Δευτέρα, Ιανουαρίου 26, 2009

Paris...ious

Αυτή την ανάρτηση ήθελα να την κάνω καιρό αλλά και πάλι για κάποιο ανεξήγητο λόγο την ανέβαλλα. Είχα εξαρχής αποφασίσει πως δεν θα είναι μια τυπική ταξιδιωτική οδηγία «να πας εκεί», «να φας εκείνο», «δες και το άλλο, καλό θα σου κάνει». Ούτε φυσικά το κλασικό «πήγα εκεί, είδα το άλλο, δε βαριέσαι έκανα κι αυτό.». Τι είδους ανάρτηση ήθελα να γράψω ακόμα και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές δεν το ξέρω.



Ήθελα να είναι χύμα. Τόσο χύμα όσο εγώ τρεις ώρες πριν πετάξω που παρέδιδα μια εργασία στο πανεπιστήμιο, δεν είχα sac voyage για την εκδρομή και φυσικά δεν έβρισκα που είχα βάλει το διαβατήριο μου. Ναι, λένε ότι ο Μέρφι είναι πολύ μεγάλο σούργελο και κακός άνθρωπος. Στην περίπτωσή μου, έβαλα κι εγώ το χεράκι μου για να τον διευκολύνω. Πως; Μα φυσικά με το να μην έχω τελειώσει την εργασία μου, με το να έχω «κάπου» φυλάξει το διαβατήριο μου, με το να μην έχω προνοήσει να αγοράσω ένα ταξιδιωτικό σακίδιο και να κινδυνεύω να πετάξω με πλαστικές σακούλες σούπερ μάρκετ. Α, το καημένο.



Κι επειδή αυτό το αξίωμα που λένε πως «όταν κάτι είναι να πάει στραβά, θα πάει» εμένα μου κάθεται στο στομάχι, έκανα τα πάντα για να το ανατρέψω. Μπορεί λοιπόν να παρέδωσα την εργασία με αναπάντητο ένα ερώτημα και εκτός προθεσμίας. Μπορεί να κατέβηκα σε λάθος στάση και να το έκοψα με τα πόδια η βέρα Λονδρέζα τρομάρα μου για να πάρω ένα τελείως άβολο κόκκινο βαλιτσάκι που με είχε ενθουσιάσει. Μπορεί επίσης να είχα κάνει φασίνα στις 4 τα ξημερώματα την προηγούμενη και έτσι μέσα στην «τακτοποίηση» να έχασα το διαβατήριο που είχα βγάλει πρόχειρο. Τίποτα δεν με πτόησε. Ούτε ο υπάλληλος στο Luton που κοιτούσε την ελληνική ταυτότητα με δέος και επαναλάμβανε συνεχώς «δεν έχει ημερομηνία λήξης», «δεν έχει ημερομηνία λήξης». Μεγάλες στιγμές.



Κι επειδή για να πετάξεις, πρέπει να τσαλακωθείς σαν άνθρωπος, αναγκάστηκα να βάλω σε πλαστικό σακουλάκι όλα τα υγρά και να βγάλω τις μπότες μου. Και δεν με πείραξε που έβγαλα τις μπότες. Με πείραξε που τα σακουλάκια στο αεροδρόμιο τα πουλούσαν προς μια λίρα τα τέσσερα οι απατεώνες. Ότι σου χρειάζεται μόνο ένα είναι η περιττή λεπτομέρεια της ημέρας. Όπως επίσης για έναν ανεξήγητο λόγο…σε μένα κόλλησε το μηχάνημα και χρειάστηκε και δεύτερη λίρα για να μου τα δώσει. Καλά μετά από τόση ανάλυση για τα σακουλάκια…το πόστ εκτός του ότι έκανε μια κοιλιά…να με το συμπάθειο…έχω ξεχάσει τι ήθελα να πω.



