Σάββατο, Ιανουαρίου 17, 2009

Τάρτα με κρέμα ζαχαροπλαστικής και φρέσκιες φράουλες (updated)

Για δεύτερη φορά θα βρεθούμε μαζί με τη Νανά παρέα, κάτω από το κιόσκι. Ναι, η πιο γλυκιά φωνή των ερτζιανών θα διαβάσει αυτή την ανάρτηση κι εγώ (μιας και έχουμε δύο ώρες διαφορά) θα πρέπει να τρέξω για να μας ακούσω. Καλημέρα σε όλους!

Είμαι πλέον πεπεισμένη πως ο ποιητής είχε ακριβώς το ίδιο δίλημμα με μένα. Αφού αμφιταλαντεύτηκε αν αυτός ο κόσμος είναι μικρός ή μέγας, το έγραψε και τα δύο στο Άξιον Εστί και έκανε πλατινένια ποιητική επιτυχία. Ο Λιακόπουλος ήρθε λίγο αργότερα μέσα από τους δέκτες του Αρκαδία και Μακεδονία tv να πουλήσει τα αριστουργήματά του και να υποστηρίξει πως όλοι είναι Έλληνες αλλά δεν το ξέρουν. Δεδομένου ότι εδώ στο Λονδίνο, μετά την Αγγλική φοριέται ιδιαίτερα η Ελληνική γλώσσα το παρόν αξίωμα δεν μου κάνει και ιδιαίτερη εντύπωση. Μπορώ με βεβαιότητα να υποστηρίξω πως αυτός ο κόσμος είναι τρανός και έχει γεμίσει διάσπαρτα με Έλληνες. Είμαστε παντού, είμαστε πολλοί.

Γι αυτό και όταν μπαίνει η καλοντυμένη πιτσιρίκα στο κόκκινο λατρεμένο λεωφορείο, μετά από λίγο ακούς τη φωνούλα της σε άπταιστα ελληνικά «Με τρόμαξες βρε βλάκα».

Γι’ αυτό όταν μπαίνεις στο λατρεμένο κόκκινο λεωφορείο και ανεβαίνεις στον επάνω όροφο ακούς το Βουρλιώτη να τραγουδά πως σου βγάζει κόκκινη κάρτα μέσα από τα αυτιά του πιτσιρικά που κάθεται 10 θέσεις πιο πίσω.

Γι’ αυτό και όταν περπατάς πρέπει να μιλάς σιγά, ειδικά όταν κουτσομπολεύεις. Όλο και κάποιος Έλληνας θα χαρεί που σε άκουσε και θα σταματήσει να σου πει γεια ή να σου κάνει καμάκι και να σου δώσει το κινητό του. Ναι, μου έχε συμβεί και αυτό. Έλληνας δεύτερης γενιάς, πετάχτηκε από το τραπεζάκι που καθόταν να μας χαιρετήσει γιατί άκουσε πως μιλάγαμε Ελληνικά. Και παρεμπιπτόντως να μας προτείνει να πάμε και για ποτό το βράδυ.

Για αυτό και όταν ξεχάσεις την εκπληκτική κόκκινη ομπρέλα στο London eye και σου φωνάζουν όλοι στα Αγγλικά να γυρίσεις να την πάρεις, θα βρεθεί και ένας Έλληνας να πατήσει μια φωνή που θα καλύψει τις φωνές όλων των άλλων για να σου πει «ρε κοπελιάαα κουφή είσαι; Την ομπρέλα ξέχασες λέμε».

Γι αυτό και σε όλα τα Αγγλικά πανεπιστήμια οι κλίκες των Ελλήνων είναι οι πιο ξακουστές. Sos θέματα, «συνεργασίες» και δεν συμμαζεύεται παίζουν σε ελληνικό ρυθμό εδώ.

Βέβαια ενώ ο κόσμος είναι γεμάτος με Έλληνες εγώ πέφτω συνεχώς πάνω σε γνωστούς. Κάποιος θα ξέρει κάποιον κι εκείνος ο κάποιος κάποια σχέση θα έχει κατά κάποιο τρόπο με μένα.

