Αϊ σιχτιρ!

Αυτή την ανάρτηση την έχω γράψει τουλάχιστον 6423521φορές νοερά επιστρέφοντας από το super market. Έκεί κάπου έξω από τα Starbuck’s έχω σκεφτεί τις μισές ατάκες, λίγο μετά τη γωνιακή pub έχω γράψει τις άλλες μισές, ε ναι, φτάνοντας σπίτι και ανεβαίνοντας με το ασανσέρ έχω πατήσει και το publish πάντα φορτωμένη με 2 συνήθως σακούλες με όλα τα καλά του Θεού. Συνήθως όπως κάθε γνήσιος Έλληνας που σέβεται τα γονίδια του και τη ράτσα του, την ξεχνάω λίγο αργότερα, κάτι να ταχτοποιήσω, κάτι να κάνω, πάει μου πέρασε. Σήμερα δεν μου πέρασε. Φταίει και ο νέος συγκάτοικος, ο Κινέζος ντε που μου έχει κάνει τα νεύρα κρόσσια από το πρωί. Χριστέ μου κλειδώνει και ξεκλειδώνει ανά 10 λεπτά συνέχεια. Αλλά δεν είναι το θέμα μας.

Το θέμα μας είμαστε εμείς. Δηλαδή το ελληναριό. Πόσα χρόνια πίσω από τα ζα είμαστε; Πόσα; Θέλουμε να θεωρούμαστε και Ευρωπαίοι τρομάρα μας. Νέα φοροεισπρακτικά νέα διαβάζω. Αν δεν ήμουν κουρασμένη θα γέλαγα με την ελπίδα της κυβέρνησης που περιμένει να ανακάμψει την οικονομία από την είσπραξη των προστίμων για τους υμιυπαίθριους χώρους. Δηλαδή, αν υπάρχει Θεός θα πρέπει να έχει αλλάξει συκώτι με την περίπτωσή μας.

Την ίδια ώρα που η οικονομία πλήττει τους πάντες και όχι μόνο εμάς ,εμείς σηκώνουμε τα χέρια προς το Θεό και την Ευρώπη. Ε ναι, οι Άγγλοι επειδή η οικονομία είναι αυτοί και επειδή η Ευρώπη απέχει μίλια από αυτούς έχουν βρει τρόπους τουλάχιστον το χρήμα να κινείται. Πας στο σούπερ μάρκετ και αισθάνεσαι άνθρωπος. Το πρότυπο του Πριγκιλόπουλου και του Αφεντινίτη που κοιτούν πως θα σε μαδήσουν εδώ δεν υφίσταται. Με το πολύ έξυπνο μότο “Buy one, Get one”, τις περισσότερες μέρες υπάρχουν προσφορές σε πάρα πολλά είδη στο super market. Σήμερα αγόρασα 12 κουτάκια coca cola προς 3 λίρες. Ναι, συλλογή τα κάνω. Τα βάζω στη βιβλιοθήκη μαζί με τα βιβλία μου δημιουργώντας ένα κιτσάτο σκηνικό. Την τελευταία φορά στην Ελλάδα θυμάμαι πως στην εξάδα το ένα κουτάκι ήταν δώρο. Δεν θυμάμαι πόσο έχει η εξάδα. Δεν θέλω να θυμάμαι. Και μην μου πεις ότι η 5Γ που παράγει το εν λόγω αναψυκτικό στην Ελλάδα έχει περισσότερα έξοδα από την αντίστοιχη βρετανική γιατί μετά το Θεό θα αλλάξω κι εγώ συκώτι.

Και πες άσε τη coca cola, πες κάτι πιο βασικό. Το γάλα, σύντροφε, το γάλα!! Ξέρεις πόσο έχουν τα 2 pints (1.136lt) το γάλα εδώ; 0.86 της λίρας. Δηλαδή κάτω από 1 ευρώ. Πόσο το πληρώνουμε εμείς στην Ελλάδα; Άσε μην μου πεις. Θα συγχυστείς και δεν θέλω. Και φυσικά μιλάμε για βρετανικό γάλα. Φρέσκο. Μην μου πεις ότι ο βρετανός κτηνοτρόφος πληρώνεται λιγότερο από τον έλληνα γιατί θα πεις ψέματα και δεν θα σε ξανακάνω παρέα.

Και μιας και μιλάμε για καλοκαίρι πόσο έχει το οικογενειακό της Μέλτα και της Περγαλ; Δεν ξέρω. Θες να σου πω πόσο έχει το βρετανικό από γάλα Βρετανίας όπως διαφημίζει πάνω; 2 λίρες! Καραμέλα – Κρέμα. Απιστευτικό δεν το συζητώ. Και επειδή το μύθο των ελληνικών προϊόντων τον έχουμε καλλιεργήσει πάρα πολύ στη χώρα μας με μένα πρώτη και καλύτερη «Δεν βαριέσαι ελληνικό είναι ας κάνει και 2 ευρώ παραπάνω πάρτο» , μήπως λέω μήπως να προβληματιζόμασταν που οι Βρετανοί έχουν πιο φτηνά τα δικά τους προϊόντα;

Και μην μου πεις ότι φταίει μόνο η κυβέρνηση γιατί θα σε δείρω. Ούτε ότι είναι λύση οι εκλογές γιατί θα ουρλιάξω. Θες να μου πεις δηλαδή ότι με τις εκλογές οι νταβατζήδες…οι μεσολαβητές δηλαδή αυτοί που παίρνουν το γάλα από τον παραγωγό μέχρι το ράφι θα αλλάξουν; Γιατί εγώ λέω ότι δεν θα αλλάξουν. Η ΠΑΓΕ παραδείγματος χάρη που πουλά πιο φτηνά το γιαούρτι εδώ από ότι στην Ελλάδα ενώ το αγοράζει από τον παραγωγό κάτω από 0.20 του ευρώ τι είναι; Τσατσά ή προαγωγός;

Και η κυβέρνηση που τους στηρίζει ενώ οι κρασοπαραγωγοί χύναν τα κρασιά τους χτες έξω από το Υπουργείο τι είναι; Και οι εποχές που ο Καραμανλής έλεγε ότι θα στηλιτεύσει τους νταβατζήδες πάνω από τρεις πίτες γύρους με από όλα που χάθηκαν;

Και εμείς που το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι κανένα μποϋκοτάζ μια φορά το χρόνο, κλείνοντας παράλληλα την τηλεόραση για 35 λεπτά και μην τραβόντας το καζανάκι για ένα απόγευμα δεν είμαστε λίγο μαλάκες;