Πέμπτη, Ιανουαρίου 15, 2009

Τι τίτλο τώρα να βάλω;

Οι Άγγλοι λατρεύουν τις φιλανθρωπίες. Έξω από το σούπερ μάρκετ, το μετρό, το πανεπιστήμιο, κεφάτοι και αφυπνισμένοι (;) νέοι μαζεύουν χρήματα για τα παιδάκια, τα σκυλάκια, τα γατάκια. Εσύ δίνεις τον όβολό σου κι αυτοί σου δίνουν μια κονκάρδα, ένα αυτοκόλλητο, ένα κομμάτι κέικ και έτσι πάτε και οι δύο ήσυχοι για ύπνο. Κι είναι τόσο υποκριτικό από έναν λαό που έχει πηδήξει ολόκληρο τον πλανήτη κυριολεκτικά να αποκοιμίζει τη συνείδησή του με τέτοιες πολύ ανούσιες κινήσεις και πρακτικές.

Τις μέρες που στη γειτονιά μας γίνεται σφαγή, οι κυβερνόντες των Δυτικών και φυσικά προηγμένων κρατών κοιτούν με σοκαρισμένο ύφος τη γενοκτονία που γίνεται στη Γάζα. Ο Σαρκοζί, πήγε, ήρθε, γύρισε, εκείνο το κορίτσι η Κάρλα τι κάνει ξεχάσαμε να ρωτήσουμε. Οι Ευρωπαίοι κοιτούν συντεταγμένοι όλοι προς τα Νοτιοανατολικά. Ορισμένοι βάζουν και το χέρι μπροστά από τα μάτια για να μην δουν όλη τη φρίκη σε γκρο πλαν. Οι Τσέχοι που έχουν αναλάβει την προεδρία της Ευρωπαϊκής ένωσης χτυπούν παλαμάκια και υποστηρίζουν πολύ φυσικά τους Ισραηλινούς. Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ οργίστηκε επειδή οι Ισραηλινοί χτες έπληξαν κτήριο του Οργανισμού.   Ότι χτύπησαν επίσης νοσοκομείο γεμάτο με τραυματίες δεν του έκανε και τεράστια αίσθηση. Ο Ομπάμα στην πρώτη του δήλωση μετά την εκλογή έψαχνε τι ράτσας σκυλάκι να πάρει στο Λευκό Οίκο. Με το άγχος του κοιμάμαι κάθε βράδυ γαμώτο. Λες να μην βρήκε; Κοτζάμ πλανητάρχης; Θα σκάσω.

 Και ενώ η φρίκη αυτή συνεχίζεται, πιτσιρίκια σκοτώνονται, εμείς, οι γαμάτοι bloggers ψάχνουμε ποσοτικά ποια πλευρά έχει τις περισσότερες απώλειες, κάνουμε αναλύσεις επί αναλύσεων, γράφουμε πολύ ήσυχα πίσω από τα πληκτρολόγια μας, αγανακτούμε πατώντας λίγο πιο πολύ το Enter. Σιγά αγάπη θα σπάσει το Vaio. Τσακωνόμαστε αν οι Ισραηλινοί τρώνε Παλαιστινίους ή οι Παλαιστίνοι τρώνε Ισραηλινούς. Ειρωνευόμαστε και κάνουμε το καθήκον μας αφυπνίζοντας συνειδήσεις. Πάντα αγκαλιά με το πληκτρολόγιο και μια κούπα με ζεστό καφέ.

Κόσμος με καρφιτσωμένο στο πέτο του παλτού το σηματάκι της Παλαιστίνης και παγωμένο βλέμμα πηγαινοέρχεται σφίγγοντας το. Κάνει απίστευτο κρύο. Άσε μην αρρωστήσουμε χειμωνιάτικα.

Μα το χειρότερο δεν είναι ότι όλοι εμείς δεν κάνουμε τίποτα. Το χειρότερο είναι πως νομίζουμε ότι κάνουμε. Πιστεύουμε ότι βοηθάμε. Έχουμε τη σιγουριά ότι είμαστε κομματάκια του πάζλ που θα αλλάξει τον κόσμο. Διαρρηγνύουμε τα ιμάτια μας πως αγωνιζόμαστε. Κι αν κάτι με τρομάζει είναι μια φράση που πάντα έλεγε η γιαγιά μου. «Παιδί μου ο καθένας έχει το πρόσωπο που του αξίζει». Μήπως του μοιάζουμε;    



Υ.Γ Φωτογραφίες διάσπαρτα μαζεμένες από το διαδίκτυο. Από τον πιτσιρίκο, το in.gr, τον preza και πάει λέγοντας.