Από τις πρώτες μέρες που ήρθα εδώ, ναι κάποιος με ρώτησε τι έχω κάνει στη ζωή μου. Του είπα ότι είμαι Πολυτεχνίτισσα, σιγά το φοβερό, εγώ και χιλιάδες ακόμα Ελληνίδες, με μια φυσικότητα. Κι αυτός βρήκε να με ρωτήσει αν είμαι «παραταξιακά φυντάνι του τάδε». Ο τάδε μέσα στο Πολυτεχνείο επί της εποχής μου και εποχής του είχε προσηλυτίσει όχι μόνο ολόκληρο το θηλυκό πληθυσμό αλλά και τα ωάρια του. Εγώ του είχα ξεφύγει μιας και πάντα ήμουν αριστεροαυτόνομη, οπότε δεν κοκκίνισα αλλά η φλεβίτσα στο κούτελο που πάντα με προδίδει πετάχτηκε για να αποδείξει ότι ο κόσμος είναι μια κουτσουλιά.

Λίγο καιρό αργότερα ένας φίλος ήρθε στην εστία. Εντάξει πολύ φίλος, ικανοποιηθήκατε τώρα; Και μια Ελληνίδα της εστίας στο διάβα μας ήταν από αυτές που κάποτε τους είχε κάνει «ιδιαίτερα». Τώρα σε τι μάθημα θα σας γελάσω και δεν τον θέλω. Τον αποκάλεσε καρδιά της και αυτό μου έφτασε.

Και ενώ μετά από αυτά τα συμβάντα αποφάσισα να κόψω κάθε επαφή με τους Έλληνες κυρίως της εστίας, χτες που πήγα να πάρω την αλληλογραφία πέφτει πρώτα ένας φάκελος με το όνομα της κοπέλας που τις πάλαι ποτέ καλές εποχές της αθωότητας ήταν κολλητή μου. Ναι στο δημοτικό. Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να καρφώσω πορτοπαράθυρα και να μην ξαναβγώ από το δωμάτιο. Να κάνω συνεχώς blogging και να αποδείξω το αναληθές του Λιακόπουλου που είναι σαφώς δανεισμένο από τον Ελύτη και αποδεικνύεται μέσα από τα δικά μου βιώματα.

Υ.Γ. Ο τίτλος της ανάρτησης…παντελώς άσχετος από το ζήτημα. Δεν πειράζει. Αξίζει τα λεφτά του.

34 σχόλια:

marianaonice είπε...

Ναι τελικά έτσι όπως φαίνεται ...όλοι είναι έλληνες και δεν το ξέρουν!!
Λες:
"...Λίγο καιρό αργότερα ένας φίλος ήρθε στην εστία. Εντάξει πολύ φίλος, ικανοποιηθήκατε τώρα; Και μια Ελληνίδα της εστίας στο διάβα μας ήταν από αυτές που κάποτε τους είχε κάνει «ιδιαίτερα». Τώρα σε τι μάθημα θα σας γελάσω και δεν το θέλω. Τον αποκάλεσε καρδιά της και αυτό μου έφτασε..."

Έχεις δίκιο! Είναι από τις στιγμές που θέλεις να ξεχάσεις ότι είσαι κι εσύ Ελληνίδα και ότι έχεις οποιαδήποτε σχέση με Έλληνες! είναι από τις στιγμές που δεν ξέρεις πόσο μακρυά πρέπει να πας, σε ποια γωνιά της γης να χωθείς, να κρυφτείς, για να πάψει η ...Ελλάδα και οι γ***νοι Έλληνες της, να σε πληγώνουν με όλους τους τρόπους!!

Παρηγοριέμαι τελικά γιατί ενώ όλη μου η ύπαρξη ζητάει να φύγει από εδώ και να χαθεί ακόμη και στο βάθος του ωκεανού για να κρυφτεί από ό,τι την πονάει, τελικά βλέπω ότι η φυγή δεν είναι λύση...
Παντού και πάντα ...η Ελλάδα θα σ' ακολουθεί!!

Πολύ δυνατό Σίντυ μου, όπως πάντα!!

Γκρινιάρης είπε...

Εντάξει, η αλήθεια είναι πως εύκολα βρίσκεις Έλληνες εδώ, αν έχεις τα αυτιά και τα μάτια σου ανοιχτά. Εντάξει, δεν είμαστε δα και τόοοσο πολλοί αναλογικά, απλά μεταξύ μας εντοπιζόμαστε! :) Και όσο να' ναι, νιώθεις κάπως όταν σε έναν ξένο τόπο συναντάς κάποιο που μιλάει την ίδια γλώσσα, που κουβαλάτε παρόμοιες αναμνήσεις.

