Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 23, 2010

Η ζωή σε στιγμές.

Διαλέγω μια μια τις πιο γελοίες φωτογραφίες μας για να φτιάξω το κολλάζ του αποχαιρετισμού. Όλες από διακοπές, καμία ποζεράτη, όλες για πολύ γέλιο αλλα εμένα μου έρχεται να βάλω τα κλάμματα.

Η πρώτη από τη Σίφνο. Γυρίζουμε από τη θάλασσα και εσύ οδηγείς το ματιζάκι. Κάθομαι στη θέση του συνοδηγού και μας τραβάω. Φοράς το ίδιο καπέλο που συντροφέυει τις διακοπές μας από το 2007! Φοράω το μισό σωληνάριο της Avene στο πρόσωπο και γυαλίζω. Έχεις κατεβάσει τα γυαλιά στη μύτη και είμαστε πραγματικά μια ζωγραφιά!

Η δεύτερη από τη χειμωνιάτικη εκδορμή στας εξοχάς. Φοράμε πυζαμούλες μόνο που για να σε φτάσω έχω φορέσει από κάτω δανεικές καφέ δεκάποντες μπότες. Στέκεσαι και με κοιτάς με ένα ύφος «ε και;» ενώ γελάω. Η λήψη στραβή. Για την ιστορία 6 λίρες οι πυζάμες και των δυο μας από τα τιμημένα primark.

Η τρίτη από την εκδρομή στον Μπάλο. Σε αντιπαράθεση οι θείτσες επειδή δεν μας κομπλάρουν οι άντρες όπως εχεις πει κι εσύ σε μια κρίση υπερεκτίμησης και αυτοσεβασμού κάποια καλοκαίρια πριν. Καπέλα γιαγιαδίστικα, πετσέτες γύρω από τη μέση και τρώμε παξιμάδια.

Η τέταρτη πάλι από τον Μπάλο. Ρηχός ο μπάλος αλλά μέχρι να φτάσουμε στην παραλία που έχουμε επιλέξει – γιατί άραγε; - το νερό έχει φτάσει πάνω από το στήθος. Κουβαλάω την τσάντα μου στον ώμο. Κουβαλάς την ομπρέλα, τις πετσέτες, την τσάντα σου και ο φόβος σου είναι μην βραχεί το αϊφον. Το σιχτίρισμα δεν φαίνεται γιατί ο φωτογράφος είναι καλός.

Κοτσάρω από πάνω στίχους από placebo και στο στέλνω.

Παλεύω με την μελαγχολία αυτές τις μέρες κι ας το έχω ρίξει στην τρελή. Όλοι σου τάζουν ότι θα έρθουν. Εγώ περιμένω να περάσουν τα ζόρια και να μπει η Άνοιξη. Το Λονδίνο μας. Το δικό μας Λονδίνο. Οι σπουδές μας. Η συνέχεια. Η ζωή που κάνει κύκλους. Ένας έκλεισε, ένας ανοίγει και είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις.

Ένα καινούργιο εκπαιδευτικό σύστημα. Μην φοβάσαι. Το Πολυτεχνείο μας έχει βάλει πολύ καλές βάσεις. Ξέρουμε Μαθηματικά. Ξέρουμε να σκεφτόμαστε και δεδομένου ότι δεν προσκηνύσαμε κομματικά τραπεζάκια, δεν χτυπήσαμε πόρτες καθηγητών και δεν παρακαλέσαμε για έναν βαθμουλάκο αυτό που έχουμε κατακτήσει είναι δικό μας. Είναι η προίκα στα δύσκολα που θα έρθουν.

Δεν θα σου πω ότι δεν θα έρθουν γιατί θα έρθουν. Αλλά εμείς θα είμαστε εκεί. Όπως σας είχα εγώ εδώ. Δεν στο είχα πει ποτέ αλλά όσο ήμουν στην Αγγλία αυτή την σχέση μας την στήριξες πολύ. Περισσότερο απ’ ότι περίμενα. Ακόμα και όταν εγώ έπηζα, διάβαζα, ζοριζόμουνα ήσουν εκεί. Μόνιμα εκεί χωρίς να σε αναζητήσω. Στο χρωστάω λοιπόν γιατί σε αγαπάω.