19 σχόλια:

leondokardos είπε...

cindaki μόνον ένας τίτλος ταιριάζ : ΦΡΙΚΗ.
Προσωπικά πιστεύω οτι πάρα πολλά πράγματα έχουν αλλάξει στην εποχή μας και κυρίως άλλαξε ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Αδιάφορος,καθισμένος αναπαυτικά στο σαλονάκι του,παρακολουθεί πολέμους, σφαγές,τη πείνα που μαστίζει κάποιες χώρες, παιδιά να πεθαίνουν. Ναι ,μιλάμε όλοι για τα τραγικά που συμβαίνουν στο κόσμο,όσο όμως δεν μας αγγίζουν,σκασίλα μας.Λείπει πλέον η ευαισθησία.
Αυτή η αδιαφορία έχει φαίνεται μπολιάσει και τους ηγέτες του κόσμου. Δήθεν παρεμαβαίνουν,δήθεν ενδιαφέρονται,δήθεν πονάνε.
Σωστός ο προβληατισμός σου cindy μου.
Και το ερωτημα σου "τι κάνουμε εμείς" αναπάντητο.Για τόσα όσα απαράδεκτα, αποτρόπαια γίνονται γύρω μας.

τσότσος είπε...

Πολύ δυνατό το κείμενό σου φίλη μου...
Δεν έχω σαφή εικόνα τί μπορεί ο καθένας μας να κάνει ή αν αρκει ό,τι μικρό κάνουμε π.χ. να υπογράψουμε για συμπαράσταση στους Ισραηλινούς αντιρησίες που τους έχουν φυλακή οι σφαγείς (έχω βάλει το σχετικό βίντεο στο blog νου)ή να συνεισφέρουμε σε λογαριασμούς υπέρ των θυμάτων της Γάζας.
Έχεις πρόταση;

ikor είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με το κείμενό σου cindy!

Η σιωπή μας όμως πρέπει να γίνει δράση! Πρέπει να βρούμε τρόπο να στείλουμε υλική βοήθεια σε αυτούς τους ανθρώπους!

Πάντως με όσους οργανισμούς επικοινώνησα έως τώρα απάντηση δεν πήρα σχετικά...

Matrix είπε...

Κάποιοι βέβαια σηκώθηκαν και πήγαν εκεί...

Οι υπόλοιποι ότι νιώθει ο καθένας καλό είναι, αθόρυβα και ανωνυμα πάντα.

marianaonice είπε...

Ντράπηκα cinderella μου...
ναι ντράπηκα γιατί είμαι κι εγώ από αυτούς που νομίζουν ότι κάτι πάει να κάνει...
Πόσο δίκιο έχεις!!

Γιώργος Τ. είπε...

Γεμάτο ωμό ρεαλισμό το κείμενό σου.. Προσωπικά πάντως, δεν πιστεύω ότι πάω να κάνω κάτι.. Γράφω για μένα και μόνο.. Καλή η σκέψη ότι κάτι θα μπορούσε να κάνει ο καθένας, αλλά δύσκολα αφήνεις την ζεστασιά του γραφείου σου..

τσότσος είπε...

Τουλάχιστον να μποϋκοτάρουμε προϊόντα εταιριών που υποστηρίζουν το Ισραήλ. Δείτε αυτό (http://home.pacbell.net/halnet/Boycott%20Israeli%20Products%20Campaign.htm)

Σοφία είπε...

Προσωπικά δεν ασχολούμαι με πολιτικά θέματα μέσα από το μπλογκ, γι' αυτό δεν έχω κάποιο σχόλιο να κάνω. Ήθελα μόνο να σου πω ότι οι νέοι (και οι γέροι) με τα κουβαδάκια είναι στην πλειοψηφία τους εθελοντές και συνεπώς όσο αφυπνισμένοι χρειάζεται να είναι. Αυτοί που βλέπεις με τα ντοσιέ, που σε κινηγάνε εκ μέρους κάποιου charity, είναι απλοί υπάλληλοι. Σήμερα μπορεί να σε παρακαλάνε να συνδράμεις τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, αύριο μπορεί να σου πουλάνε χάμπουργκερ στα Μακ Ντόναλντς.

cinderella είπε...