Πάντως ο κόσμος είναι πολύ μικρός...

stojohn είπε...

Το πιο πιθανό είναι να μην μένει πλεον στην εστία, στο δικό μου δωμάτιο είμαι ο 3ος σερί Ελληνας που μένω.

Εχω πάρει συνδρομή στο People Management, catalogue της Barcelona με ανανέωση της συνδρομής και φυσικά το καλυτερότερο αμέσως μετά τα Χριστούγεννα. Κάρτα με χρόνια πολλά και ευχές...από το Hilton!!

Ωραίος ο αρχηγός, πηδούσε σε κυριλέ μέρη όχι μαλακίες!

Ανώνυμος είπε...

α, εσύ περνάς μια χαρά. και κάθεσαι και παραπονιέσαι. δεν σου φτάνει, βρε, που έχεις γύρω σου τόοοοση πατρίδα να σε προσέχει και να σου μιλάει? ο κόσμος είναι εξωφρενικά μικρός. δεν παίζει να μην εντοπίσεις κοινά σημεία και γνωστούς με φαινομενικά άγνωστους ανθρώπους. ψυχραιμία! δεν μπορείς να ξεφύγεις!!

phlou...flis είπε...

Τελικά μήπως όλος ο κόσμος είναι απόγονοι ελλήνων. Του Μ. Αλεξάνδρου ίσως; 
Το θέμα είναι αν είναι κανείς να καλό να βρίσκει παντού έλληνες ή θα πρέπει να συγχρωτίζεται με άλλο κόσμο να μαθαίνει κι άλλες κουλτούρες.

PN είπε...

Αγαπητό μου Όργιο. Από τη σχετικά πρόσφατη εμπειρία μου στο Λονδίνο παρατήρησα το ίδιο ακριβώς φαινόμενο με αυτά που περιγράφεις. Δεν ήτο σπάνιο να με σταματούν στου δρόμους άνθρωποι (λόγω της ομορφιάς μου κυρίως βέβαια) και να φωνάζουν "ωωωω ρε πατρίδα...βγάλε μας αν μπορείς μια φωτογραφία στο Πικαντίλι Τσίρκους". Δεν θες να σχολιάσω το Λίτσες Σκουέαρ βέβαια...ξέρεις...εκείνη η προφορά που σε κολλάει στον τοίχο και εύχεσαι να έρθει γρήγορα η χαριστική βολή!!

Για τις φοιτητικές κλικες δεν μπορώ να μιλήσω...για ευνόητους λόγους. Για ποιούς; Μα καλά είσαι ζώον; Εδώ στην Ελλαδα είμαστε μόνο Έλληνες....Hellooooooo!!!!! Αχ...σε έχει βαρέσει η ψύχρα του Τάμεση μου φαίνεται.

Και σε αυτό το σημείο να σε βρίσω επίσης. Στοιχειώδης κανόνας του blogging...Δεν εξαπατούμε το κοινό μας με άσχετους τίτλους...'Αρχισα ο έρμος να διαβάζω περιμένοντας με τα σάλια να τρέχουν και καταλήγω να διαβάζω για το Ελληναριό στο Λονδίνο. Εεεεεεεε όχι...ούτε ο Θεός δεν το θέλει!!! Νισάφι...λυπήσου μας τους ανθρώπους που λένε το ψωμί ψωμάκι....γιατί βρε Όργιο....αυτη η εκπάγλου ομορφιά θέλει θυσίες για να διατηρηθεί.

Κάπου εδώ λέω...να κλείσω το σεντόνι μου και να σου ευχηθώ "Μακριά από τους Έλληνες"!!!!! Και γυρνώντας φέρε και μια τάρτα με φράουλες...μμμμμ!!!!!

Λιτσάκι είπε...

Να φανταστώ ότι σε αυτή την εστία δεν γνωρίζεστε όλοι με όλους;
Μα που είναι αυτό το ελληνικό στοιχείο...εμείς...στο τριώροφο μας...μια οικογένεια είμαστε. Ναι, όχι κλασσική οικογένεια αλλά οικογένεια.
Καλέ...οικογένεια δεν το λένε αυτό όταν μαγειρεύει ο ένας για τους άλλους, πλένει ο ένας για τους άλλους, καθαρίζει ο ένας για τους άλλους, είναι εκεί ο ένας για τους άλλους; Καλέ...σαν τους 3 σωματοφύλακες είμαστε! Το βρήκα!