Προσπαθώντας λοιπόν να βάλω σε τάξη τις φωτογραφίες του Παρισιού κάθομαι και γελάω με τις ανέμελες πόζες και το δήθεν στυλάκι «το κασκόλ ανεμίζει ελεύθερο», «το σκουφάκι είναι μόδα», «τα γάντια απλό αξεσουάρ», η ομπρέλα σε πλάγιο χαριτωμένο στυλ «dancing in the rain». Γιατί είχε κρύο…κρύο απίστευτο και βροχές και βαρομετρικό πολύ χαμηλό και μια Πετρούλα για δοκιμαστικό που περιμέναμε να γλυκάνει λιγάκι ο καιρός για να την βγάλουμε στο γυαλί. Πάντως το Λονδινάκι μπροστά του ήταν παράδεισος. Ποιο global warming και τρίχες κατσαρές. Εδώ υιοθετήθηκε το τσαντορ με μεγάλη επιτυχία. Μόνο τα μάτια ήταν εκτεθειμένα. Βέβαια το Παρίσι ήρθε σε μια εποχή που το στυλάκι «κουκουλοφόρος» φοριόταν πολύ στην Αθήνα οπότε μια χαρά.




Κι επειδή κάθε ταξιδιωτική ανάρτηση που σέβεται τον εαυτό της πρέπει να έχει μια δόση κουλτούρας, μια αίσθηση πολιτισμού, μια γεύση ιστορίας, εμείς θα πρωτοτυπήσουμε. Γιατί στο Λούβρο είχαμε πάει οπότε δεν ξαναπήγαμε. Ούτε στο Μουσείο Orsay. Στη Νοtre Dame πήγαμε…αλλά εκεί πετύχαμε θεία κοινωνία και το θεωρήσαμε σημάδι από το Θεό. Βόλτα με bateaux δεν κάναμε. Στον tour Eiffel δεν ανεβήκαμε. Αλλά τώρα που είπα tour Eiffel και κοιτώντας τις φωτογραφίες με μένα από κάτω και σε απόσταση τόσο που η σιδερένια κατασκευή να φαίνεται ολόκληρη από πίσω μου, νομίζω ότι είναι τόσο προχειροφτιαγμένο κολλάζ που ο φωτογράφος θα πρέπει να απολυθεί. Αν το έδειχνα και έλεγα ότι το τράβηξα σε φωτογραφείο στην Αθηνάς θα έπρεπε όλοι να με πίστευαν. Ανεβήκαμε βέβαια στην Αψίδα του θριάμβου. Και ενώ έβρεχε, έκανε απίστευτο κρύο, φυσούσε και νύχτωνε, επειδή είμαστε πρώτα bloggers και μετά άνθρωποι, οι φωτογραφίες που βγήκαν είναι απλά μοναδικές.







Ελπίζω η γαλλική μου κουλτούρα να ξεχειλίζει και να φαίνεται. Εκεί…δυστυχώς δεν! Έκανα μερικές προσπάθειες να τιμήσω τα delf μου αλλά η κατάσταση ήταν τόσο δραματική που οι ίδιοι οι Γάλλοι με ρωτούσαν αν μιλάω Αγγλικά. Merde!!



Σοβαρές αναρτήσεις για το Παρίσι θα βρείτε από τον Γκρινιάρη εδώ και από την Πέννυ εδώ. Εγώ πριν πάω τους μελέτησα, έκανα τα σκονάκια μου και αποστήθισα τα sos. Με αυτή την ανάρτηση ήθελα απλά να γκρινιάξω, να βγάλω λίγη μίρλα, να παραπονεθώ για να δω αν υπάρχει Θεός. Αν υπάρχει, θα με κάψει…γιατί το τριήμερο στο Παρίσι ήταν απλά μοναδικό.


30 σχόλια:

Γκρινιάρης είπε...

Χαχα! Επεισοδιακό ακούστηκε το ταξίδι! Πάντως πρέπει ο καιρός να ήταν πολύ χάλι!

Spy είπε...

Όταν βγάλατε τις μπότες σας, ελπίζω τουλάχιστον να μην φορούσατε τρύπιες κάλτσες...

Flonsavardu είπε...

αχ, το παρίσι είναι πανέμορφο ότι καιρό και να κάνει!

Σοφία είπε...

Πάντα τέτοια εύχομαι, αλλά την επόμενη φορά με καλύτερο καιρό (και με πτήση από Heathrow, όπου τα πλαστικά σακουλάκια είναι δωρεάν)!

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ είπε...

