Στο πνεύμα των ποδοσφαιρικών ημερών - Updated

Μερικές απορίες και σκέψεις τώρα που έχουν σφίξει οι ζέστες:

*Όλοι αυτοί που κάνουν τους προπονητές του καναπέ (όχι του δικού μου βέβαια), κουνώντας το δάχτυλο στον Ρεχάγκελ δεν είναι οι ίδιοι που πανηγύριζαν για την κατάκτηση του τρόπαιου το 2004 στην Ομόνοια;

**Όντας στο κλίμα των ημερών εκτός από μποϋκοτάζ στο γάλα, μήπως να αρχίζαμε το μποϋκοτάζ στα ΙΚΕΑ και στις Σουηδέζες το καλοκαίρι;

***Η Ρωσία δεν θα πρέπει να στεναχωριέται γιατί μπορεί να έχασε από την Ισπανία αλλά τουλάχιστον κέρδισε στη Ευροβίζιον. Εμείς που ήρθαμε τρίτοι με το Καλομοιράκι θέλουμε οπωσδήποτε τη νίκη το Σάββατο.

****O λόγος που παρακολουθώ το Euro:

*****Κι ο λόγος που αγαπώ τους Ιταλούς:

Και επειδή τα συνδυάζω όλα, να και ένα άκρως αθλητικό blogoπαίγνιον τύπου multiple choice. Μια απάντηση είναι μόνο η σωστή. Μην αντιγράφετε από τους διπλανούς σας. Και μην βγάλετε σκονάκια. Οι απαντήσεις με αιτιολόγηση απαραιτήτως.

1) Στο Euro του 2004, την επομένη της νίκης με την Πορτογαλία που μας χάρισε το κύπελλο έδινα μάθημα. Είχα κατέβει όμως με παρέα να πανηγυρίσουμε στην Ομόνοια και έτσι επειδή μετά δεν υπήρχαν ταξί, το κόψαμε ποδαράτο μέχρι το Πολυτεχνείο όπου και κάτσαμε να γράψουμε.

2) Πέρυσι είχα πάει στο τελικό κυπέλλου στο μπάσκετ, υποστηρίζοντας την τοπική ομάδα του Ρεθύμνου μόνο και μόνο επειδή έπαιζε ενάντια στον Παναθηναϊκό.

3) Μικρή έπαιζα φανατικά volley και είχα πάρει μέρος και σε τουρνουά αλλά μετά από ένα τραυματισμό αναγκαστικά σταμάτησα.

4) Τον Νοέμβριο που μας πέρασε είχα πάει με δύο φίλους μου για 24ώρες στη Ρώμη ώστε να παρακολουθήσουμε τον αγώνα κόντρα στη Λάτσιο και φυσικά ζήσαμε μεγάλες στιγμές.

Τhe results

Και μετά την συμμετοχή σας στο blogoπαίγνιδο θέλω να σας πω ότι είναι πάρα πολύ χαρούμενη!!! Γιατί ελάχιστοι το βρήκατε!! Όπως εγώ δεν έπεσα μέσα σε κανέναν σχεδόν έτσι κι εγώ με τη σειρά μου καμαρώνω που σας μπέρδεψα!!! Δεν είμαι κακός άνθρωπος ρε παιδιά! Αλλά να... είχε πλάκα!!!

Λοιπόν η σωστή απάντηση είναι το 2! Είχα πάει να στηρίξω τον ΑΓΟΡ απέναντι από τα βαζέλια που ήταν πολύ φανατισμένο κοινό, ενώ εμείς ήμασταν σαν εαρινή σύναξη των αγροφυλάκων. Οικογένειες, πιτσιρίκια που είχαν ανέβει με το καράβι, λοτταρία που κλήρωνε ένα αμάξι και απέναντι βεγγαλικά, να μην πέφτει καρφίτσα και οι φίλαθλοι να ουρλιάζουν. Ότι χάσαμε πανηγυρικά το προσπερνάμε.

Το 1ο έγινε αλλά εν μέρει. Δηλαδή εκείνη την ημέρα είχαμε μαζευτεί σε μια καφετέρια στο Παγκράτι, μετά κατεβήκαμε με τα πόδια Ομόνοια, πανηγυρίσαμε και μετά επειδή δεν υπήρχε ταξί ούτε για δείγμα το κόψαμε Αμπελόκηπους με τα πόδια!!! :PΟι εξετάσεις είχαν όμως τελειώσει. Τελευταίο μάθημα την επομένη του αγώνα με την Τσεχία. Και τότε ήθελα να κατεβώ να πανηγυρίσω γιατί είμαι μεγάλο σούργελο και μου αρέσει ο τζερτζελές αλλά μπήκε στη μέση ο μπαμπάς και το σχέδιο ναυάγησε, γιατί έχουμε και μια αδυναμία πως να το κάνουμε!!

Το 3ο είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Εγώ και ο αθλητισμός δεν έχουμε καμιά επαφή. Το μόνο είδος άθλησης που κάνω είναι το περπάτημα και το κολύμπι το καλοκαίρι στη θάλασσα!!! Οι κολλητές μου δε, πάντα ήθελαν να με παίζουν κι εμένα στο volley στο σχολείο. Τόσα χρόνια μετά αυτό το σαδομαζοχισμό τους ακόμα να τον καταλάβω!!!

Το 4ο το ήθελα πάρα πολύ αλλά το σκεφτήκαμε αργά και δεν βρήκαμε εισιτήρια!!

Νικητές ο Μανώλης και ο Matrix!!!!