------ είπε...

Ελα κούκλα μου...τι κανεις;;;χαθηκαμε ε;;;
Να διαβασω στην αυριανή εκπομπή την προηγούμενη ανάρτησή σου:
Τί τίτλο να βάλω;;;;
Σε φιλώ γλυκα κι εσένα κι όλα τα ελληνάκια του Λονδίνου,ιδιαίτερα αυτά που τα παραθυρά τους βλέπουν στο ποτάμι και περιμένω απάντηση .....μην το ξεχασεις!!!!!

leondokardos είπε...

Πρίν απο 20 μέρες που ήμουνα στο Λονδίνο, αντιμετώπισα την ίδια κατάσταση. Μέ κοίτζε κάποιος μέσα σε ενα κατάστημα και δίχως δυσταγμό, στα ελληνικά, μου λέει "Ελληνας είσαστε;".
Περιέργια, οικειότητα ή βλακεία !!

Κλίκες στα Πανεπιστήμια ;; Συνηθησμένο το φαινόμενο και παντού.΄Ισως μας ενώνει τότε η μοναξιά,η ανασφάλεια,ή η ελληνική ψυχή.
Απο την άλλη μεριά, έλληνες υπάρχουν παντού στο κόασμο. Μη ξεχνάς οτι ένας Κεφαλονίτης (νησί καταγωγής μου γαρ) έγινε κάποτε Βασιλιάς μιας φυλής στην Αφρική !!

ΥΓ.Αφησα απάντηση στο σχόλιό σου στο μλογκ μου.

Dimitra Andritsiou είπε...

Χαχαχαχα! Είσαι φοβερή! Περίμενα κι εγώ να διαβάσω συνταγή για τάρτα νυχτιάτικα.

Ξέρεις μου θύμισες εκείνη τη διαφήμιση γνωστής αεροπορικής εταιρίας με τους Έλληνες να βρίζονται ωραιότατα στα σοκάκια του Λονδίνου.

Και πόσες πληροφορίες! Ειλικρινά το κεφάλι μου έχει γίνει καζάνι με το να προσπαθώ να καταλάβω πόσο φίλος ήταν ο καλός σου φίλος, ποιος είναι ο "τάδε" στο Πολυτεχνείο και το κυριότερο όλων, πόσο εκπληκτική είναι η κόκκινη ομπρέλλα σου. :D

Να' σαι καλά, Σταχτοπούτα

tzonakos είπε...

Ελαφρώς οργισμένο ποστ ;
Ξέρεις κατι ... αναρωτιόμουν σε τι βαθμό οι Ελληνες που ζουν στο εξωτερικό γενικότερα και ειδικά σε Αγγλία και Αμερική, εχουν μεταξύ τους σχέσεις καλές.
Ακούω απο δω κι απο κει διάφορα και δεν ξέρω τι να πιστέψω, άλλος τα λέει ετσι κι άλλος αλλιώς.
Οσο όμως ακούω και διαβάζω, τόσο γίνομαι πιο επιφυλακτικός, όχι καχύποπτος απαραίτητα, απλα επιφυλακτικός.
Ειναι βλέπεις πολλά τα δείγματα γραφής προς αποφυγήν που εχω δει ...απο διάφορους ...
Πάντως καλύτερα να βγαίνεις παρά να κάθεσαι μόνο μεσα και blogging.
Καλό απόγευμα Καναπερέλλα :)

apos είπε...

Πόσα μου θύμησες, αγαπητή cenicienta.
Πριν από πολλά χρόνια που βρισκόμουν στην ίδια πόλη για τον ίδιο λόγο, ζούσα και εγώ τον μύθο των Ελλήνων.
Τουλάχιστον λόγω διπλής πατρίδας, γλίτωνα κάπως με το να παριστάνω τον... αλλοδαπό. Ανάλογα με την περίσταση. Και απλώς άκουγα και χαμογελούσα. Με βοήθησε βέβαια και το αντικείμενο σπουδών, που σημαίνει ότι δεν είχα συμφοιτητές Έλληνες.
(ελπίζω να γλιτώσεις το Elyse. Eγώ τα είχα καταφέρει, αλλά πάντα με έτρωγε μια περιέργεια...)

Από Μηχανής Θεός είπε...

Γμτ!!! Πάνω που διάβασα τον τίτλο και όρμησα με μανία στο κείμενο νομίζοντάς το για τάρτα... τελικά ανταμοίφθηκα εξίσου νομίζω...