Καλησπέρα cinderella μου(αν δεν σε έχει κάψει ακόμα ο ΘΕΟΣ).
Τέλεια περνάς ρε αλάνι ε;Ποιός στην χάρη σου..φοιτητική ζωή,ανέμελη ζωή!
Μακάρι όλα να πηγαίνουν καλά εκεί στην ξενιτιά.
Καλή δύναμη σου εύχομαι!

Γιώργος Τ. είπε...

Καλημέρα!!
Σε ευχαριστώ για τις οδηγίες, καθώς και για τα λινκς σχετικά με το Παρίσι, τα οποία έχουν "κρατηθεί" για σύντομη μελλοντική χρήση!!! Θέλω να πιστεύω ότι μέχρι το τέλος του 2009 θα έχω πάει κι εγώ εκεί!
Το καλό είναι ότι πέρασες καλά!! Αν είναι να ψάχνεις για να γκρινιάσεις και δεν βρίσκεις κάτι παρά μόνο στις ετοιμασίες πριν φύγεις και στον καιρό, αυτό σημαίνει ότι όλα πήγαν καλά!!! Σου εύχομαι πολλά ακόμα καλά ταξίδια, με καλή παρέα και καλή διάθεση!!!

"ζαχαρούλα.." είπε...

έχω πάει 2 φορές Παρίσι.. και θα πήγαινα ευχαρίστως άλλες 102!!!!!!

να περνάς πάντα τόσο τέλεια!!

une enfant gâtée είπε...

Ω μικρή μου, εξαιρετική περιγραφή. Έιναι εντυπωσιακό πως όλοι μας μπορούμε να πάμε στον ίδιο προορισμό, να δουμε τα ίδια πραγματα, αλλά στον καθένα μας ...έχουν άλλη μυρωδιά μνήμης. Και μου άρεσε πολύ πολύ αυτό το post, γιατί αναδεικνύει ακριβώς αυτό. Το δικό σου Παρίσι. Το δικό σου ταξίδι.
Να είσαι πάντα καλά, να απολαμβάνεις πάντα, αυτήν την ξεχωριστή για τον καθένα μας μυρωδιά των πραγμάτων.

Ανώνυμος είπε...

μόνο σε εσένα θα μπορούσαν να συμβούν όλα αυτά. περίμενα τόοοοοσο καιρό την ανάρτηση από Παρίσι! επιτέλους! ωραίο το τριήμερο σου, λοιπόν. τρομερή πόλη. να ξαναπάς!

Elli είπε...

αχ τι ωραία!!! πωπω ζηλεψα! εγώ η μικρή βλαχούλα δεν έχω πάει ποτέ Παρίσι!!! Οι φωτό είναι τέλειες!!!
Μου άρεσε το: πρώτα blogger!!!!!!
φιλιά cindy!

leondokardos είπε...

Τι περιπέτεια και αυτή cindy για να κάνεις το ταξίδι σου !! Τα κατάφερες πάντως να φτάσεις μεν στο πανέμορφο Παρίσι, ανάμεσα όμως στους αντιπαθείς Γάλλους!!
Και τι άλλο κατάφερες ;; Να σε ρωτήσουν αν μιλάς... αγγλικά, αυτοί οι σοβινιστές που και να τα ξέρουν, αρνούνατι να τα μιλήσουν !!
Απίστευτο !!!
Λονδινάκι cindy μου ,Λονδινάκι...

another είπε...

εγω λεω να μην γκρινιαζεις, γιατι ενω εσυ πηγες το 3ημερακι σου, εμεις δεν ειχαμε ποτε την τυχη, κι ισως να μην την εχουμε ποτε, να δουμε το Παρισι.
εδω ενα 5ημερακι στο Μιλανο λεμε να παμε, και το κανονιζουμε απο περσι, κι αναθεμα αν θα μας κατσει τελικα
:((((

fpboy είπε...

Περιπέτεια στον δρόμο για το Παρίσι , ε ;

Artanis είπε...

Μπράβο Σταχτοπούτα μου...Ωραίο ταξιδάκι καλό μου...Φιλάκια από ΝΖ...

tzonakos είπε...

