Μουσικοί προβληματισμοί

Το πιο διασκεδαστικό πράγμα στον κόσμο έχω αρχίσει και πιστεύω πως είναι να ακούς σαχλοσταθμούς στο ραδιόφωνο! Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα. Δεν υπάρχει πιο αστείο. Εντάξει υπάρχει…αλλά χάρη του πόστ…έστω ότι δεν υπάρχει! Αυτοί οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί που τα ξέρουν όλα, που τα σφάζουν όλα, που τα μαχαιρώνουν όλα, που μιλάνε ακατάπαυστα, τσιρίζοντας μέσα στο μικρόφωνο. Αυτά τα καψουροτράγουδα που είναι σκέτος πόνος…με απίστευτες ατάκες του στυλ...θα πω τραγούδι στη βροχή να μην φανεί το δάκρυ…και λοιπά μελοδραματικά είναι απλά απόλαυση!

Αλλά το πιο κορυφαίο το άκουσα προχτές οδηγώντας. Λέει μελιστάλαχτα η ραδιοφωνική παραγωγός. Και τώρα θα ακούσουμε ένα τραγούδι από τα κόκκινα χαλιά. Κι εκεί η Cindy έσκασε στα γέλια. Εντάξει…έψαξαν πολύ για να βρουν το όνομα του συγκροτήματος;; Μόνο εμένα με παραπέμπει στα ξύλινα σπαθιά; Και πάλι καλά που διάλεξαν για χρώμα το κόκκινο…γιατί υπάρχουν τα κίτρινα ποδήλατα και οι μπλε!!!
Αλλά το τραγικό δεν είναι αυτό. Το τραγικό είναι ότι το τραγούδι θυμίζει ονιράμα κάργα. Ο τραγουδιστής τους στο videoclip φορά γιλεκάκι…όπως ο ονιράμα της Σίσσυς και κόκκινα σταράκια. Ο ονιράμα της Σίσσυς (Χρηστίδου) φοράει πράσινα γενικά για να ξέρεις. Γι αυτό! Τόση αντιγραφή πια;
Να λατρεμένε αναγνώστη…δες και μόνος σου για να μην με λες κακιά. (Όχι ότι δεν είμαι!!)



Μετά από τόση κουλτούρα…άλλαξα σε κάτι πιο ποιοτικό και άκουσα το καινούργιο τραγούδι του Κότσιρα. Κλαίω…κλαίω που έτρεχα στις συναυλίες του στην εφηβεία μου. Το τραγούδι λέγεται «Χωρίς κανένα φίλο» και είναι αυτό που λέμε…τον έχει βάλει η σκρόφα στο βρακί της!! Τόσο μαλακοπίτουρας κι αυτός. Στο μισό τραγούδι πονάει που δεν έχει φίλους και στο άλλο μισό που δεν έχει κι εκείνη. Ότι ξέκοψε από τους φίλους του για πάρτη της και μόνο τον καθιστά κατάπτυστο! Όχι, για να μην με ξαναπείς κακιά…πάρε ρεφραίν!

Χωρίς κανέναν φίλο
το χορό ανοίγω μόνος μου
Χωρίς εσένα τώρα
περπατώ στη μπόρα μόνος μου
Χωρίς κανέναν φίλο
το χορό μου κλείνω μόνος μου
Χωρίς εσένα αντέχω
τη ζωή ξοδεύω μόνος μου.



Αλλά όλα αυτά λατρεμένε αναγνώστη που έχεις κλασική παιδεία και καλλιέργεια ήταν ο πρόλογος! Κάνω επίκληση στο συναίσθημά σου…πέφτω στην ανάγκη σου…με μαλαγανιά σε πλευρίζω…ξέρω ότι έχεις ένα Α επίπεδο για να με διαβάζεις…Θέλω να μου πεις…ποιο είναι το τραγούδι που παίζεται συνέχεια στον Δίεση αυτό τον καιρό. Είναι Ιταλικό ή Ισπανικό…τις ξένες γλώσσες μου μέσα…το λέει γυναίκα…είναι υπέροχο και δεν έχω καμία άλλη πληροφορία να σου δώσω. Αλλά είσαι τσακάλι…είσαι η τελευταία μου ελπίδα…είσαι γατόνι και θα το ξέρεις πάω στοίχημα! Κι εγώ θα σε κάνω ποστ!! Έλα, εδώ το έχεις…σε βλέπω!!!

Καλό Σαββατοκύριακο αγάπες!!
Πάρτε δώρο…ένα από τα αγαπημένα μου…για το δρόμο!