Για κάποιο λόγο στο εξωτερικό πραγματικά ΔΕΝ θέλω να βλέπω Έλληνες. Τους καταλαβαίνω από χιλιόμετρα σε περίπτωση που είναι τουρίστες και λοξοδρομώ. Λες και μου θυμίζουν όλα όσα μου την δίνουν στο Ελλάντα...
Ξενιτεμένο μου, στην Βρετανία κάντο όπως οι Βρετανοί.. Και μακριά από κλίκες, λόμπυ και χασαποταβέρνες..

Γιώργος Τ. είπε...

Οι Έλληνες τελικά είναι παντού.. Δεν έχω ταξιδέψει πολύ, μόνο Άμστερνταμ και Πράγα, συνηθισμένοι προορισμοί.. Όπου και να πήγαινα, κάποιον Έλληνα θα τον έβρισκα.. Στην αρχή μου φάνηκε χαριτωμένο, μετά άρχισε να μ' εκνευρίζει..
Ο κόσμος πάντως είναι πολύ μικρός.. Αυτό είναι γεγονός!!

cinderella είπε...

@ Mαριάνα μου να σου πω τι συμβαίνει. Όπως και στην Ελλάδα έτσι κι εδώ υπάρχουν Έλληνες που δεν θες ούτε να ξέρεις. Συμφεροντολόγοι, παρτάκηδες, που κοιτούν να κάνουν τη δουλειά τους στις πλάτες σου. Υπάρχουν κι άλλοι που είναι αγκαλιές ανοιχτές και μπορείς να συζητήσεις μαζί τους το κάτι παραπάνω!
Φιλιά κουκλίτσα μου!!

cinderella είπε...

@ Gkriniari εμένα ειλικρινά μου φαίνονται δυσανάλογα πολλοι οι Έλληνες! Είμαστε παντού, είμαστε πολλοί!!
Είναι ωραίο γιατι σου δημιουργεί ένα αίσθημα οικειότητας. Βέβαια πολύ έυκολα για τους ακριβώς αντίθετους λόγους μπορεί να δημιουργήσει συναίσθημα αποστροφής.

cinderella είπε...

@ stojohn ειδικά αυτό με το Χίλτον...εσείς να το βλέπετε. !!! :)

cinderella είπε...

@ Θείε Σκρούτζ, ελπίζω όλα να είναι καλύτερα ;)
Και...αυτό...το δεν μπορείς να ξεφύγεις...με άγχωσε πολύ!!! Καλύτερα να μην το έγραφες! Πες το κλειστοφοβία!!

cinderella είπε...

@ phloufli μου ψηφίζω και τα δύο στη σωστή δοσολογία!!! :))
Και το ξένο ειναι καλό αλλά και το ντόπιο!! :))
Καλησπερες!!
Αααα και μην λέτε τέτοια! Μας διαβάζει και ο Λιακοπουλος!

cinderella είπε...

@ Αγαπητό όργιο. Αυτοί οι τίτλοι γράφονται για σένα που με διαβάζεις διαγώνια και ξέρω πως αν δεν σε κεντρίσει ο τίτλος δεν με διαβάζεις καθόλου.
Από εκεί και πέρα οι κλίκες...έχουν και το μαλακα τους παντα μεσα!
Αυτόν που παντα ζητάει αλλά αν εσύ ζητήσεις δεν θα δώσει ποτέ!
Αχχχ και πάλι αχ!!

cinderella είπε...

@ Λιτσάκι...μήπως να ανταλλάζαμε παπούτσια;
Καλώς ήρθες! :))

PN είπε...

Εγώ διαβάζω διαγώνια; Εγώ που είμαι ο πιο πιστός σου πελάτης; Εγώ που σε έχω διαφημίσει στα πέρατα της οικουμένης; Εγώ που Cindy λέω και στάζει μέλι το κατά τ' άλλα πανέμορφο στόμα μου (δεν έχω γαμάτα χείλη...χαχαχα...ας με σταματήσει κάποιος);

Φτού σου Όργιο!! Τώρε δεν θα σου μιλάω από εδώ και πέρα...καλά μου πέρασε κιόλας...τι είπαμε ότι κάνεις...χαχαχαχα...!!!!

cinderella είπε...