Καναπερέλλα ζήλεψα και ετοιμάζω βαλίτσες να ναι έτοιμες γιατι μπορεί να μου τη βαρέσει ξαφνικά κι απότομα να πάω στας Γαλλίας.
Αλλα πρέπει λες να κάνω τα σκονάκια μου να ξέρω πού πάω ε ;
Σωστό.

υγ. δώκε δγιέφθυνσις να σε στείλω σακκουλάκια :)

cinderella είπε...

@ Γκρινιάρη ήταν αλλά έχουμε συνηθίσει από το Λονδινάκι και δεν μας έκανε αίσθηση!! (και καλααα!!)
χαχαχα

cinderella είπε...

@ Spy...σας παρακαλώ!! Μην με περνάτε για πρωτάρα!!! :)))

cinderella είπε...

@ Flonsavardu
καλώς με βρήκες!!!Με το καλό να τα λέμε! Φιλιά στο Ρεθυμνάκι μου!!!
Αχ ναι, είναι το άτιμο (το Παρισάκι εν προκειμένω...)!!

cinderella είπε...

@ Σοφάκι ευχαριστώ!!
Καλημέρες...δες υπέροχο καιρό που έχουμε, οχι δες!! Δες ήλιο! Φτου να μην μας ματιάσω!!! :)))

cinderella είπε...

@ Νικολιό υπάρχει.
Με έριξε με πυρετό στο κρεβάτι ο άτιμος!! ;)
Αλλά την παλεύω.
Και όχι δεν πανε όλα τέλεια αλλά το προσπαθώ!!!
Φιλάκια ρε μούτρο!!! :))))

cinderella είπε...

@ Γιώργο μου οτι χρειαστείς πες μου! Περα απο την πλάκα το Παρίσι ειναι υπέροχο!!
Στείλε μου μάιλ με οτι θες!
Και εύχομαι να πας σύντομα!! :)))

cinderella είπε...

@ Ζαχαρούλα μου κι εγωωω!!!
Καλησπέρες!!!

cinderella είπε...

Πιτσιρίκι μου...καλημέρες! :)
Δεν θα σου πω τίποτα...γιατί τα είπαμε όλα! ;)

cinderella είπε...

@ Θείε...θα ξαναπάω!!!
Χαίρομαι που σου άρεσε!! :))
τα φιλιά μου!!
και τις καλησπέρες μου!!!

cinderella είπε...

@ Έλλη έλα πρώτα Λονδίνο!! Προηγείται!! ;)
Σε περιμένω!!! ;)
Φιλιά

Υ.Γ. Χριστιανή μου κοίταγε το μάιλ σου!! Ημαρτον! Χειρότερη απο μένα εισαι!!!

cinderella είπε...

@ Λεοντόκαρδε μου εγώ πιο πολύ Γαλλίδα ήμουν αλλά ας όψεται η άτιμη η κοινωνία και το μεταπτυχιακό που με έστειλαν εδώ που όλα γυρίζουν ανάποδα!
Τουλάχιστον εκεί...οδηγούν από τη σωστή πλευρά!
Περπατάνε απο τη σωστή μερία.
Είναι σαν εμάς!!
χαχαχα
Φιλάκιααα

cinderella είπε...

@ yet μου δεν γκρινιάζω! Νάζια κάνω!! χαχαχα
Να πάτε Μιλάνο.
Είχα παει τον Ιούνιο και είχα κάνει αναρτήσεις. Δες και ενημερώσου.
Υπέροχα είναι!!!! :)))
Φιλιααα!

cinderella είπε...

@ fpboy μου...λίγο για να μην πλήττουμε!!!
Ξέρεις...πως νιώθουμε παράφορα...πως ζούμε έτσι αδιάφορα και λοιπά κλισέ!!!

cinderella είπε...

@ Αρτανις μου...να περνάς υπέροχα!
Φιλάκια πολλά εκεί μακριάαα!! :))
Λονδίνο λαμβάνει Νέα Ζηλανδία;; :)))

cinderella είπε...

@ Τζονάκο μου να πας...και ότι χρειαστεις...εδώ θα είμαι. Στείλε μαιλάκι για τα κατατόπια!! ;)
Φιλάκιαααα