Λεοντόκαρδέ μου αυτό ακριβώς. Αυτή η επικαλυμμένη αδιαφορία. Το απόλυτο κενό. Το "έστω". Αχ να ξερες πως με τρομάζουν αυτά. Και ξεκινάνε από τα πολύ μικρά. Από τον διπλανό που θα κλωτσήσει τη γάτα και εμείς θα μείνουμε αμέτοχοι. Από τον Ισραηλινό που θα βομβαρδίσει τη Γάζα κι εμείς θα αλλάξουμε κανάλι. Τόσο απλά, τόσο κυνικά.

cinderella είπε...

@ Tσότσο μου καλέ αυτό γυροφέρνει στο μυαλό μου τόσες μέρες. Ναι, το μποϊκοτάζ, οι διαδηλώσεις, η ανθρωπιστική βοήθεια ειναι κάποιες ιδέες. Δεν λύνουν όμως το πρόβλημα. Δυστυχώς όσο η Αμερική υποστηρίζει το Ισραήλ και δέχεται τις σφαγές, τόσο πιστεύω πως τα πράγματα δεν θα αλλάξουν. Οι Ευρωπάιοι είναι απλά παρατηρητές και με την ουρά στα σκέλια.
Κι εμείς κάπως πρεπει να αντιδράσουμε. Αλλά να ειμαστε πολλοί. Πάρα πολλοι. Τόσοι που να μας φοβηθούν.

cinderella είπε...

@ ikor μου
που επικοινώνησες? πως?

cinderella είπε...

Μatrix απ' όσο ξέρω μόνο μια ομάδα του Παπανδρέου πήγε. Κάνω λάθος;
Και που να πας κιόλας, πλάκα κάνουμε; Εδώ βομβάρδισαν το κτίριο του ΟΗΕ. Επιδειξη ισχύος καθαρά. Αν ήταν να πηγαίναμε ΟΛΟΙ ναι.

cinderella είπε...

@ Μαριάνα μου στείλε μου σε παρακαλώ ενα μάιλ, ή γράψε μου εδώ το μάιλ σου. Δεν μπορώ να το ανοίξω από το προφίλ σου και δεν ξέρω γιατί. Θέλω να σου πω κάτι!!

cinderella είπε...

@ Γιώργο το ξέρω ειλικρινά! :(
Ολοι μας το ίδιο!
Πολλές καλησπέρες!

cinderella είπε...

@ Σοφάκι και να φανταστείς εκτός όλων των άλλων...σιχαίνομαι τα Μακ Ντ. !!!
Καλησπερες!!

marianaonice είπε...

cindy μου πράγματι το yahoo μου κάνει κόλπα τώρα τελευταία και δεν ξέρω γιατί. Άλλα μέηλς μου τα στέλνει και άλλα όχι.

Λοιπόν τα mails μου είναι:

marianna_on_ice@yahoo.gr
kai
dyosmos2@gmail.com

Προσπάθησε σε ένα από τα δύο ή και στα δύο και όποιο λειτουργήσει!
χαχαχα!!
Φιλιά!

leondokardos είπε...

cindy μου και εγώ τρομάζω. Πολλές φορές νομίζω οτι περπατώ σαν υπνοβάτης μέσα σε κάτι άγνωστο,σε μια αδιάφορη, διαλυμένη κοινωνία.
Και όταν εξωτερηκεύεις τις ευαισθησίες σου,σε θεωρούν και χαζό,οτι δε ξέρεις να ζήσεις. Είναι αυτοί που έχουν ισοπεδώσει τα πάντα, καθε ανθρώπινο συναίσθημα ,κενοί ,άδειοι.

cinderella είπε...

@ Μαριάνα μου όλα οκ!! :))

cinderella είπε...

@ Γλυκέ μου Λεοντόκαρδε, μακάρι να μην είχα ακριβώς τα ίδια συναισθήματα με σένα. Μακάρι.