@ Nana μου αν σου πω οτι δεν κατάφερα να μας ακουσω?? Έτρεχα στον το Βέγγο εκείνες τις μέρες και το άνοιξα αργούτσικα.
Αχ, υπάρχει περίπτωση να βρω κάποια κόπια της εκπομπής; Θα σου στείλω αν είναι και μάιλ
Καλήμέρες και πολλά φιλιά κούκλα μου!!

cinderella είπε...

@ Λεοντόκαρδέ μου αυτό δεν το είχα ξανακούσει!! Κεφαλλονίτης, αρχηγός φυλής της Αφρικής; Πότε και πως;;; Απίστευτο!!

cinderella είπε...

@ ΑμελοΔήμητρά μου ένα πράγμα μόνο θα σου πω. Η Κόκκινη ομπρέλα είναι όλα τα λεφτά!!! χαχαχαχα
Πολλά πολλά φιλιάαααα

cinderella είπε...

@ Τζονάκο μου πριν σου ααντήσω, να σε ρωτήσω...πόσο καιρό είχες να με πεις Καναπερέλλα??Ε; ε;;;
Αχ μου είχε λέιψει!
Λοιπόν κοίτα, οπως και στην Ελλάδα ετσι κι εδώ υπάρχουν μαλάκες, υπάρχουν γαμω τα παιδιά, υπάρχουν άνθρωποι που θες να κάνεις φίλους και άλλους που δεν θες να τους πετυχαίνεις καν. Το κακό είναι οτι επειδή είμαστε λίγοι, οι μαλάκες δεν φαίνονται κατευθεία και έτσι που και που τους λούζεσαι!! ;)
Καλημέρες!!

βιολιστης στη στεγη είπε...

Με τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς, σου τραγουδάω στεντόρια Cindy μου:
"Είμαστε δυοοοό
είμαστε τριιιείς
είμαστε χίλιοδεκατριιιείς"!

cinderella είπε...

@ Αγαπητέ apos
αλί σε μας τους βέρους έλληνες!
Μην βάζετε ακόμα δεν ήρθατε δύσκολες λέξεις! Το Elyse είναι το πανεπιστήμιο σας;;

cinderella είπε...

@ Από μηχανές αγαπημένε Θεέ,
προσέχω, τους αποφεύγω, κάνω παρέα με ορισμένους, είμαι επιλεκτική, μπορώ να χαρακτηριστώ ως σνομπαρία, περνιέμαι για Ισπανίδα (έτσι μου λένε τουλάχιστον) και δεν λέω τίποτα για να το διαψεύσω...ζω το μύθο μου στην Αγγλία και δεν έχω βρει ούτε μια χασαποταβέρνα!
Λέτε να μην είμαι καλά;

cinderella είπε...

@ Γιώργο μου Άμστερνταμ δεν έχω παει αλλά Πράγα υπέροχη έτσι;; Να μην ήταν και γεμάτη Έλληνες!! :)))
χαχαχχα
Φιλάκια!!

cinderella είπε...

@ Vk όχι απλά με διαβάζεις διαγώνια αλλά δεν μου δίνεις και την απαιτούμενη σημασία. Δεν θα κατέβω Ελλάδα; Να δεις τι έχει να γίνει! Ωριαίο θα γράψεις. Στις αναρτήσεις και τα σχόλια. Παλούκια θεματάκια με κλειστό λάπτοπ φυσικά!!

cinderella είπε...

@ Βιολίστριά μου άστα να πάνε!! χαχαχα
Φιλιαααα

apos είπε...

To πανεπιστήμιό μου ήταν πιο ταπεινό: λεγόταν (και λέγεται) Queen Mary (στο τιμημένο East London).
Το Elyse είναι άλλου είδους... πανεπιστήμιο.... ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ!

cinderella είπε...

@ Aγαπητέ apos ... άργησα να απαντήσω γιατί έψαξα να ενημερωθώ!! Λοιπόν εγώ στο Elyze τρομάρα του δεν έχω παει. Έχω πάει στην Αριζόνα και στου Τζίμυ. Άλλο να σας λέω κι άλλο να με βλέπετε. Αυτά που έζησα δεν υπάρχουν!! Ντρέπομαι και που το λέω. Η Μπεζεντάκου ειδικά μπροστά στην Αριζόνα...πταίσμα. Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε!!
Το Queen Mary έχει πολύ καλή φήμη εδώ. Δεν ξέρω τι σας είχαν πει εσάς!! :))))
Καλό Σάββατο!!