Κάτι τελευταίο μόνο. Του χρόνου σπίτι θα κοιτάξουμε Εξάρχεια ή Αμπελόκηπους;

14 σχόλια:

Kος Μηδενικός είπε...

Εξάρχεια...για να περνάω με τα πόδια για καφέ! χιχι!

BUTTERFLY είπε...

Πειραια! Να ειστε κοντα στη θαλασσα!
Φιλια! Ομορφες στιγμες!

U.S. είπε...

αμπελόκηπους! χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο :)

Artanis είπε...

Ωραίο το κείμενο...Την φωτό με το σιχτίρισμα, πότε θα την ποστάρεις να την καμαρώσω;;;

phlou...flis είπε...

'εψαξα να βρω το κολάζ με τις φωτογραφίες και δεν το βρήκα.Έμεινα μόνο στην περιγραφή τους. καλώς να ορίσετε

leondokardos είπε...

Εξάρχεια κούκλα μου,Αμπελοκήπους έμενα, δεν αξίζουν.

cinderella είπε...

Μηδενικέ ψήφος καταχωρήθηκε. Μέινετε συντονισμένος για να μάθετε αν κερδίσατε! :):):)

cinderella είπε...

Χριστινιώ...το τρίτο σπίτι μετά το πατρικό, το δεύτερο μετά από το παρεϊστικό, ας πούμε δηλαδή το οικογενειακό με Εκείνον θα θελα να βλέπει θάλασσα!! Καστέλα ας πούμε; Κάτι τέτοιο!
Σε φιλώ κοριτσάρα μου!!!

cinderella είπε...

Θείε κι εγώ θα θελα Αμπελόκηπους. Μου αρέσουν πολύ! Ψήφος καταχωρήθηκε και απο εσάς. Θα σας ενημερώσουμε αν κερδίσατε!

cinderella είπε...

Κορίτσι θα σου την στείλω στο μάιλ!! χαχαχαχα
φιλάκια και σε όλους σας πολλά πολλά!

cinderella είπε...

phloufli μου η περιγραφή μετράει τι νόμιζες! Γιατί κάθε εικόνα έχει την οπτική που εμείς της δίνουμε κι εγώ ήθελα να την φανταστείτε με τις δικές μου λέξεις!! :):)

Καλό βράδυ γλυκέ μου!

cinderella είπε...

Λεοντόκαρδέ μου Εξάρχεια έμενα. Έλεγα Αμπελόκηπους γιατί είναι τόοοσο κέντρο και υπάρχουν και πιο καινούργιες κατασκευές, εκτός κι αν βρούμε νεοκλασικό στα Εξάρχεια σε πολύ πολύ καλή τιμή οπότε δεν το συζητώ!!! χαχαχαχα
φιλί μεγάλο και αγκαλιά τεράστια όπως παντα!

KitsosMitsos είπε...

Τα Εξάρχεια εξακολουθούν να αποπνέουν κάτι το διαφορετικό, παρά τις αλλαγές. Οι Αμπελόκηποι πλέον έχουν γίνει το κάτι άλλο (όχι και τόσο ευχάριστο).
Αλλά περί ορέξεως :-)

cinderella είπε...

Κίτσεμίτσε μου τα εξάρχεια πάντα κουβαλούν τα παιδικά μου χρόνια και αυτό τα καθιστά από μόνο του ξεχωριστά. Σχεδόν θεόρατα στα μάτια μου. Νομίζω πως πάντα τα κουβαλώ ακόμα κι αν δεν μένω εκει εδώ και πολλά πολλά χρόνια!
Καλή εβδομάδα γλυκέ μου!