Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι εδώ, αφήστε μήνυμα και μετά τη περίοδο εσωστρέφειας και μελαγχολίας που βιώνει μπορεί να επικοινωνήσει μαζί σας. Προς το παρόν αργεί, απεργεί, περνά κρίση, ψάχνει κλειδοκράτορα, αφέντη, ψάχνεται γενικώς. Κι αν το ΠΑΣΟΚ ήταν λέσχη, σύλλογος, σωματείο σκασίλα μεγάλη που θα είχε ο κόσμος αν περνά κλιμακτήριο. Όταν όμως πρόκειται για το δεύτερο κόμμα στη Βουλή, με 39 στους 100 ψηφοφόρους να το έχουν στηρίξει, κατά πόσο δικαιούται να έχει κατεβασμένα τα ρολά και σημείωμα στο τζάμι «Επιστρέφω σε λίγο»; Κατά πόσο δικαιούται να διανύει μήνες ψυχανάλυσης;
Είναι λογικό μετά από μια ήττα να υπάρχει ανασύνταξη, σκεπτικισμός, συζητήσεις και διεξαγωγή εκλογών για επιλογή του κατάλληλου ομαδάρχη-πρόσκοπου. Πόσο κρατάνε όμως όλα αυτά; Μέρες, βδομάδες, άντε επειδή είμαι χουβαρντού μήνα; Στη περίπτωση της Αξιωματικής αντιπολίτευσης, το τοπίο είναι θολό, φως στο τούνελ δεν υπάρχει, τα ζητήματα όσο να πει κανείς τρέχουν, το Σκοπιανό μας ξαναχτυπά τη πόρτα, το Ασφαλιστικό για κακή μας τύχη ανασύρεται, 140 σχολεία σε όλη τη χώρα τελούν υπό κατάληψη, ο ΦΠΑ αυξάνεται κατά δύο μονάδες ( το πρωθυπουργό στο debate που έταζε ότι δεν θα αυξηθεί, το θυμάται κανείς;) και η Αξιωματική Αντιπολίτευση τι κάνει; Καλά είναι, λίγο κακόκεφη μωρέ αλλά εντάξει θα της περάσει στις 11 Νοέμβρη. Θα της περάσει; Είμαστε σίγουροι; Και έστω ότι της περνά, μέχρι τότε τα γεγονότα που τρέχουν πώς να τα σταματήσουμε; Ποιο κουμπί να πατήσουμε; Το stop ή το pause? Και αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πως ένα κόμμα με 103 βουλευτές έχει βαρέσει διάλυση. Οι τρεις εντάξει κατεβαίνουν υποψήφιοι και έχουν τρεχάματα, οι άλλοι 100 γιατί έχουν κατεβασμένο το ακουστικό; Συμπάσχουν με τους τρεις και δείχνουν έμπρακτα τη συμπαράστασή τους με κατ’ οίκον αποκλεισμό;
Βαγγέλης ή Γιώργος; Γιώργος ή Βαγγέλης; Αποφασίστε γιατί χανόσαστε!
Είναι λογικό μετά από μια ήττα να υπάρχει ανασύνταξη, σκεπτικισμός, συζητήσεις και διεξαγωγή εκλογών για επιλογή του κατάλληλου ομαδάρχη-πρόσκοπου. Πόσο κρατάνε όμως όλα αυτά; Μέρες, βδομάδες, άντε επειδή είμαι χουβαρντού μήνα; Στη περίπτωση της Αξιωματικής αντιπολίτευσης, το τοπίο είναι θολό, φως στο τούνελ δεν υπάρχει, τα ζητήματα όσο να πει κανείς τρέχουν, το Σκοπιανό μας ξαναχτυπά τη πόρτα, το Ασφαλιστικό για κακή μας τύχη ανασύρεται, 140 σχολεία σε όλη τη χώρα τελούν υπό κατάληψη, ο ΦΠΑ αυξάνεται κατά δύο μονάδες ( το πρωθυπουργό στο debate που έταζε ότι δεν θα αυξηθεί, το θυμάται κανείς;) και η Αξιωματική Αντιπολίτευση τι κάνει; Καλά είναι, λίγο κακόκεφη μωρέ αλλά εντάξει θα της περάσει στις 11 Νοέμβρη. Θα της περάσει; Είμαστε σίγουροι; Και έστω ότι της περνά, μέχρι τότε τα γεγονότα που τρέχουν πώς να τα σταματήσουμε; Ποιο κουμπί να πατήσουμε; Το stop ή το pause? Και αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πως ένα κόμμα με 103 βουλευτές έχει βαρέσει διάλυση. Οι τρεις εντάξει κατεβαίνουν υποψήφιοι και έχουν τρεχάματα, οι άλλοι 100 γιατί έχουν κατεβασμένο το ακουστικό; Συμπάσχουν με τους τρεις και δείχνουν έμπρακτα τη συμπαράστασή τους με κατ’ οίκον αποκλεισμό;
Βαγγέλης ή Γιώργος; Γιώργος ή Βαγγέλης; Αποφασίστε γιατί χανόσαστε!
