίνουν για εσένα από το καλό στο καλύτερο, με την ευκαιρία των ημερών που έρχονται θέλω να σου ευχηθώ να παραμένεις ψύχραιμη και ενθουσιώδης όπως χρειάζεται στις περιστάσεις που βιώνεις. Εξάλου,η συμπεριφορά και η στάση μας δίνει αξία και νόημα σε κάθε μετάβαση και εναλλαγή που μπορεί να συμβεί στην ζωή μας.Για το προηγούμενο σχόλιο μου με ενέμπνευσες εσύ, καθώς το χρησιμοποιήσα αυτούσιο ακριβώς για να σου δείξω την απόλυτη ταύτιση μου με την δική σου σκέψη. Να μην εγκαταλείπεις ποτέ τα ονειρά σου όσο ακατόρθωτα και να σου φαίονται ορισμένες φορές. Η αξία της επιτυχίας δίνει ρυθμό και νόημα σε μια ξεχωριστή πορεία ζωής...
Προσκληση, προσκλησούλααααα!
@ Τζονάκο μου χτύπησες διάνα θέτοντας πολύ σωστά τον αντίκτυπο που οι συγκεκριμένες αφίσες έχουν και τους σκοπούς που εξυπηρετεί η ύπαρξή τους με αλληγορικές ατάκες κλπ κλπ.
Αλλά επειδή μπήκε η Άνοιξη και ξεκινά και το Πάσχα ας παίξουμε ένα παιχνίδι! Η πρόσκληση στην παραπάνω ανάρτηση!! Φιλιά και καλή Κυριακή!!
@ Sealike2 μου αυτό το σχόλιο σου μέσα στα εισαγωγικά χωρίς λοιπόν να το έχω πει επακριβώς εγώ έτσι ήταν "πολύ εγώ". Ήταν σαν να με άκουγα να μιλάω. Χτύπησες διάνα!!
Να σαι καλά για το ενδιαφέρον, για τα ζεστά και αληθινά σου λόγια, για την υποστήριξη και για τη συμπαράσταση! Σε ευχαριστώ πολύ για το τόσο ξεχωριστό και συνάμα αληθινό σχόλιο σου...
Καλή Κυριακή και πολλά φιλιά!
@ Αρτάνις κι εσύ κι εσύ!! :)))
Απο πάνω!! Φιλιά!!!
Δημοσίευση σχολίου